Τα παιδιά της Ελλάδας είναι το μέλλον της και το μέλλον αυτό φαίνεται ότι μας επιφυλάσσει πολλές συγκινήσεις. Συγκινήσεις, όπως αυτή του Στέλιου Κερασίδη, του παιδιού που πολλοί χαρακτηρίζουν ως νέο Μότσαρτ, με τον ίδιο να απαντά ότι είναι «ένα κανονικό παιδί» που χαίρεται επειδή τον αγαπούν.
Ο Στέλιος Κερασίδης συγκαταλέγεται στα 100 μεγαλύτερα ταλέντα του κόσμου σύμφωνα με τα πρόσφατα Global Child Prodigy Awards. Είναι ο νεαρότερος πιανίστας που έπαιξε ποτέ στο Ηρώδειο και ταυτόχρονα ο νεότερος Έλληνας σολίστ που εμφανίστηκε στο φημισμένο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης και στο Royal Albert Hall του Λονδίνου.
Advertisment
Ο μόλις 9 ετών Στέλιος, ο οποίος χαρακτηρίζεται ω μουσική ιδιοφυία, έχει συνθέσει δικά του κομμάτια, όπως το Βαλς της Απομόνωσης, το Βαλς της Αναγέννησης και το Anti-War Etude που έχουν προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση. Μάλιστα όπως λέει χαρακτηριστικά, “μπορεί να αντλήσει έμπνευση σχεδόν από τα πάντα γύρω του”.
«Μπορείς να εμπνευστείς από τη φύση, τα ζώα. Ακόμα και από δυσάρεστα πράγματα, όπως είναι ο πόλεμος. Μπορείς να σκεφτείς πολλά. Μπορείς να δημιουργήσεις μουσική από πράγματα που με μια πρώτη ματιά δεν έχουν καν σημασία. Όπως μια εικόνα», σημειώνει ο νεαρός καλλιτέχνης.
Ευγενικός, μετρημένος, χαμογελαστός και ιδιαίτερα ομιλητικός ο Στέλιος είναι ένα παιδί που κερδίζει τους πάντες γύρω του με την αύρα του. Έχει ταξιδέψει ήδη στην Αμερική, στις Βρυξέλλες, στη Βιέννη, στην Ιταλία, στο Λονδίνο, στη Γερμανία, στην Αλβανία και αναμένει με αγωνία το ταξίδι του στο Ντουμπάι τον επερχόμενο Αύγουστο.
Advertisment
Ήδη μια ιστορική δισκογραφική εταιρία όπως η Minos EMI universal εκδίδει τα ηχογραφήματά του, ενώ ο κορυφαίος μουσικός εκδοτικός οίκος στο κόσμο η Hall Leonard τις παρτιτούρες του.
Αγαπημένοι καλλιτέχνες του Στέλιου είναι ο Μπαχ, ο Σοπέν, ο Μότσαρτ και ο Μπετόβεν ενώ ποπ μουσική ακούει μόνο σε πάρτι. “Δεν μ’αρέσει τόσο. Η κλασική μουσική με ηρεμεί” εξηγεί ο ίδιος.
Ο νεαρός σολίστ αγαπά το σχολείο, του αρέσουν οι κατασκευές με Lego και κυρίως να παίζει με τους φίλους και τις αδερφές του. Επίσης έχει ιδιαίτερη αδυναμία στον κινηματογράφο και στις ταινίες με την αγαπημένη του να είναι ο “Συρανό Ντε Μπερζεράκ”.
Οι γονείς του είναι περήφανοι, όχι μόνο για το μουσικό ταλέντο του παιδιού τους, αλλά πάνω απ’ όλα γιατί έχουν καταφέρει να μεγαλώσουν έναν άνθρωπο ισορροπημένο και ευτυχισμένο.
