Κάθε μέρα, το διαδίκτυο πλημμυρίζει από συμβουλές, εργαλεία παραγωγικότητας και συνήθειες επιτυχίας. Το μεγαλύτερο μέρος τους μπορεί να αποδειχθεί βοηθητικό. Κι όμως, όλοι φαίνεται ότι έχουμε ατέλειες που δε λένε να υποχωρήσουν.
Αν και οι επιτυχημένες συνήθειες είναι πολύ δημοφιλείς, οι λίστες με πράγματα που πρέπει να κάνουμε και που πρέπει να αποβάλλουμε μπορεί να μας κάνουν να νιώσουμε ότι μας πνίγουν. Ακόμα χειρότερα, όταν εστιάζουμε πολύ στο ποιες συμπεριφορές να χτίσουμε και ποιες να αλλάξουμε, μπορεί και να απομακρυνθούμε από την αποστολή μας, κάτι που θα δυσκολέψει τη μελλοντική μας επιτυχία. Ευτυχώς, υπάρχει ένα χαρακτηριστικό, ένα όπλο, που αποδεικνύεται πολύ πιο χρήσιμο από κάθε συμβουλή παραγωγικότητας. Ποιο είναι αυτό; Η επιμονή!
Advertisment
Και για ν’ αποδείξουμε ότι η επιμονή είναι πιο ισχυρή από την τελειότητα, παρακάτω σας παρουσιάζουμε 8 από τους σπουδαιότερους οραματιστές της ιστορίας και τα πιο εκκεντρικά, περίεργα, αντιφατικά και μερικές φορές παράνομα, ελαττώματά τους- για να σας δείξουμε ότι δεν είναι η τελειότητα αυτή που καθορίζει την επιτυχία, αλλά η επιμονή.
8 επιτυχημένες προσωπικότητες που απέδειξαν ότι η επιμονή είναι σημαντικότερη από την τελειότητα
1. Μπέντζαμιν Φράνκλιν (Benjamin Franklin)
Ένας από τους εθνοπατέρες των ΗΠΑ και σημαντικότατο πρόσωπο του Διαφωτισμού, πρόσωπο έμπνευσης και αυτοβελτίωσης. Αλλά ήταν «γυναικάς». Η Chicago Tribune αναφέρει τουλάχιστον 11 γυναίκες, με τις οποίες ο Φραγκλίνος είχε συνάψει σχέσεις, εκτός από τη σύζυγό του για 38 χρόνια, Deborah Read. Είχε πει μάλιστα μια αρκετά γνωστή φράση: «Μετά από 3 ημέρες, οι άντρες βαριούνται την ίδια γυναίκα».
Αλλά αυτό του το πάθος δεν κατέστρεψε την επίδραση που είχε το έργο του. Γιατί; Εν μέρει επειδή αναγνώριζε το πρόβλημά του, παραδεχόμενος ότι «το δύσκολα ελεγχόμενο πάθος των νιάτων μου με ωθούσε συχνά σε ίντριγκες… που βρίσκονταν στο δρόμο μου». Για τον Φραγκλίνο, η προσπάθεια για την επίτευξη της τελειότητας ήταν σημαντικότερη από την ίδια την τελειότητα.
Advertisment
2. Φλόρενς Νάιτινγκέιλ (Florence Nightingale)
Βρετανίδα πρωτοπόρος του τομέα της νοσηλευτικής και γνωστή για την αίσθηση συμπόνιας και ενδιαφέροντος προς τους συνανθρώπους της. Το 1854, της ζητήθηκε να ηγηθεί της διαχείρισης ενός νοσοκομείου στο Scutari- ένα χωριό της Ασίας. Δυστυχώς, η έλλειψη γνώσεών της σχετικά με τα ζητήματα υγιεινής είχε ως αποτέλεσμα την έξαρση τύφου, χολέρας και δυσεντερίας, ανεβάζοντας και το ποσοστό θνησιμότητας μέσα στο νοσοκομείο. 10 φορές περισσότεροι στρατιώτες πέθαιναν από ασθένειες, παρά από πραγματικούς τραυματισμούς πολέμου.
Στην αρχή, η Nightingale ήταν πεπεισμένη ότι το υψηλό ποσοστό οφειλόταν σε ελλιπείς προμήθειες και τρόφιμα. Χρόνια μετά, παραδέχτηκε την επώδυνη αλήθεια ότι η άγνοιά της προκάλεσε αυτή την καταστροφή. Όμως, η σκληρή αυτή αλήθεια δεν την σταμάτησε από το να συνεχίσει το πολύτιμο έργο της: να νοιάζεται για τους τραυματίες με πάθος και επιμονή. Σήμερα είναι γνωστή πια η συμβολή της.
