,

Jean Paul Sartre: «Η δέσμευση είναι πράξη, όχι λέξη»

Η δέσμευση είναι πράξη, όχι λέξη. Απαιτεί ενέργεια και πειθαρχία, να εμφανίζεσαι, ασχέτως ώρας και γεγονότων, να είσαι εκεί. Γιατί η δέσμευση δεν φωλιάζει

Jean Paul Sartre: «Η δέσμευση είναι πράξη, όχι λέξη»

Η δέσμευση είναι πράξη, όχι λέξη. Απαιτεί ενέργεια και πειθαρχία, να εμφανίζεσαι, ασχέτως ώρας και γεγονότων, να είσαι εκεί. Γιατί η δέσμευση δεν φωλιάζει στο αντικείμενό της αλλά μέσα σου, τη στιγμή που δέχεσαι να δεσμευτείς με την επίτευξη ενός στόχου, είσαι υπόλογος του εαυτού σου, γιατί περί επίτευξης πρόκειται όταν επικαλείσαι τη δέσμευση. Δεν νομίζω να άκουσες ποτέ κάποιον να δεσμεύεται με την καταστροφή του, τουλάχιστον όχι συνειδητά, το ασυνείδητο είναι άλλο κεφάλαιο, όχι για σήμερα.

Οκτώ γράμματα μόνο και όμως περικλείουν συναισθήματα, αρετές, εξέλιξη μα πάνω από όλα εσένα, που άρθρωσες μια υπόσχεση ιερή στον εαυτό σου, πως θα τα καταφέρεις. Ενέχει τη σπίθα του ενθουσιασμού, η οποία αν τυχόν διοχετευθεί καταλλήλως, τότε μετατρέπεται σε ροπή προς δράση. Τρεις συλλαβές και όμως με εκτενή επίδραση, εκτός του περίγυρού σου, που αναμένει να εκπληρώσεις τον λόγο σου, υπάρχουν δύο ακόμα άτομα, γνωστά αλλά αφανή στα μάτια σου, που ενώ προσμένουν, το πρόσημο της προσμονής τους είναι αντίθετο. Το ένα βλέπεις είσαι ο μελλοντικός εσύ, αυτός που βρίσκεται στο μέλλον και περιμένει να τον φτάσεις. Η άλλη πλευρά ανήκει στο παρελθόν, είναι το πρόσωπο που επιμένει στην πιθανότατα της αποτυχίας σου, ο τότε εσύ, με περιορισμούς και στερεότυπα να φράζουν την τότε πορεία σου. Τώρα όμως είναι διαφορετικά.

Advertisment

Το αποτέλεσμα της επιλογής σου θα φανεί, για το αν δράσεις ή όχι. Όπως έχεις παρατηρήσει, η ρήση για τη δράση, είναι βγαλμένη από τη ζωή. Επομένως ως έννοια με πρακτική φύση, η εφαρμογή της προϋποθέτει πράξεις, όχι λόγια. Το “θα” δεν είναι ίδιο με το “πράττω”, το ένα είναι επιθυμία ενώ το τελευταίο έργο, ως εργοδότης του εαυτού σου που είσαι. Τουλάχιστον δοκίμασε να συσχετίσεις το “θα” με ένα κατοχυρωμένο εγχείρημα προς εφαρμογή και ύστερα πέρνα στην πρακτική φάση.

Προτού δράσεις σκέψου, κατά τη διάρκεια πάλι σκέψου καθώς επίσης και στο τέλος. Παρόλο που η περιττή σκέψη αγκυλώνει επίτευξη, η λακωνική, θέτει σε σωστή σειρά τις προτεραιότητες, αναλύει στιγμιαία δεδομένα που, πάντα χρειάζονται κατά τη διάρκεια της προσέγγισης. Στο τέλος δε, καταχωρεί τους παράγοντες επιτυχίας, υπογραμμίζει τα κομβικά σημεία και τα αποθηκεύει για την επόμενη επιδίωξη. Να σκέφτεσαι λοιπόν όσο επιχειρείς το οτιδήποτε, να είσαι εκεί κάθε στιγμή, ώστε να προσδίδεις νόημα σε αυτό που κάνεις. Όπως είδες, η δράση είναι πράξη, όχι λέξη.

Μια πράξη διττής κατεύθυνσης, αναλόγως του αντικειμένου της, αναλόγως αν νοηματοδοτείται, από σκέψη και διαίσθηση. Το αποτέλεσμα και η διαδικασία προς αυτό μαρτυρούν την εφαρμογή της, δεν μπορείς να πεις ψέματα εδώ, δεν χωράνε. Σε κτίζει όσο την σέβεσαι, γιατί αποτελεί κομμάτι σου, άρα σεβάσου τον εαυτό σου και όσα του έχεις τάξει. Σκέψου, δράσε, εκτίμησε το αποτέλεσμα και ξανά από την αρχή.

Advertisment

Σάββας Καλίδης

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

…Φλούδες μανταρίνι
«Το 2013 πέθανα και ξαναγεννήθηκα» | Μαθήματα ζωής από τον άστεγο Μιχάλη Σαμόλη
«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου...
Οι "αόρατοι άνθρωποι" που ζουν ανάμεσά μας, δεν είναι απλά νούμερα… είναι άνθρωποι

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση