Η Covid-19 έχει σκοτώσει σχεδόν 6,5 εκατομμύρια ανθρώπους και έχει μολύνει περισσότερα από 600 εκατομμύρια. Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι το 10% έως το 20% των επιζώντων έχουν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα συμπτώματα όπως κόπωση, δύσπνοια και γνωστική δυσλειτουργία. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από την πάθηση.
Ο long Covid «καταστρέφει» τις ζωές και τα μέσα διαβίωσης δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων και προκαλεί όλεθρο στα συστήματα και τις οικονομίες υγείας, προειδοποίησε ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), καθώς προέτρεψε τις χώρες να ξεκινήσουν «άμεσα» και «βιώσιμα» προσπάθειες για την αντιμετώπιση της «πολύ σοβαρής» κρίσης.
Advertisment
Ο κόσμος δεν ήταν ποτέ σε καλύτερη θέση για να τερματίσει την πανδημία του κορωνοϊού, αλλά είναι επίσης «πολύ σαφές» ότι πολλοί από αυτούς που μολύνθηκαν από τον ιό, ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε στην Κίνα στο τέλος του 2019, εξακολουθούν να βιώνουν «παρατεταμένη ταλαιπωρία» .
O long Covid ανατρέπει τις ζωές των ανθρώπων και πολλοί αντιμετωπίζουν «συχνά μακροχρόνιες» και «απογοητευτικές» αναμονές για υποστήριξη ή καθοδήγηση. Ο μεγάλος αριθμός εκείνων που πλήττονται σκληρά από το μακροχρόνιο Covid έχει επίσης επικίνδυνο αντίκτυπο στα συστήματα υγείας και τις οικονομίες που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν κύματα λοιμώξεων.
«Ενώ η πανδημία έχει αλλάξει δραματικά λόγω της εισαγωγής πολλών εργαλείων διάσωσης και υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ, ο αντίκτυπος του μακροχρόνιου Covid για όλες τις χώρες είναι πολύ σοβαρός και χρειάζεται άμεση και διαρκή δράση ισοδύναμη με την κλίμακα του» γράφει ειδικός στον Guardian.
Advertisment
Οι χώρες πρέπει τώρα να «εντείνουν σοβαρά» τόσο την έρευνα για την κατάσταση όσο και την πρόσβαση στην περίθαλψη των πληγέντων, εάν θέλουν να «ελαχιστοποιήσουν τα δεινά» των πληθυσμών τους και να προστατεύσουν τα συστήματα υγείας και το εργατικό δυναμικό τους.
«Στις αρχές της πανδημίας, ήταν σημαντικό για τα καταπονημένα συστήματα υγείας να επικεντρώσουν όλες τις προσπάθειές τους για να σώσουν τη ζωή τους σε ασθενείς με Covid-19 που παρουσίαζαν οξεία λοίμωξη», είπε. «Ωστόσο, είναι κρίσιμο για τις κυβερνήσεις να επενδύσουν μακροπρόθεσμα στο σύστημα υγείας και στους εργαζόμενους και να κάνουν ένα σχέδιο τώρα για την αντιμετώπιση του μακροχρόνιου Covid.
«Αυτό το σχέδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει: την παροχή άμεσης πρόσβασης σε αντιιικά φάρμακα σε ασθενείς υψηλού κινδύνου σοβαρής νόσου, την επένδυση στην έρευνα και την ανταλλαγή νέων εργαλείων και γνώσεων όπως προσδιορίζονται για την πρόληψη, τον εντοπισμό και τη θεραπεία ασθενών πιο αποτελεσματικά. Σημαίνει επίσης υποστήριξη της σωματικής και ψυχικής υγείας των ασθενών, καθώς και παροχή οικονομικής υποστήριξης σε όσους δεν μπορούν να εργαστούν».
Η παρέμβαση του επικεφαλής της υπηρεσίας του ΟΗΕ έρχεται καθώς ο Guardian λανσάρει μια μεγάλη νέα παγκόσμια σειρά υπό τον όρο, Living with long Covid. Από τότε που ο ΠΟΥ κήρυξε διεθνή κατάσταση έκτακτης ανάγκης το 2020, η κυκλοφορία εμβολίων και θεραπειών για τον ιό συνέβαλε στη μείωση του αριθμού των θανάτων και των νοσηλειών. Οι αναφερόμενοι θάνατοι από τον Covid-19 αυτόν τον μήνα είναι οι χαμηλότεροι από τον Μάρτιο του 2020.
Ωστόσο, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι ο long Covid εμποδίζει τεράστιους αριθμούς ανθρώπων να «ζήσουν την ζωή τους», είπε. Και αυτό με τη σειρά του δημιουργεί ένα νέο πρόβλημα για τις χώρες που εξακολουθούν να αναρρώνουν από την πανδημία, και σε ορισμένες περιπτώσεις, που εξακολουθούν να πρέπει να αντιμετωπίσουν υψηλά επίπεδα μολύνσεων. «Ο κόσμος έχει ήδη χάσει σημαντικό αριθμό εργατικού δυναμικού από ασθένειες, θάνατο, κόπωση, απρογραμμάτιστη συνταξιοδότηση λόγω της αύξησης της μακροχρόνιας αναπηρίας, η οποία όχι μόνο επηρεάζει το σύστημα υγείας, αλλά αποτελεί πλήγμα για την γενικότερη οικονομία».
Υπάρχουν «πέντε βασικά στοιχεία» που είναι απαραίτητα για να προωθηθούν οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση της μακροχρόνιας Covid. Οι χώρες πρέπει να ακούν τους ασθενείς, να χρησιμοποιούν τις «πρώτες γνώσεις» τους για να διαμορφώνουν μακροχρόνιες πολιτικές Covid και να συλλέγουν καλύτερα δεδομένα για να κατανοήσουν καλύτερα την κατάσταση. Η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των χωρών πρέπει να βελτιωθεί για να «κλείσει γρήγορα τα κενά γνώσης» παγκοσμίως.
