Ξέρεις, Συνοδοιπόρε, οι περισσότεροι άνθρωποι σπάνια κοιτάζουν καταπρόσωπο τον αρνητικό ή τον κακό τους εαυτό, τον παλιό ή τον τωρινό. Δεν τον αναγνωρίζουν, δεν τον αποδέχονται, δεν τον πολεμούν, αν χρειαστεί. Γιατί, πρώτον, τον φοβούνται και, δεύτερον, τους βολεύει η ύπαρξή του. Όπως εγώ για χρόνια δεν αντιμετώπιζα τον δικό μου κακό εαυτό. Τον Χ.
Σ: Του έχεις δώσει όνομα; Φυσικά.
Advertisment
Σ: Αλήθεια, πώς νικιέται ένας Χ;
Δεν νικιέται. Γι’ αυτό και νικιέται απόλυτα.
Σ: Δεν καταλαβαίνω.
Advertisment
Αυτό θα σ’ το εξηγήσω μια άλλη φορά.
Σ: Ε, τότε πες μου κάτι άλλο. Τι εννοείς λέγοντας «τους βολεύει η ύπαρξή του»;
Είναι εύκολο να είσαι ένας Χ. Δεν χρειάζεται προσπάθεια. Είμαστε προγραμματισμένοι να σκεφτόμαστε αρνητικά πολύ περισσότερο απ’ ό,τι να σκεφτόμαστε θετικά. Και δεν εννοώ μόνο μέσα από το περιβάλλον μας αλλά και από τη φύση μας. Είναι μια μέθοδος επιβίωσης.
Οι πρόγονοί μας έπρεπε να είναι συνεχώς σε εγρήγορση. Σκέφτονταν την επόμενη επίθεση των άγριων θηρίων – έτσι την προλάμβαναν.
Σκέφτονταν τι θα συνέβαινε αν δεν έβρισκαν τροφή – αυτό τους έδινε το κίνητρο να κυνηγήσουν ή να καλλιεργήσουν τη γη. Ικανοποιούσαν έτσι την ανάγκη τους για επιβίωση: το πρωταρχικό ένστικτο. Αν σκέφτονταν θετικά, θα επαναπαύονταν, η αδρεναλίνη θα σταματούσε να ρέει στο αίμα τους, δεν θα ήταν σε ετοιμότητα.
Η επιστήμη μάς διδάσκει ότι ο εγκέφαλος ενδιαφέρεται αρχικά να αποφύγει τον πόνο και στη συνέχεια ψάχνει για την ευχαρίστηση. Ο εγκέφαλός μας είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να επικεντρώνεται αρχικά σ’ αυτό που πρέπει να αποφύγει ή να παρατήσει. Σε δεύτερο χρόνο θα παλέψει για να καταφέρει κάτι. Οι συμπεριφορές που σχετίζονται με πόνο ή δυσαρέσκεια μαθαίνονται πιο εύκολα και πιο γρήγορα.
Αν ένα παιδί καεί από το μάτι της κουζίνας, δεν θα το αγγίξει ξανά. Αν ένας ενήλικας δουλέψει πολύ για να πετύχει έναν στόχο, δεν σημαίνει ότι θα δουλέψει το ίδιο σκληρά και για τον επόμενο.
Κάποιοι άνθρωποι λειτουργούν σαν να είναι σε ένα δωμάτιο με 45 βαθμούς Κελσίου και ενώ υπάρχει κλιματιστικό, δεν κάνουν την κίνηση να το ανάψουν. Τους φαίνεται πιο άβολο να σηκωθούν και να βρουν το τηλεχειριστήριο από το να λιώνουν στη ζέστη. Ή ίσως πιστεύουν ότι δεν αξίζει να δροσιστούν.
Για ποιους λόγους δεν αλλάζουμε…
όταν δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε
στον καθρέφτη, ας το διορθώσουμε.
Ακούγεται πιο έξυπνο από το να αλλάζουμε ολόκληρο καθρέφτη.
