Ζούμε σε μία κοινωνία όπου έχουμε γίνει αιχμάλωτοι της ψεύτικης ευτυχίας. Φοβόμαστε να πούμε ότι δεν είμαστε καλά, λες και αυτό είναι κάτι τρομερό. Λες και θα μας δαχτυλοδείχνουν ως τους χειρότερους ανθρώπους.
Κι, όμως, δεν είναι κακό να μην είμαστε καλά κάποτε. Είναι μία φυσιολογική κατάσταση.
Advertisment
Κακό είναι να μην είμαστε καλά και να μην το παραδεχόμαστε και η ψυχή μας να βουλιάζει στη θλίψη όλο και περισσότερο.
Κακό είναι να μη ζητάμε βοήθεια όταν δεν είμαστε καλά για να μη δείξουμε αδυναμία και για να μην ενοχλήσουμε τους άλλους.
Είναι καλό, όταν το χρειαζόμαστε, να παίρνουμε το χρόνο μας, για να θεραπευτούμε σωματικά και ψυχικά.
Advertisment
Είναι κακό να αφήνουμε τους ίδιους ανθρώπους να μας πληγώνουν ξανά και ξανά επειδή δεν έχουμε τη δύναμη να αντιδράσουμε ή να φύγουμε.
Είναι κακό να πληγωνόμαστε συνεχώς επειδή αγαπάμε.
Να κάνουμε λάθος επιλογές επειδή μας έκαναν να πιστεύουμε ότι αξίζουμε λιγότερα ή επειδή φοβόμαστε τη μοναξιά.
Το ταξίδι στον έρωτα και την αγάπη έχει τα πάνω και τα κάτω του. Υπάρχει, όμως, όριο στο πόσο χαμηλά μπορούμε να πέσουμε και να χάσουμε τον εαυτό μας γιατί μετά μπορεί να μην τον ξαναβρούμε ίδιο.
Ο έρωτας δε μας θέλει μονίμως στα πατώματα με δάκρυα στα μάτια. Δεν ζούμε σε κάποιο λυρικό δράμα του Σαίξπηρ.
Δεν πρέπει να υπομένουμε τα πάντα στο όνομα της αγάπης και να δημιουργούμε τραύματα στην ψυχή μας, για να μην χάσουμε έναν άνθρωπο. Γιατί στο τέλος αυτός ο άνθρωπος όταν μας ξεζουμίσει θα μας αφήσει. Αν μας αγαπούσε θα έβαζε την υγεία και την ευτυχία μας πάνω από τον εγωισμό του και τα προσωπικά του θέλω, έτσι κι αλλιώς.
Αν χάσουμε έναν τοξικό και χειριστικό φίλο ή σύντροφο από τη ζωή μας, θα χρειαστούμε κάποιο χρόνο για να το ξεπεράσουμε και κάποια στιγμή θα είμαστε καλά. Το κακό παρελθόν θα μοιάζει μακρινό σα να μην έγινε ποτέ. Θα κρατήσουμε στο τέλος μόνο τα καλά, όσα υπήρχαν.
Αν, όμως, τον κρατάμε στη ζωή μας θα είμαστε μία μέρα καλά μαζί του και δέκα χάλια. Δε θα θεραπευτούμε ποτέ. Θα ξεχάσουμε τι σημαίνει υγιής και χαρούμενη σχέση. Θα ξεχάσουμε τον εαυτό μας. Το ζητούμενο δεν είναι να είμαστε ευτυχείς με τους ανθρώπους μας;
Είναι ώρα να πούμε όχι στους δραματικούς και τοξικούς έρωτες.
Όσο προλαβαίνουμε, πριν να είναι αργά.
Ο χρόνος περνάει γρήγορα και οφείλουμε να περνάμε στη ζωή μας όσο καλύτερα.
Θα έρθουν δύσκολες στιγμές, θα έχουμε εμπόδια στο δρόμο μας, θα χάσουμε ανθρώπους, όμως, είναι κι αυτά κομμάτια της ζωή μας, που πρέπει να αποδεχόμαστε.
Είναι εντάξει να υπάρχουν μέρες που δεν είμαστε καλά. Κανείς δεν είναι παντοδύναμος και κανείς δεν φτιάχτηκε μόνο από υλικά ευτυχίας. Αυτές οι στιγμές που είμαστε στα κάτω μας, είναι μάλιστα οι πιο εποικοδομητικές. Είναι αυτές που χτίζουν τον χαρακτήρα μας και τον δυναμώνουν. Είναι αυτές που θα μας ανεβάσουν αργότερα πιο ψηλά.
Εκδόσεις: "Λίζα Η Μπαλαρίνα", Εκδόσεις Φυλάτος (παιδικό παραμύθι)
- Ο έρωτας και οι σχέσεις που κρατάνε θέλουν δουλειά… θέλουν ανθρώπους που δεν τα παρατάνε - 28 Απριλίου 2024
- Από το υπάρχω στο ζω… μια ζωή δρόμος! - 20 Ιουλίου 2023
- Οι άνθρωποι που έμαθαν να φεύγουν… πάντα θα φεύγουν - 28 Μαΐου 2023
