Για τους περισσότερους από εμάς η γιορτή της μητέρας είναι μία μέρα χαράς. Επιλέγουμε το καλύτερο δώρο, το οποίο αντιπροσωπεύει την αγάπη μας για την μητέρα μας.
Οι μητέρες, χαίρονται που γιορτάζουν την αγάπη για την μητέρα τους και εισπράττουν την αγάπη από τα παιδιά τους. Αυτή είναι η ιδανική ιστορία αυτής της ημέρας. Μια υπέροχη ιστορία που μας αρέσει να ακούμε.
Δυστυχώς, η γιορτή της Μητέρας δεν είναι μία τόσο όμορφη και ευχάριστη ιστορία για όλους. Για κάποιους, δεν είναι ένα χαρούμενο γεγονός γεμάτο αγάπη. Είναι μία περίοδος άγχους, ανησυχίας, ακόμα και στενοχώριας.
Advertisment
Όταν πλησιάζει μία μέρα όπως αυτή, παρατηρούμε συχνά, να αλλάζουν οι συζητήσεις με τους θεραπευόμενούς μας. Αρκετοί από αυτούς ζητούν υποστήριξη για να προετοιμαστούν για την ημέρα αυτή.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι ορισμένες μητέρες δεν αγαπούν, δεν νοιάζονται, πληγώνουν πολύ τα παιδιά τους, είτε ακούσια, είτε εκούσια.
Ορισμένες έκαναν σοβαρά λάθη όταν τα παιδιά τους ήταν μικρά και έκτοτε συνειδητοποίησαν τον αντίκτυπο των λαθών τους και ζήτησαν συγχώρεση από τα «ενήλικα πλέον παιδιά» τους. Αυτή η παραδοχή είναι σημαντική, σίγουρα θεραπευτική για τα «ενήλικα παιδιά» τους και μπορεί να προκύψει μία νέα, καλύτερη σχέση μεταξύ των δύο. Σαφώς και δεν υπάρχουν «τέλειες» μητέρες, είναι όμως σημαντικό να αναγνωρίζονται τα λάθη τα και γεγονότα που ήταν επιζήμια.
Advertisment
Κάποιες άλλες μητέρες, αντιθέτως, παρέμειναν εξίσου σκληρές στην μετέπειτα ζωή τους, όπως όταν τα παιδιά τους ήταν μικρά. Μερικές μητέρες δεν θέλησαν ποτέ να αναλογιστούν τα λάθη τους. Μερικές μητέρες συνεχίζουν να πληγώνουν τα «ενήλικα παιδιά» τους.
Οι συχνές και πολυφορεμένες φράσεις: «έχεις μόνο μία μητέρα», «πρέπει να πιεστείς, είναι η μητέρα σου», «είμαι σίγουρος ότι σε αγαπάει», δεν είναι χρήσιμες, επειδή ενθαρρύνουν τα άτομα που έχουν βιώσει μία τέτοια μητρική σχέση, να απορρίψουν τον πόνο που τους προκάλεσε η μητέρα τους στο παρελθόν ή ακόμα και σήμερα, και δυνητικά τα ενθαρρύνουν να συνεχίσουν να εκτίθενται στην τοξικότητα των μητέρων που δεν αγαπούν.
Συχνά εκείνοι που νιώθουν «ανίκανοι» να αγαπήσουν την μητέρα τους, κατηγορούν τον εαυτό τους: «Πρέπει να είμαι τόσο τέρας που δεν αγαπώ τη μητέρα μου».
Το να μην αγαπά κάποιος την μητέρα του θεωρείται τόσο παράδοξο και μη αποδεκτό στην υποκριτική κοινωνία μας, ώστε κανένας που αισθάνεται έτσι δεν θέλει να το παραδεχθεί. Εκείνος που δεν αγαπά τη μητέρα του θεωρείται αχάριστος και σκληρός. Αυτές οι επικριτικές ιδέες πληγώνουν περισσότερο τα «ενήλικα παιδιά» των μητέρων που δεν αγαπούν, όταν νιώθουν την πίεση να «είναι ευγενικοί» σε ημέρες όπως η γιορτή της Μητέρας.
Η μέρα της Μητέρας, έχει να κάνει με τον εορτασμό της μητρότητας, όμως πολλοί άνθρωποι γύρω μας δεν έχουν νιώσει την αγάπη και την φροντίδα των μητέρων τους.
Έτσι ο εορτασμός της είναι τόσο αταίριαστος ή, όπως πολλοί περιγράφουν: «ένα μεγάλο ψέμα». Τα άτομα αυτά περιγράφουν ότι νιώθουν τόση δυσαρέσκεια που πρέπει να επιλέξουν μία κάρτα ή ένα λουλούδι για την γιορτή της μητέρας και να πρέπει να της το προσφέρουν. Μπορεί να θέλουν να είναι τυπικά απέναντι στην μητέρα τους, αλλά καταπνίγουν επίσης την αληθινή εσωτερική τους φωνή και τον πόνο τους.
Πρέπει να το αποσιωπήσουν και να συνεχίσουν; Σίγουρα, δεν είναι ακατόρθωτο να «είναι ευγενικά» με την μητέρα τους για μία μόνο μέρα, για να μην την στενοχωρήσουν. Ουσιαστικά όμως, δεν είναι μόνο μία μέρα – όσοι μεγάλωσαν με μητέρες χωρίς αγάπη, συνδέουν την γιορτή της Μητέρας με πολλές ιστορίες διαταραγμένων δεσμών και δύσκολων καταστάσεων.
