Πάντα ένιωθα τον εαυτό μου ως έναν άνθρωπο που δεν θύμωνε και δεν κρατούσε κακίες. Ώσπου, κάποια στιγμή, ένας συνεργάτης μου με πρόδωσε και με εξαπάτησε. Επισκέφθηκα για πρώτη φορά δικηγόρο και προέβηκα σε όλες τις ενέργειες για να προστατεύσω τον εαυτό μου. Οι ενέργειες απέδωσαν στο μεγαλύτερο βαθμό, ωστόσο εγώ ένιωσα σαν να έχω χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια μου. Βίωσα έναν πολύ έντονο θυμό προς πάσα κατεύθυνση, μετακινιόμουν βίαια από τη θέση της εκδικητικότητας στη θέση του θύματος και αντίστροφα {ομολογώ ότι και τα δύα ήταν πρωτόγνωρα συναισθήματα}.
Ο θυμός ήταν τόσο έντονος που κυριολεκτικά, τον αισθανόμουν μέσα στο σώμα μου σαν φυσικό πόνο ανυπόφορο και το μόνο που ήθελα ήταν να τον εξαφανίσω. Τις πρώτες μέρες έχασα κυριολεκτικά τον ύπνο μου και ξυπνούσα κατά τη διάρκεια της νύχτας αναπαράγοντας διαλόγους μέσα στο κεφάλι μου. Τι μου είπε, τι του είπα, τι δεν του είπα και τι θα ήθελα να του πω αν τον είχα μπροστά μου. Προσπάθησα επίμονα να εφαρμόσω τεχνικές χαλάρωσης και αδειάσματος του νου μου αλλά στην αρχή ήταν εντελώς μάταιο. Η όλη κατάσταση με οδήγησε επίσης σε μια αμφισβήτηση των όσων προσβεύω. Η εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους κλονίστηκε. Αποφάσισα ότι το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω ήταν να απομακρυνθώ για λίγες μέρες από το σπίτι και την εργασία μου. Και όντως, με την αλλαγή των παραστάσεων, με τη συντροφιά καλών φίλων και με πολύ άσκηση, σταδιακά, το συναίσθημα του θυμού μου άρχισε να υποχωρεί.
Advertisment
Στην επόμενη φάση, καθώς πιστεύω βαθιά μέσα μου ότι όλα όσα μας συμβαίνουν έχουν κάποιο σκοπό, προσπάθησα να αναλύσω πώς συνέβη αυτό, ποιο ήταν το μάθημα, τι λάθη είχα κάνει, γιατί μου συνέβη. Και όπως λέει και ο αγαπημένος μου συγγραφέας Elio D’ Anna στη Σχολή των Θεών “Το έξω είναι αντανάκλαση του μέσα”. Άρα, τι υπήρχε μέσα μου που με οδήγησε σε αυτή την εμπειρία; Ποια ήταν η περιοχή της ευθύνης μου; Τι έκανα ή δεν έκανα σωστά; Τις πρώτες εβδομάδες, η σκέψη μου παρέμενε θολή. Εκατοντάδες θεωρίες και απαντήσεις έρχονταν στο μυαλό μου, καμία όμως δεν με κάλυπτε. Καθώς συνειδητοποίησα ότι η απάντηση δεν θα έρθει σύντομα, αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμα από αυτή την αναζήτηση, σκεφτόμενος ότι όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, αυτή η αλήθεια θα αναδυθεί εύκολα από μέσα μου.
Καθώς πέρασαν κάποιοι μήνες, ένιωσα ότι ευθυγραμμίστηκα ξανά με τον εαυτό μου, τις αξίες μου και με την εν γένει πεποίθησή μου ότι οι άνθρωποι είναι κατά βάση καλοί και είναι οι ελλείψεις τους που τους οδηγούν στο να αδικούν ή να συμπεριφέρονται λανθασμένα στους άλλους. Και σε κάποια ανυποψίαστη στιγμή, αναδύθηκε από μέσα μου αυτό που αποκαλώ “περιοχή ευθύνης μου”. Συνειδητοποίησα πώς είχα συμβάλλει κι εγώ στο να έρθει αυτή η πραγματικότητα μπροστά μου. Δεν ήταν απλά μια κακή κρίση ότι αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να είναι αξιόπιστος, ήταν κάτι μεγαλύτερο από αυτό. Δεν ήταν καν το γεγονός ότι δεν είχα βάλει εγώ τα όριά μου. Συνειδητοποίησα ότι δεν έλαβα τα κατάλληλα μέτρα για να μην μπει ποτέ σε πειρασμό ώστε να κάνει μια τέτοια πράξη. Ένιωσα δηλαδή, ότι δεν προστάτευσα τελικά ούτε εκείνον τον άνθρωπο από τον ίδιο του τον εαυτό καθώς του επέτρεψα να διαχειρίζεται για μεγάλο διάστημα σημαντικά κεφάλαια χωρίς έλεγχο και άρα απέτυχα να προστατεύσω τον ίδιο, τη σχέση μας και φυσικά τον εαυτό μου.