3. Τόμας Έντισον (Thomas Edison)
Παρά την ευρηματικότητά του, ο Έντισον είχε υποπέσει σε ένα μεγάλο λάθος. Αφού έμαθε ότι οι έφηβοι επιτάχυναν τον κύλινδρο του φωνογράφου που είχε εκείνος δημιουργήσει, ο Έντισον απάντησε: «Αυτή η αλλαγή ταχύτητας είναι απείρως χειρότερη, από την οποιαδήποτε απώλεια εξαιτίας της επιβράδυνσης των μουσικών δίσκων… δεν την θέλω και δεν θα την δεχτώ». Ύστερα, διέταξε τους βοηθούς του να εξασφαλίσουν ότι οι εκκεντρικότητές του θα υπακούγονται.
Σήμερα, η μουσική βασίζεται σε αυτές τις προσαρμογές. Εμφανώς λοιπόν, ο Έντισον δεν ήταν ανοιχτός σε εκείνους τους πρωτοποριακούς πειραματισμούς. Παρά το λάθος του, μπορούμε σίγουρα να αναγνωρίσουμε ότι γνώριζε ακριβώς τι ήθελε και δεν απομακρυνόταν από το όραμά του, κάνοντας το όνομά του συνώνυμο της επιτυχίας.
4. Χένρι Φορντ (Henry Ford)
Ο Henry Ford ήταν ένας μικρός επιχειρηματίας. «Κανένας δεν του έλεγε ποτέ τι να κάνει», αναφέρει μια πηγή, «τουλάχιστον χωρίς να έχει προετοιμαστεί από πριν για καυγά». Ως αποτέλεσμα, οι εργάτες αντιπαθούσαν την μονότονη επανάληψη των δραστηριοτήτων του, η οποία χειροτέρευε από το γεγονός ότι ο Ford πίστευε πως η απόλυτη πειθαρχία ήταν απαραίτητη για την αποφυγή του χάους. Οι εργαζόμενοι έκαναν μόνο ένα 15λεπτο διάλειμμα για φαγητό και δεν τους επιτρεπόταν να μιλάνε, να τραγουδούν, να σφυρίζουν, να κάθονται ή να στηρίζονται στα μηχανήματα. Ακόμα και τα χαμόγελα δεν ήταν τα αγαπημένα του.
Φυσικά μια τέτοια τακτική αποτελεί την απόλυτη συνταγή αποτυχίας στον τομέα της ηγεσίας. Μάλιστα, αποτελεί πια κακοποίηση. Παραδόξως, οι κακές του αυτές συνήθειες δεν του στέρησαν την επιτυχία. Η αποφασιστικότητά τους και το πείσμα του ξεπερνούσε την άσχημη συναισθηματική ατμόσφαιρα που ο ίδιος δημιουργούσε.
5. Άλμπερτ Αϊνστάιν (Albert Einstein)
Ο Αϊνστάιν αντιμετώπιζε προβλήματα στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Μέσα στα 10 χρόνια σχέσης με την Mileva Maric, είχε παράνομη σχέση με την ξαδέλφη του, Elsa. Στην αρχή, η Μιλέβα αρνιόταν το διαζύγιο και ο Αϊνστάιν αναγκάστηκε να δυσκολέψει τη ζωή της με λίστες υποχρεώσεων, ελπίζοντας ότι θα την οδηγούσε έμμεσα στην απόφαση του χωρισμού.
«Θα είσαι υπεύθυνη, ώστε τα ρούχα μου είναι σε τέλεια κατάσταση και σειρά· να λαμβάνω τα τρία γεύματά μου τακτικά στο δωμάτιό μου· το υπνοδωμάτιο και το γραφείο μου να είναι τακτοποιημένα και ειδικά το γραφείο να είναι αποκλειστικά για δική μου χρήση». Τελικά, το ζευγάρι χώρισε και εκείνος παντρεύτηκε την Elsa. Αλλά οι εξωσυζυγικές σχέσεις δεν σταμάτησαν. Κάποτε, έγραψε σε ένα γράμμα του προς έναν νεαρό άντρα: «Αυτό που θαυμάζω στον πατέρα σου είναι ότι σε όλη του τη ζωή έμεινε με μια και μόνο γυναίκα. Αυτό είναι κάτι στο οποίο εγώ απέτυχα, δύο φορές».
Η πειθαρχία του στη δουλειά και στο έργο του δεν επηρέασαν τις σχέσεις του. Η έλλειψη αυτοελέγχου στη συναισθηματική του ζωή δε μόλυνε την αγάπη του για τη θεωρία της σχετικότητας.
6. Έλεν Κέλερ (Helen Keller)
Η Helen Keller είχε μεγάλη δυσκολία προσαρμοστικότητας στα πρώτα χρόνια ζωής της. Όντας κωφή και τυφλή, δυσκολευόταν να επικοινωνήσει με τους γύρω της και αυτό προκαλούσε μεγάλη σύγχυση. Αναφέρεται μάλιστα ότι «έσπαγε πιάτα και λάμπες, έβαζε τα χέρια στα πιάτα των άλλων ανθρώπων». Η Κέλερ φαινόταν ότι είχε μια ανεξέλεγκτη συμπεριφορά, επιτιθέμενη στην οικογένειά της. Τα περισσότερα μέλη της οικογένειας πίστευαν ότι έπρεπε να μπει σε κάποιο ίδρυμα. Αλλά εκείνη η ίδια σύγχυση, μέχρι την ηλικία των 24, κατάφερε να δημιουργήσει μια κωφή και τυφλή γυναίκα, ικανή να διαβάζει τα χείλη, να γνωρίζει την γραφή Braille και την νοηματική, να δακτυλογραφεί και να μάθει τέσσερις γλώσσες.
Στο τέλος, η Κέλερ ήταν πιο αποφασιστική από ποτέ, η επιμονή της την έκανε, όπως γνωρίζουμε, μια από τις πιο γενναιόδωρες, ενσυναισθητικές και σημαντικές γυναίκες όλου του κόσμου.
7. Γουόλτ Ντίσνεϋ (Walt Disney)
Συνώνυμο με έναν ολόκληρο κόσμο ψυχαγωγίας, ο Ντίσνεϊ κάπνιζε υπερβολικά. Οι κόρες του, σε μια προσπάθεια να τον βοηθήσουν να κόψει τη συνήθεια αυτή, του έκαναν δώρο τσιγάρα με ειδικά φίλτρα. Ο Disney υποσχέθηκε να τα χρησιμοποιήσει και μετά έκοψε τα φίλτρα, όταν οι κόρες του δεν ήταν μπροστά. Η δικαιολογία του; Ότι ναι μεν τα δέχτηκε, αλλά δεν συγκεκριμενοποίησε το πώς θα τα χρησιμοποιούσε.
Δυστυχώς, πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα στα 65 του. Αλλά το φιλόδοξο πνεύμα του επέτρεψε να καταφέρει μια σειρά επιτευγμάτων σε όλη την πορεία της ζωής του. Η αποφασιστικότητά του, βασικό ακόμα χαρακτηριστικό της ίδιας της βιομηχανίας του, ήταν αυτή που έμεινε στην ιστορία.
8. Έλον Μασκ (Elon Musk)
Γνωστός για την αισιόδοξη επιχειρηματική ματιά του, ο Elon Musk είναι τελικά λίγο απαισιόδοξος. Σε μια συνέντευξη το 2015, δήλωσε ότι όσον αφορά σε ένα προϊόν, βλέπει πάντα τι μπορεί να πάει λάθος και ποτέ ποια είναι τα θετικά. «Και αυτή δεν είναι η συνταγή της ευτυχίας», αναφέρει. Ευτυχώς για τον κόσμο, η αρνητική στάση του δεν υποβιβάζει την πρόοδό του. Φαίνεται ότι οι εμμονές του για τα τέλεια προϊόντα πυροδοτούν και δεν εμποδίζουν την αφοσίωσή του στο μέλλον.
Τι είναι καλύτερο από το χειρότερό σας ελάττωμα;
Κάθε ένας από αυτούς του οραματιστές είχε και ένα μεγάλο μειονέκτημα, το οποίο όμως χανόταν μπροστά στην επιμονή τους. Και όπως ο Steve Jobs κάποτε είπε: «Είμαι πεπεισμένος ότι περίπου το μισό από αυτό που ξεχωρίζει τους επιτυχημένους επιχειρηματίες από τους μη επιτυχημένους, είναι η αγνή επιμονή».
Παρά το γεγονός ότι όλοι έχουμε ελαττώματα, το πώς επιμένουμε, ασχέτως των λαθών μας, είναι πολύ πιο σημαντικό από την ζημιά που μπορεί να προκαλέσουμε στην πορεία. Με άλλα λόγια, το θέμα δεν είναι αν έχουμε ατέλειες. Έχουμε. Αλλά δεν είναι αυτές που θα καθορίσουν την επιτυχία μας, μα το πώς μπορούμε να τα καταφέρουμε, παρά την ύπαρξή τους.
