Φως στον μηχανισμό που ρυθμίζει τη γήρανση ρίχνει μια νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τη διεπιστημονική συνεργασία δύο ερευνητικών Ινστιτούτων του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ), του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ), στο Ηράκλειο Κρήτης και του Ινστιτούτου Επιστημών Χημικής Μηχανικής (ΙΕΧΜΗ), στην Πάτρα.
Το επίτευγμα, που δημοσιεύθηκε στο γνωστό επιστημονικό περιοδικό «Nature Communications» και κάνει ήδη το γύρο του κόσμου, δεν βοηθά απλά στην κατανόηση του μηχανισμού που προκαλεί τις βλάβες στα κύτταρα αλλά δείχνει επίσης και το δρόμο για την αντιμετώπισή τους.
Advertisment
Η ανακάλυψη αυτή, αποτελεί μία ακόμη σημαντική νίκη στη μάχη κατά της γήρανσης και αναμένεται να ανοίξει νέους δρόμους για την αντιμετώπιση ασθενειών που σχετίζονται με μεταβολικά νοσήματα, όπως είναι ο διαβήτης τύπου 2 καθώς και άλλες παθολογίες που συνοδεύουν τη γήρανση.
Μέχρι σήμερα, γνωρίζαμε ότι η υπερβολική κατανάλωση υδατανθράκων που μετατρέπονται σε γλυκόζη ευθύνεται για διαταραχές όπως η παχυσαρκία και προκαλεί μεταβολικά νοσήματα όπως ο διαβήτης που παρουσιάζεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας αλλά δεν γνωρίζαμε γιατί συμβαίνει αυτό. Χάρη σε αυτή τη σπουδαία έρευνα, τώρα ξέρουμε πως όταν καταναλώνουμε μεγάλες ποσότητες υδατανθράκων που μετατρέπονται σε γλυκόζη, τα κύτταρά μας αυξάνουν τον αριθμό των μιτοχονδρίων, τα οποία με τη σειρά τους παράγουν και υποπροϊόντα, όπως χημικές ενώσεις οξυγόνου, γνωστές και ως ελεύθερες ρίζες οξυγόνου, που μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα εξαιρετικά επικίνδυνα για την υγεία.
Αυτό που έπρεπε να κάνουν οι επιστήμονες ήταν να παρέμβουν φαρμακευτικά ή γενετικά ώστε να μειώσουν τα μιτοχόνδρια στα κύτταρα και επομένως, τις βλαβερές συνέπειες της αύξησής τους, κάτι που πέτυχαν.
Advertisment
Οι ερευνητές του ΙΜΒΒ Δρ. Ειρήνη Λιονάκη, Δρ. Ηλίας Γκίκας και Δρ. Ιωάννα Δασκαλάκη, και ο πρόεδρος του ΙΤΕ, διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ – ΙΤΕ) και καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Δρ. Νεκτάριος Ταβερναράκης, σε συνεργασία με τη Δρα Μαρία-Κωνσταντίνα Ιωαννίδη και τη Δρα Μαρία Ι. Κλάπα (ΙΕΧΜΗ), χρησιμοποίησαν ως πειραματικό σύστημα τον νηματώδη Caenorhabditis elegans και αφενός βρήκαν ότι, καθώς ο αριθμός των μιτοχονδρίων μειώνεται σε συγκεκριμένους ιστούς αυξάνεται σημαντικά η διάρκεια της ζωής, αφετέρου κατάφεραν να επέμβουν και να το πετύχουν εργαστηριακά.
Τα αποτελέσματα της έρευνας, οδηγούν σε αναθεώρηση κάποιων προηγούμενων απλουστευμένων αντιλήψεων σχετικά με το πώς η γήρανση επηρεάζεται από τα γονίδια και το περιβάλλον και σύμφωνα με τους επιστήμονες, αναμένεται ότι θα αξιοποιηθούν για την αντιμετώπιση συνοδών νοσημάτων, τα οποία χαρακτηρίζονται από μεταβολικές διαταραχές, με στοχευμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις, που έχουν σαν στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής, στις μεγάλες ηλικίες.
Το πόσο σημαντική είναι αυτή η ανακάλυψη φαίνεται και από το γεγονός ότι η δημοσίευση έγινε δεκτή και από ένα από τα πλέον έγκριτα επιστημονικά περιοδικά παγκοσμίως, το «Nature», που έχει εξαιρετικά αυστηρά κριτήρια στις επιλογές των εργασιών που δημοσιεύει.
