Ορισμένες φορές όλα μας φταίνε. Παραμένουμε καθηλωμένοι στην ίδια ανέμπνευστη εργασία και συντηρούμε από συνήθεια όσες σχέσεις έχουν προ καιρού ολοκληρώσει τον κύκλο τους. Υπάρχει άραγε τρόπος να ανατρέψουμε το σενάριο της ζωής μας, σαλπάροντας προς την πραγματικότητα που ως παιδιά ονειρευτήκαμε; Στη μέση της πιο φριχτής καταιγίδας δεν αρκεί απλώς να ελπίζουμε στο ουράνιο τόξο που θα ξεπροβάλλει για να μας λυτρώσει από τον εφιάλτη αλλά χρειάζεται να μεταμορφωθούμε εμείς οι ίδιοι σε αυτό.
Ο James Norbury στο βιβλίο Το Ταξίδι του Πάντα και του Δράκου από τις Εκδόσεις Διόπτρα μας προσκαλεί σε μια συναρπαστική πνευματική περιπέτεια, που ανατρέπει τις σταθερές μας, φέρνοντάς μας ξανά σε επαφή με εκείνον τον αυθεντικό εαυτό που κάπου στην πορεία χάσαμε. Οι ήρωες μοιάζουν να ζουν ευχαριστημένοι στον ναό τους, ψηλά στο δάσος. Τι συμβαίνει όμως όταν ο μικρός Δράκος συνειδητοποιεί πως κάτι του λείπει; Η ευτυχία δεν ισοδυναμεί πάντα με την ασφάλεια και έτσι οι δύο φίλοι αφήνουν τον τόπο τους για ένα ταξίδι σε μέρη άγνωστα και μακρινά, ελπιδοφόρα και, συγχρόνως, ριψοκίνδυνα.
Advertisment
Θα τολμήσουμε τη βουτιά στο άγνωστο;
Πώς όμως καθένας από εμάς αντιδρά όταν κάτι δεν πηγαίνει καλά στη ζωή του; Ίσως κλείνουμε απλώς μάτια και αυτιά, φορώντας το αστραφτερό μας χαμόγελο μπροστά σε φίλους και γνωστούς. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται τη δυστυχία μας αλλά τι συμβαίνει όταν τα βράδια, γυμνοί από μηχανισμούς άμυνας, στεκόμαστε ολομόναχοι μπροστά στον καθρέφτη της συνείδησής μας;
Αντί να εθελοτυφλούμε, κρυφά θρηνώντας για όσες στιγμές ξεγλιστρούν από τα χέρια μας, μπορούμε να δοκιμάσουμε να ακούσουμε τα προβλήματα μας, που τελικά αποτελούν απλώς τον τρόπο που η φύση επιθυμεί να μας πει ότι έφτασε ο καιρός να επιλέξουμε διαφορετικά μονοπάτια. Θα τολμήσουμε, όμως, τη βουτιά στο άγνωστο;
Η αλλαγή είναι δύσκολη αλλά σαφέστατα αποδεικνύεται προτιμότερη από την πνιγηρή στασιμότητα. Ας φανταστούμε το μυαλό μας σαν έναν κήπο: Θα τον φροντίσουμε με αγάπη ή θα τον αφήσουμε να γεμίσει ζιζάνια; Και ας θυμηθούμε ότι μικροί ήμασταν οι πλέον ταλαντούχοι κηπουροί των σκέψεων μας. Απολαμβάναμε το φως του ηλίου, πλημμυρίζαμε από αισιοδοξία και ελπίδα για τις λαμπερές προοπτικές που θα μας επιφύλασσε το μέλλον.
Advertisment
Τι συνέβη λοιπόν στη διαδρομή; Μήπως θυσιάσαμε εκείνο το κομμάτι μας που λαχταρούσε απλώς να παίξει, να απολαύσει, να πειραματιστεί; Ίσως τελικά το σύμπαν δεν κατέστη λιγότερο φιλόξενο αλλά εμείς οι ίδιοι πάψαμε να παρατηρούμε μαγεμένοι την ομορφιά του. Κάποιες φορές άλλωστε το καλό και το κακό σε τίποτε άλλο δεν αντιστοιχούν παρά στον τρόπο που κοιτάζουμε τον κόσμο.