Πράγματι, πολύ λίγα πράγματα είναι πιο οδυνηρά από το να βιώνει κάποιος την απουσία αγάπης και φροντίδας από την μητέρα. Έτσι, φαίνεται πιο εύκολο και βολικό να μην το αντιμετωπίσει κάποιος. Είναι πιο απλό να αγοράσει ένα δώρο για την γιορτή της Μητέρας και να είναι «καθωσπρέπει» και «σωστός». Είναι εύκολο να βρίσκει δικαιολογίες όπως: «είχε και η ίδια άσχημα παιδικά χρόνια».
Ακόμα και με όλες τις δικαιολογίες που μπορεί να βάλει κάποιος πάνω από τον πόνο, προσπαθώντας να τον αγνοήσει, ο πόνος καο η θλίψη παραμένουν, και συνήθως μετατρέπονται, σε κακή ψυχική υγεία και διαταραγμένες διαπροσωπικές σχέσεις στην ενήλικη ζωή.
Φυσικά και οι μητέρες που δεν μπορούν να αγαπήσουν δεν είναι απαραιτήτως «τέρατα».
Πιθανόν να είναι άνθρωποι που έχουν αγωνιστεί, με την δική τους προσωπική δύσκολη ιστορία. Όμως, η επικύρωση των αγώνων τους δεν πρέπει να υπερισχύει του αντίκτυπού τους, στα παιδιά τους.
Είναι οδυνηρό να αντιμετωπίζει κάποιος την φρικτή αλήθεια, που αναδεικνύει ότι μερικές μητέρες είναι ανίκανες να αγαπήσουν τα παιδιά τους, όπως θα έπρεπε. Είναι απαίσιο να παρατηρούμε ανθρώπους να επιλέγουν να γίνουν γονείς και να μην κατανοούν την τεράστια ευθύνη στην διαμόρφωση της ζωής ενός άλλου ανθρώπου.
Είναι ακόμη πιο επιβλαβές να υποτιμούμε, να εκμηδενίζουμε ή να απορρίπτουμε τις ιστορίες των «ενηλίκων παιδιών» που μεγάλωσαν με τέτοιες μητέρες. Αν δεν αναγνωρίσουμε το πρόβλημα, δεν μπορούμε να αρχίσουμε να το θεραπεύουμε.
Συχνά, οι άνθρωποι μπορούν να θεραπευτούν από έναν διαταραγμένο γονικό δεσμό μέσω άλλων σχέσεων αγάπης, φιλίας ή συντροφικότητας. Μία επιζήμια σχέση με έναν γονέα, είναι δυνατό να θεραπευθεί σε μία άλλη επανορθωτική, στοργική σχέση.
Τα άτομα που πληγώνονται συνεχώς από τις στάσεις, τις συμπεριφορές ή τα λόγια της μητέρας τους, και δεν υπάρχουν σημάδια βελτίωσης, είναι θεμιτό να επιλέξουν να ελαχιστοποιήσουν τις επαφές μαζί της. Οι άνθρωποι που συνειδητοποιούν ότι η μητέρα τους δεν θα αλλάξει, μπορεί να αποφασίσουν να βρουν αυτό που ονομάζουμε «οικογένεια της επιλογής τους».
Η «οικογένεια που επιλέγουμε» είναι πιο διαδεδομένη σε πληθυσμούς, των οποίων οι βιολογικές οικογένειες τους απορρίπτουν, για οποιονδήποτε λόγο.
Αν αισθάνεστε άσχημα και πιέζετε τον εαυτό σας να πάρει ένα δώρο και να ευχηθεί για την γιορτή της Μητέρας, επειδή δεν συμμερίζεστε το γενικό συναίσθημα της ημέρας, κάντε ένα βήμα πίσω, αφιερώστε λίγο χρόνο για να αναγνωρίσετε και να αποδεχθείτε τα συναισθήματά σας και την δική σας ιστορία, και αναρωτηθείτε ποιο είναι το πιο ειλικρινές και στοργικό πράγμα που μπορείτε να προσφέρετε στον εαυτό σας.
Κάποιοι, θα αναγκάσουν τον εαυτό τους να υποκριθεί, σφίγγοντας τα δόντια, για να αποφύγουν την οργή της μητέρας τους ή την επιθετικότητα άλλων μελών της οικογένειας που θέλουν να διατηρήσουν την ουτοπική κατάσταση μίας «ωραίας ατμόσφαιρας». Κάποιοι άλλοι όμως, θα επιλέξουν να μην είναι κοντά στην μητέρα τους και να κάνουν κάτι που είναι ωφέλιμο για τον εαυτό και τον ψυχισμό τους.
Ό,τι κι αν επιλέξετε να κάνετε, να έχετε πλήρη επίγνωση και να στηρίξετε τις αποφάσεις σας. Λαμβάνετε αυτή την απόφαση με βάση την προστασία σας; Ή με την ελπίδα ότι η μητέρα σας θα καταλάβει και θα γίνει καλύτερος άνθρωπος;
Εάν είναι μία δύσκολη μέρα για εσάς, χρησιμοποιήστε μερικές στρατηγικές αυτοπροστασίας και επιτρέψτε στον εαυτό σας να κάνει αυτό που φαίνεται σωστό και ταιριαστό για εσάς. Θα είναι πιθανώς ενοχλητικό και άβολο για την μητέρα σας, αλλά μπορεί να είναι εξαιρετικά βοηθητικό στην θεραπεία της δικής σας «πληγωμένης» καρδιάς.
- The absent father effect | Η επίδραση του απόντα πατέρα στην κόρη - 30 Σεπτεμβρίου 2024
- Ενσυναίσθηση: Πώς να είμαστε ουσιαστικά κοντά σε κάποιον που μας χρειάζεται - 31 Αυγούστου 2024
- Η θεραπευτική δύναμη της σχέσης μας με τα ζώα - 3 Ιουνίου 2024