Σ: Γιατί δεν αλλάζουν οι άνθρωποι ακόμη και όταν ξέρουν ότι πρέπει να αλλάξουν. Γιατί δεν αλλάζουν ακόμη κι όταν γνωρίζουν πώς να αλλάξουν;
1) Η πρώτη μας αντίδραση, Συνοδοιπόρε, είναι η βολή μας. Είναι μια μέθοδος επιβίωσης. Όσο λιγότερη ενέργεια καταναλώνουμε τόσο λιγότερη απειλή νιώθουμε. Αυτά που απαιτούν κίνηση, ενέργεια, προσπάθεια, κόπο σε πρώτο επίπεδο τα αντιλαμβανόμαστε σαν απειλή.
Αυτά ταυτόχρονα όμως είναι που μας οδηγούν στην άλλη όχθη της ασφάλειας, εκεί όπου βρίσκεται η πρόοδος. Ο εγκέφαλός μας δεν είναι σχεδιασμένος για να μας κάνει ευτυχισμένους, αλλά για να επιβιώσει. Σκέψου το: Δεν έχουμε ένστικτο επιτυχίας ή ευτυχίας αλλά ένστικτο επιβίωσης. Μπορεί να έχουμε ανάγκη να προοδεύσουμε, το παντοδύναμο ένστικτό μας όμως μας επιβάλλει μόνο να επιβιώσουμε.
Αν κάποιος μας επιτεθεί, η αντανακλαστική κίνηση είναι να αμυνθούμε. Δεν έχουμε καμιά αντανακλαστική κίνηση επιτυχίας ή ευτυχίας. Ίσα ίσα, αυτό που μας βγαίνει ευκολότερα είναι ό,τι μας βολεύει. Αυτό δηλαδή που συνήθως δεν μας πηγαίνει ούτε στην πρόοδο ούτε στην επιτυχία ούτε στην ευτυχία.
Ικανοποιούμε το ένστικτο της επιβίωσης όταν, όπως είπαμε πριν, εστιάζουμε στο αρνητικό για να προστατευτούμε από αυτό. Είμαστε σχεδιασμένοι να κάνουμε το λιγότερο απαιτητικό για να επιβιώσουμε. Το διαφορετικό, το περίεργο, το μη συνηθισμένο κρούει μέσα μας μια σειρήνα κινδύνους.
Η αλλαγή τρομοκρατεί την ιδέα διατήρησης της ζωής. Γι’ αυτό είναι ανεπιθύμητη. Την ώρα που έχουμε μια νέα ιδέα, που σκεφτόμαστε να γυμναστούμε, να αλλάξουμε το συναίσθημά μας, τη σκέψη μας, να αντιδράσουμε σε μια κατάσταση που μας πληγώνει, μας ενοχλεί, μας πηγαίνει πίσω, συχνά διστάζουμε, αναβάλλουμε να αναλάβουμε δράση. Γιατί; Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, δεν αλλάζουμε για να ικανοποιήσουμε την ανάγκη μας για επιβίωση.
2) Δεν αλλάζουμε, γιατί δεν πιστεύουμε ότι το αξίζουμε ή ότι θα τα καταφέρουμε. Περισσότερα για την ιστορία στο μυαλό μας και πώς την αλλάζουμε θα πούμε σε επόμενο βιβλίο. Αυτό όμως που πρέπει να ξέρεις είναι ότι δουλειά σου είναι να επιβεβαιώνεις την 1) ιστορία στο μυαλό σου για σένα – καλή ή κακή. Αν δεν πιστεύεις ότι αξίζεις να δροσιστείς, να γίνεις πλούσιος, να ευτυχήσεις, δεν θα τα καταφέρεις ποτέ.
3) Η συνήθεια είναι ένας ακόμη βασικός λόγος που δεν αλλάζουν οι άνθρωποι. Πολλοί άνθρωποι έχουν συνηθίσει να μην αλλάζουν, να μην προοδεύουν, να μην αντιστέκονται στο βολικό. Και είναι εύκολο να επαναλάβεις ό,τι έχεις συνηθίσει. Τη συνήθεια θα την αναλύσω περισσότερο παρακάτω.
Ξέρεις, Συνοδοιπόρε, είναι πιο εύκολο να σκέφτεσαι το λάθος, το αρνητικό, το πρόβλημα, να είσαι καχύποπτος, να θέλεις μόνο το δικό σου καλό. Να είσαι ένας Χ ή να αφήνεις τον Χ μέσα σου να αλωνίζει χωρίς να κάνεις κάτι. Χαθήκαμε όμως πάλι, για την προσφορά δεν μιλούσαμε;
Σ: Ωραία χανόμαστε εμείς.
Σ’ αυτό συμφωνώ. Πριν από μερικές σελίδες σού έλεγα πως όταν προσφέρεις αξία, λαμβάνεις πολλαπλάσια αξία. Ένας άνθρωπος με φτωχό μυαλό κρατάει τα πάντα για τον εαυτό του, γι’ αυτό προσφέρει όσο το δυνατόν λιγότερα. Ένας φωτογράφος με φτωχό μυαλό, για παράδειγμα, δεν ανεβάζει τις φωτογραφίες του στο Ιnternet, για να μην του τις κλέψουν. Γι’ αυτό και κανείς ποτέ δεν ανακαλύπτει τις δυνατότητές του.
Το δωρεάν είναι το νέο επιχειρηματικό μοντέλο του σήμερα και του αύριο. Σήμερα η Google βγάζει δισεκατομμύρια από μια δωρεάν υπηρεσία. Το Facebook το ίδιο. Προσφέρουν τεράστια αξία σε πολλούς ανθρώπους και βρίσκουν τρόπο να «εκμεταλλευτούν» αυτή τη δύναμή τους, συγκεκριμένα με τις διαφημίσεις. Είναι σαφές πως ένα φτωχό μυαλό θα έχει φτωχά αποτελέσματα. Ένα πλούσιο μυαλό μάντεψε τι αποτελέσματα θα έχει.
Ξαναλέω, δεν σημαίνει ότι αν αρχίζεις να δίνεις πουρμπουάρ, θα γίνεις πλούσιος αν σε όλα τα υπόλοιπα έχεις φτωχή αντίληψη. Φτωχή αντίληψη, για παράδειγμα, είναι να περιμένεις να βγάλεις χρήματα χωρίς να δώσεις χρήματα.
Όπως λέει ο Robert Kiyosaki:
«Το να θέλεις να βγάλεις χρήματα χωρίς να επενδύσεις είναι σαν να βρίσκεσαι μπροστά από το τζάκι και να λες: “Άναψε, φωτιά, άναψε και μετά θα σου βάλω ξύλα”.
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο “Να ευτυχήσω για να πετύχω ή Να πετύχω για να ευτυχήσω;” του Νικόλα Σμυρνάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα
Έργα του κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο. Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχει λάβει δύο βραβεία διαδικτύου (e-awards). Έχει υπάρξει ομιλητής στο TEDx και με τα σεμινάριά του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχει απευθυνθεί σε χιλιάδες ανθρώπους. Τον εμπιστεύονται μεγάλοι ιδιωτικοί και δημόσιοι οργανισμοί.
Τα βιβλία του Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου και Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω; (εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ) ήταν υποψήφια για τα βραβεία αναγνωστών το 2017 και το 2019 αντίστοιχα. Τόσο αυτά όσο και το βιβλίο-ημερολόγιο Γράψε τη δική σου Ιστορία έγιναν γρήγορα από τα ευπώλητα της κατηγορίας τους. Το τελευταίο του έργο έχει τίτλο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ και προσκαλεί τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες.
Τυρίνος, ο κλέφτης φόβων είναι το πρώτο παραμύθι του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ σε εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια. Πρόσφατα ίδρυσε την IslandofMan Children Academy με απώτερο στόχο τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με έννοιες που αν τις είχαμε διδαχθεί στο σχολείο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν το θεμέλιο για μια καλύτερη ζωή κι έναν πιο όμορφο κόσμο.
Όραμά του είναι να βοηθήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να βρουν τον σκοπό τους και να τους εξοπλίσει με τα μέσα που είναι απαραίτητα για να τον πραγματοποιήσουν.
- Νικόλας Σμυρνάκης: “Αλλαγή… ευλογία ή κατάρα;” - 3 Σεπτεμβρίου 2021
- Τοξικές σχέσεις: Υπάρχει λύση; - 14 Ιουνίου 2021
- Για να βελτιώσεις τον εαυτό σου χρειάζεται πρώτα να τον αποδεχτείς - 13 Απριλίου 2021
