Η παγκόσμια ομοσπονδία της νευρολογίας καθορίζει τη δυσλεξία ως “διαταραχή που φανερώνεται από τις δυσκολίες στην εκμάθηση του διαβάσματος, παρά την επαρκή νοημοσύνη και τις κοινωνικές και πολιτιστικές ευκαιρίες του ατόμου”.
Η δυσλεξία είναι ένα σύνδρομο πολλών και ποικίλων συμπτωμάτων που έχει επιπτώσεις σε εκατομμύρια παιδιών και ενηλίκων. Συναντάται στο 15-20% των παιδιών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (αγόρια – κορίτσια = 4:1) τα οποία δυσκολεύονται να αντιστοιχίσουν τα γράμματα που βλέπουν στη σελίδα, με τους ήχους που κάνουν αυτά τα γράμματα και τους συνδυασμούς γραμμάτων.
Advertisment
Αλλά… Επιστήμονες του University of Cambridge που μελετούν τη γνώση, τη συμπεριφορά και τον εγκέφαλο, διαπίστωσαν ότι τα άτομα με δυσλεξία είναι εξειδικευμένα, στην εξερεύνηση του αγνώστου.
Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Psychology οι συγγραφείς σημείωσαν ότι τα άτομα με αναπτυξιακή δυσλεξία έχουν συγκεκριμένα πλεονεκτήματα που σχετίζονται με την εξερεύνηση του αγνώστου -τα οποία έχουν συμβάλει στην επιτυχή προσαρμογή και επιβίωση του είδους μας.
Οι ομάδα των επιστημόνων έγιναν οι πρώτοι που εφάρμοσαν μια διεπιστημονική προσέγγιση η οποία χρησιμοποιεί μια εξελικτική προοπτική στην ανάλυση μελετών για τη δυσλεξία. Τα ευρήματα εξηγούνται στο πλαίσιο της ‘συμπληρωματικής γνώσης’, μιας θεωρίας που προτείνει ότι οι πρόγονοί μας εξελίχθηκαν για να ειδικεύονται σε διαφορετικούς, αλλά συμπληρωματικούς, τρόπους σκέψης -οι οποίοι ενισχύουν την ικανότητα του ανθρώπου να προσαρμοστεί μέσω της συνεργασίας.
Advertisment
Αυτές οι γνωστικές εξειδικεύσεις έχουν τις ρίζες τους σε μια γνωστή αντιστάθμιση, μεταξύ της εξερεύνησης νέων πληροφοριών και της εκμετάλλευσης της υπάρχουσας γνώσης.
Μια διερευνητική εξειδίκευση σε άτομα με δυσλεξία θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί αντιμετωπίζουν δυσκολίες με εργασίες που σχετίζονται με την εκμετάλλευση και θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει γιατί τα άτομα με δυσλεξία φαίνεται να έλκονται προς ορισμένα επαγγέλματα που απαιτούν ικανότητες, οι οποίες σχετίζονται με την εξερεύνηση, όπως οι τέχνες, η αρχιτεκτονική, η μηχανική και η επιχειρηματικότητα” αναφέρεται στη μελέτη.
Με βάση αυτά τα ερευνητικά ευρήματα οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πρέπει να αλλάξουμε την οπτική μας για τη δυσλεξία, ως νευρολογικής διαταραχής.
Όπως έγραψε η επικεφαλής των συγγραφέων της μελέτης θεώρηση της δυσλεξίας με επίκεντρο το έλλειμμα δεν λέει όλη την ιστορία. Αυτή η έρευνα προτείνει ένα νέο πλαίσιο για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τις γνωστικές δυνάμεις των ατόμων με δυσλεξία.
Πιστεύουμε ότι οι τομείς δυσκολίας που αντιμετωπίζουν τα άτομα με δυσλεξία προκύπτουν από μια γνωστική αντιστάθμιση, μεταξύ της εξερεύνησης νέων πληροφοριών και της εκμετάλλευσης της υπάρχουσας γνώσης. Το πλεονέκτημα είναι μια διερευνητική προκατάληψη που θα μπορούσε να εξηγήσει τις ενισχυμένες ικανότητες που παρατηρούνται σε ορισμένες σφαίρες όπως η ανακάλυψη, η εφεύρεση και η δημιουργικότητα.
Τα σχολεία, τα ακαδημαϊκά ινστιτούτα και οι χώροι εργασίας δεν έχουν σχεδιαστεί για να αξιοποιούν στο έπακρο τη διερευνητική μάθηση. Αλλά πρέπει επειγόντως να αρχίσουμε να καλλιεργούμε αυτόν τον τρόπο σκέψης, για να επιτρέψουμε στην ανθρωπότητα να συνεχίσει να προσαρμόζεται και να επιλύει βασικές προκλήσεις”.
