Με αβύσσους παλεύουμε όλοι καθημερινά και περπατάμε όπως οι ακροβάτες… σε τεντωμένο σκοινί

Οι ημέρες της ζωής είναι πολύτιμες, ας μη σκιάζονται με περισσότερη μαυρίλα από αυτή που ήδη υπάρχει γύρω μας, δίπλα μας.

Με αβύσσους παλεύουμε όλοι καθημερινά και περπατάμε όπως οι ακροβάτες... σε τεντωμένο σκοινί

Το βλέπω, επέστρεψαν οι μαύρες σκέψεις που θολώνουν το μυαλό σου.

Και σαν φοβισμένο παιδί που φοβάται τιμωρία, με αποφεύγεις θεωρώντας πως εχθρός σου έγινα.

Advertisment

Μουντζούρες στα τετράδια που για εσένα είναι οι μορφές που σε καταδιώκουν. Σε εμένα δε λένε τίποτα, ούτε καν ανθρώπινη μορφή δε μου θυμίζουν.

Προσπαθώ να μην αντιδράσω επειδή ξέρω ότι δεν εννοείς τις κατηγορίες που μου προσάπτεις. Δεν με παραξενεύει ότι δεν πίνεις γάλα από το ποτήρι που σου βάζω και έχεις πλαστικό που το κουβαλάς επάνω σου.

Δε θα ανοίξω δυνατά ραδιόφωνο, δε θα βάλω τηλεόραση σε ένταση.

Advertisment

Δε θέλω να σε επιβαρύνω επειδή ο κόσμος σου είναι ήδη συγχυσμένος.

Δε σε ενοχοποιώ, δε σε θεωρώ κακό ή επικίνδυνο άνθρωπο.

Απλώς έναν άνθρωπο που χρειάζεται αυτή τη στιγμή μία βοήθεια για να επικοινωνήσει ξανά με τα υγιή κομμάτια του εαυτού του.

Με αβύσσους παλεύουμε όλοι καθημερινά, ποταμιαίες οι αλλαγές της ζωής, πάντοτε περπατάμε όπως οι ακροβάτες. Σε τεντωμένο σκοινί.

Αν δεν άντεξες, αν είχες μία ευαισθησία παραπάνω, αν είχες μία κληρονομική προδιάθεση, κανείς δε σε κατηγορεί. Ούτε σε αγαπά λιγότερο.

Αλλά σου ζητά να σε προστατέψεις. Και μετά από εσένα να προστατέψεις και εμάς που έχουμε ανάγκη να αλληλεπιδρούμε με την υγιή πλευρά του εαυτού σου που βαδίζει στην πραγματικότητα.

Καμία πάθηση δεν είναι τιμωρία, επειδή αν έφταιγες σε κάτι θα φυλακιζόσουν, θα είχες νομικές επιπτώσεις. Είσαι απλώς ένας άνθρωπος που καλείται να ξεπεράσει ένα σκοτεινό μονοπάτι και να οδηγήσει την ψυχή του ξανά στην επιφάνεια της θάλασσας. Όχι στην άβυσσο.

Και αν το μυαλό σε πείθει πως είμαι εχθρός, εγώ στη λύτρωση επιθυμώ να σε οδηγήσω. Μέσα σου βαθιά θα το έχεις αισθανθεί πως δεν είμαι αντίπαλος, όπως βλέπεις τους πάντες γύρω σου. Όλοι έγιναν εχθροί, αυξήθηκαν όπως τα δηλητηριώδη φυτά που διαβάζουμε σε μυθιστορήματα.

Αλλά οι ημέρες της ζωής είναι πολύτιμες, ας μη σκιάζονται με περισσότερη μαυρίλα από αυτή που ήδη υπάρχει γύρω μας, δίπλα μας.

Τη σκοτεινιά που οφείλεται σε σκέψεις μη αληθείς θα την πολεμήσουμε με αγωγή και αποδοχή. Με ενσυναίσθηση, κατανόηση και όχι απόρριψη ή δαιμονοποίηση.

Τα τέρατα της αλήθειας πολλά, όχι άλλη θολούρα από σκέψεις βασανιστικές και αστήρικτες.

Η ψυχική πάθηση δεν είναι ταμπού, ούτε κάτι που πρέπει να οδηγεί σε ντροπή. Είναι απλά μία πάθηση που αν αντιμετωπιστεί δεν εμποδίζει τη φυσιολογική ζωή.

Latest posts by Μαρία Σκαμπαρδώνη (see all)

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Οι πιο «τρομακτικές» μάσκες είναι εκείνες που δεν φαίνονται...
Η ζωή δεν φοράει φίλτρα, δεν στολίζεται για να πάρει like, δεν κάνει giveaway τον χρόνο της
Καμία φορά το να πληγώσεις πονάει περισσότερο από το να σε πληγώσουν
Manterruption: Διεκδικώντας χώρο και χρόνο για τις γυναίκες σε μία επαγγελματική συζήτηση

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση