Το πρωινό έχει αναδειχθεί πολλάκις ως το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας. Αυτά που τρώμε και πίνουμε αφού ξυπνήσουμε, έχει αποδειχθεί ότι έχουν μεγάλη επίδραση στη γνωστική μας επίδοση, τη διάθεση και τα επίπεδα ενέργειας καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Τώρα, νέα έρευνα από την Ενδοκρινολογική Εταιρεία δείχνει ότι το πρωινό παίζει έναν ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στη συνολική μας υγεία σε σύγκριση με ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.
Όσοι καταναλώνουν πλούσιο πρωινό, καίνε διπλάσιες θερμίδες σε σύγκριση με όσους τρώνε ένα πλουσιότερο δείπνο, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. Εμφανίζουν επίσης μικρότερη επιθυμία, ειδικά για γλυκά, και έχουν πιο υγιή επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Advertisment
Ο μεταβολισμός μας είναι πιο ενεργός μετά το πρωινό
Επί 3 μέρες, οι ερευνητές παρακολουθούσαν 16 άνδρες, οι οποίοι ενάλλασσαν πρωινό με λίγες θερμίδες και δείπνο με πολλές θερμίδες και αντίστροφα. Στη συνέχεια, μετρούσαν το ρυθμό μεταβολής, την αίσθηση πείνας, τα επίπεδα γλυκόζης και την επιθυμία για γλυκά. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι κατά μέσο όρο ο ρυθμός μεταβολισμού ήταν 2.5 φορές υψηλότερος μετά από ένα πλούσιο πρωινό και ένα λιτό δείπνο, αποδεικνύοντας ότι ο μεταβολισμός τους ήταν πιο ενεργός μετά το πρωινό γεύμα.
Επιπλέον, η κατανάλωση πρωινού με πολλές θερμίδες συνδέθηκε με μικρότερη αίσθηση πείνας και επιθυμία για γλυκά. Το πρωινό με λίγες θερμίδες είναι πιο πιθανό να προκαλέσει ανάγκη για λιπαρά σνακς κατά τη διάρκεια της ημέρας. Επίσης, τείνουν να καταναλώνουν μεγαλύτερα γεύματα στο δείπνο.
Η ινσουλίνη, τέλος, – η ορμόνη που είναι υπεύθυνη για τη μετατροπή του φαγητού σε ενέργεια – και η γλυκόζη, που χρησιμοποιείται για ενέργεια, ήταν επίσης χαμηλότερες μετά το πρωινό σε σύγκριση με το δείπνο. Τα ευρήματα μπορεί να έχουν μεγάλη επίδραση σε όσους προσπαθούν να χάσουν βάρος με υγιή τρόπο, αλλά και σε όσους έχουν διαβήτη.
Advertisment
Πηγές:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1878450X17300045
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27327252
https://academic.oup.com/jcem/article/105/3/dgz311/5740411