Το σύμπαν γίνεται πολύτιμος φίλος όσων το ακούνε
Φοβόμαστε λοιπόν, αυτή είναι η αλήθεια. Με τρόμο αναρωτιόμαστε τι μπορεί να κρύβεται πέρα από την οικεία μας σφαίρα. Όμως ο φόβος μετατρέπεται σε θηλιά στον λαιμό μας, στερώντας μας την ελεύθερη ανάσα της ζωής. Κουβαλάμε ως βαρίδιο τις παλιές πληγές μας και δε συνειδητοποιούμε ότι το παρελθόν συνιστά απλώς μια ιστορία που μας διηγείται το πώς φτάσαμε στο σήμερα και το πού βρισκόμαστε τώρα, χωρίς να καθορίζει απαραίτητα και το πού πηγαίνουμε. Μπορούμε σήμερα κιόλας να αλλάξουμε την πορεία μας και να σαλπάρουμε για εκείνη τη νέα εκδοχή μας που τόσο λαχταράμε να συναντήσουμε.
Ίσως αισθανόμαστε χαμένοι όμως συνειδητοποιώντας πως τίποτε δεν βρίσκεται στον απόλυτο έλεγχό μας θα καταφέρουμε να αποδεχτούμε όσες καταστάσεις αδυνατούμε να αλλάξουμε και θα αρχίσουμε να εμπιστευόμαστε περισσότερο τη ζωή. Τα εμπόδια θα συνεχίζουν ασφαλώς να υπάρχουν όμως εμείς αντί να μεμψιμοιρούμε ή πεισματικά να προσκρούουμε πάνω τους θα εφευρίσκουμε νέους, δημιουργικούς τρόπους για να φτάσουμε στον προορισμό μας. Και το σύμπαν θα αποδεικνύεται πολύτιμος φίλος μας κάθε φορά που ερμηνεύουμε τα σημάδια του, πηγαίνοντάς μας ακριβώς εκεί που πρέπει να είμαστε. Ο πόνος θα εξακολουθεί ασφαλώς να υπάρχει στον κόσμο αλλά εμείς ξαφνικά θα παρατηρούμε με θαυμασμό και την απίστευτη ομορφιά του.
Η επίγνωση της δυστυχίας ως απαρχή του πνευματικού ταξιδιού
Ο James Norbury στο βιβλίο Το Ταξίδι του Πάντα και του Δράκου από την απίθανη σειρά βιβλίων και παγκόσμιο φαινόμενο πωλήσεων Το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος μας διηγείται ένα πνευματικό ταξίδι που ξεκινά με την επίγνωση της δυστυχίας και την επιθυμία των ηρώων να κάνουν κάτι που θα τους επιτρέψει να υπερβούν το αρνητικό αυτό συναίσθημα.
Μια συγκινητική, γεμάτη ελπίδα ιστορία που δεν μας υπόσχεται την εύκολη ευτυχία αλλά τη νέα, σοφότερη αρχή. Γιατί οι αλλαγές είναι πάντοτε επώδυνες και μας επιφυλάσσουν απώλειες, όμως μας μεταμορφώνουν και σε μια πληρέστερη εκδοχή του εαυτού μας. Εάν μάλιστα έχουμε την τύχη να τις βιώνουμε έχοντας πλάι μας συνοδοιπόρους καρδιάς, που μας αγαπούν δίχως να μας κρίνουν και που δεν μετρούν τα λάθη μας αλλά τα χαμόγελά μας, τότε ακόμη και στο σκοτεινότερο τούνελ διακρίνουμε το φως.
Ο συγγραφέας πλάθει τον μαγικό και συγχρόνως ρεαλιστικό κόσμο του, καθιστώντας μας συνεργούς του ονείρου. Ένα βιβλίο για όλους εμάς που νιώσαμε κάποτε χαμένοι και αδύναμοι, που διστάσαμε να απαγκιστρωθούμε από το οικείο και δειλιάσαμε να τολμήσουμε την ανατροπή. O James Norbury καταστρώνει με υλικά του την μεστή γραφή και τις παραστατικές εικόνες τον χάρτη της προσωπικής μας υπέρβασης, μεταδίδοντάς μας την αίσθηση ότι αυτή τη φορά δε θα λιγοψυχήσουμε αλλά, αντίθετα, θα μονομαχήσουμε γενναία με τους δαίμονές μας, κατακτώντας όσους άγνωστους και θαυμαστούς τόπους κατοικούν ήδη μέσα μας.
