Ένα λουλούδι πάντα θα μας θυμίζει πως η άνοιξη οργιάζει γύρω μας, παρόλο την συννεφιά στις ψυχές και τις καταιγίδες στα μάτια του κόσμου! Θα είναι η ελπίδα μας, αυτή που ανθίζει με τον ήλιο και δυναμώνει με την βροχή, που ”ξύπνα” την χαρά μέσα μας μετά από κάθε βαρύ χειμώνα. Τα λουλούδια είναι ένα θαύμα της φύσης που μας δείχνει την ομορφιά της, το μήνυμα της ζωής που δεν είναι άλλο από την αναγέννηση. Ο άνθρωπος πάντα έχει την δύναμη να ορθώνεται στη ζωή όσες φορές και να πέσει όπως και τα λουλούδια πάντα θα ανθίζουν όσο βαρύς και να ήταν ο χειμώνας που πέρασε.
Σε αυτήν την εποχή που ο κόσμος έπαψε να βγαίνει, να αγκαλιάζει ακόμη και να διασκεδάζει για χάρη της υγείας των δικών του και του εαυτού του. Θυσίασε όσα άλλες φορές θεωρούσε δεδομένα, πως δεν θα του έπαιρνε ποτέ κάνεις και όμως έτσι στα ξαφνικά μια μέρα του Μάρτη εκεί που η άνοιξη μας θύμιζε την αναγέννηση εμείς κλειστήκαμε μέσα για να μην θρηνήσουμε ανθρώπους! Πριν ένα χρόνο περίπου ζήσαμε ένα Πάσχα διαφορετικό, χωρίς εκκλησίες και μαγαζιά κλειστά, χωρίς να μπορούμε να χαρούμε όπως θέλαμε αυτές τις άγιες μέρες και ένα χρόνο μετά ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε σχεδόν ξανά τα ίδια.
Advertisment
Μια ζωή χωρίς τόσους περιορισμούς, με ανοιχτές εκκλησίες, με πάντα τα μέτρα να μας καθορίζουν, με μηνύματα ακόμη και να βγούμε μια βόλτα με το κατοικίδιο μας! Μπορούμε όμως να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο με τα θαύματα της φύσης και της ζωής να υπάρχουν γύρω μας. Με εμάς να μπορούμε να αγκαλιάζουμε τους αγαπημένους μας χωρίς να φοβόμαστε πως θα διασπείρουμε τον ιό.
Αυτή τη φορά μπορέσαμε να πάμε έστω και με περιορισμούς στην εκκλησία, κρατήσαμε την λαμπάδα με το άγιο φως να λάμπει και να φωτίζει τις ψυχές μας. Μετέφερε με τον τρόπο του αυτή την δύναμη που χρειαζόμαστε για να αντέξουμε και μας γέμισε με ευλογία.
Κι όμως τίποτα ξανά δεν θα είναι το ίδιο για εμάς, αλλά σίγουρα θα εκτιμήσουμε τις στιγμές που μας περιμένουν γιατί εμείς τις περιμένουμε πολύ περισσότερο. Ο κόσμος δεν αντέχει πλέον τους περιορισμούς, κουράστηκε να βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο, κατάλαβε πως αυτό δεν θα τελειώσει τόσο εύκολα όσο πίστευε στην αρχή και τώρα δεν ξέρει πως να αντιδράσει!
Advertisment
Περίμενε με ανυπομονησία αλλά και φόβο το άνοιγμα της εστίασης και τώρα που άνοιξε αναρωτιέται αν θα μπορέσει να βγει χωρίς τον φόβο στο μυαλό του. Οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτά τα μαγαζιά από τη μια χαίρονται που έχουν και πάλι δουλειά και από την άλλη φοβούνται για το που θα τους οδηγήσει όλο αυτό όπως και όλοι μας. Κανείς δεν μας εγγυάται πως δεν θα ζήσουμε ξανά τα ίδια και όμως ελπίζουμε γιατί ο άνθρωπος όσο ζει θα συνεχίζει να ελπίζει γιατί αλλιώς θα χάσει το νόημα της ύπαρξης του!
Έχουμε ανάγκη να βρεθούμε εκεί που ήμασταν πριν από όλο αυτό, να γίνουμε ξανά μαθητές, φοιτητές, εργοδότες και εργαζόμενοι, συνεργάτες στη δουλειά και στη ζωή μας, μα πάνω από όλα άνθρωποι με ιδανικά και όνειρα που πασχίζουν να γίνουν πραγματικά όσο αντίξοες και να είναι οι συνθήκες! Αξίζουμε μετά από όλο αυτό μια ζωή χωρίς φόβο και περιορισμούς, μια ζωή ελεύθερη και γεμάτη από όμορφες στιγμές με τους δικούς μας ανθρώπους, ένα καλοκαίρι γεμάτο ξεγνοιασιά! Πριν όμως από αυτό ας ευχηθούμε να είμαστε υγιής, να υπάρχει μέσα μας και γύρω μας αγάπη και αλληλεγγύη για κάθε πλάσμα αυτού του πλανήτη. Μόνο έτσι άλλωστε θα νιώσουμε πλήρης και θα τα καταφέρουμε ενωμένοι, μένοντας πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον με την ψυχή μας και το μυαλό μας!…
Μαρία-Ελένη Καραγκούνη
- Μάθαμε να κοιτάμε το σπίτι μας και να σιωπούμε και κάποιες φορές… κοιτάζοντας το σπίτι μας σιωπούμε - 20 Μαΐου 2024
- Η ρωγμή που προκαλούν οι πληγές είναι το παράθυρο για να μπει το φως… - 2 Ιανουαρίου 2024
- Αν είχες την τύχη να υπάρχεις στη ζωή τους, να τους θυμάσαι όπως τους αξίζει | Αφιερωμένο στους αφανείς ήρωες - 22 Φεβρουαρίου 2023