Ξαφνικά, θυμήθηκα μια συμβουλή που μου είχε δώσει κάποτε η σύντροφός μου. Όντας αφηρημένος άφηνα πάντα το πορτοφόλι μου στο σπίτι μου πάνω στο πάγκο, πάνω στο τραπέζι, οπουδήποτε. Όταν είχαμε καλεσμένους, η σύντροφός μου έλεγε, πάρε το πορτοφόλι σου σε παρακαλώ και εγώ αντιδρούσα σταθερά λέγοντας: “Μα τι είναι αυτά που λες; Θα έρθει κάποιος καλεσμένος στο σπίτι μας και θα μας κλέψει; Δεν μπορώ να το διανοηθώ.” Τότε, μου έδωσε μια εξήγηση που πραγματικά με βοήθησε να αλλάξω στάση. Μου είπε: “Μην το βλέπεις ότι οι καλεσμένοι σου θα σε κλέψουν. Σκέψου ότι κάποιος από αυτούς μπορεί να έρθει σε πειρασμό να το κάνει. Ακόμα κι αν δεν το κάνει ποτέ, στην πραγματικότητα τον φέρνεις σε μια δύσκολη θέση. Αφού είναι λοιπόν καλεσμένος σου, γιατί να κάνεις κάτι που μπορεί να του δημιουργήσει μια δυσάρεστη σκέψη;” Αυτή η τόσο απλή τοποθέτηση με βοήθησε να έχω το πορτοφόλι μου πάντα μέσα στην τσάντα μου σε ένα ασφαλές σημείο του σπιτιού.
Advertisment
Επανερχόμενος στη συνειδητοποίηση που είχα σχετικά με τον συνεργάτη μου, παρατήρησα ότι ένιωσα μια βαθιά ανακούφιση. Και στη συνέχεια, αναδύθηκε από μέσα μου, ένα εκπληκτικό συναίσθημα ευγνωμοσύνης. Όχι για τον συνεργάτη μου ούτε καν για την ίδια την εμπειρία που είχα αν και μου έδωσε ένα σημαντικό μάθημα ζωής. Η ευγνωμοσύνη αφορούσε στο γεγονός ότι αυτή η εμπειρία θα με βοηθήσει να είμαι πολύ πιο προσεκτικός στο μέλλον στο να προστατεύω τους συνεργάτες μου, τους φίλους μου, ακόμη και την οικογένειά μου, από τα πιθανά κακώς κείμενα του εαυτού τους, όπου φυσικά αυτό είναι εφικτό και μου πέφτει ο λόγος. Με αυτόν τον τρόπο μπορώ να προστατεύσω όλους, από αχρείαστο πόνο.
Δεν έχει σημασία εάν αυτό που συνειδητοποίησα είναι αλήθεια, σωστό, καλό ή πρέπον. Ξέρω όμως ότι αυτή η σκέψη πραγματικά με έκανε μπω στο πεδίο της ευγνωμοσύνης πέρα από τα πρόσωπα και την εμπειρία καθαυτή.
Ξέρω επίσης ότι, σε όλες τις επόμενες συνεργασίες μου, θέτω πλέον σαφείς κανόνες ελέγχου όλων των πλευρών ώστε να δημιουργώ τις συνθήκες για μεγαλύτερες και πιο ευήμερες σχέσεις και πραγματικά, αισθάνομαι πολύ καλύτερα!
Ρίχνοντας μια ματιά σε διάφορα άρθρα ψυχολογίας, η διαδικασία της αποκατάστασης από μια έντονη δυσκολία συνήθως περνά από τις παρακάτω φάσεις:
Η Φάση της Άρνησης
Συχνά, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια δυσκολία, η πρώτη μας αντίδραση είναι η άρνηση. “Αυτό δεν μπορεί να μου συμβαίνει,” σκεφτόμαστε. Και όμως, όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες στην ψυχολογία, η άρνηση είναι απλά, ένας προσωρινός μηχανισμός άμυνας.
Ο Θυμός και η Αποδοχή
Μετά την άρνηση, έρχεται ο θυμός, η συναισθηματική απάντηση που μας βοηθάει να διαχειριστούμε τον πόνο. Εν τέλει, οδηγούμαστε στην αποδοχή. Και εδώ είναι που η ευγνωμοσύνη κάνει την εμφάνισή της.
Ευγνωμοσύνη: Το Σημάδι της Κατανόησης
Νιώθοντας ευγνώμονες για μια δυσκολία που έχουμε περάσει, αναγνωρίζουμε την αξία της εμπειρίας. Όταν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, το μάθημα μετατρέπεται σε μια δύναμη που μπορεί να κάνει καλό. Αυτός είναι επίσης ένας λόγος που μοιράζομαι αυτή την τόσο προσωπική ιστορία μου μαζί σας, καθώς ελπίζω ότι κάποιος μπορεί να βοηθηθεί από αυτή όπως έγώ έχω βοηθηθεί πολλές φορές από ιστορίες άλλων. Το να νιώθεις ευγνωμοσύνη για μια δυσάρεστη ή δύσκολη κατάσταση, ειδικά όταν κάποιος σε έχει βλάψει, είναι μια πολύπλοκη διαδικασία. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει από τη μια στιγμή στην άλλη και σίγουρα δεν είναι εύκολο. Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι να αρχίσεις να βλέπεις τη ζωή με ένα πιο ευγνώμον βλέμμα, ακόμα και στις πιο σκληρές στιγμές.
Αναγνώριση του Πόνου
Πρώτα απ’ όλα, είναι σημαντικό να αναγνωρίσεις και να επιτρέψεις στον εαυτό σου να νιώσει τον πόνο. Η διαδικασία της θεραπείας και της αποδοχής ξεκινά από την κατανόηση του τι έχεις περάσει.
Το Μάθημα από την Εμπειρία
Κάθε εμπειρία, ακόμη και οι πιο δύσκολες, κρύβουν μέσα τους μαθήματα. Μπορεί να σε έχει βλάψει κάποιος, αλλά τι έχεις μάθει από αυτό; Μήπως έχεις γίνει πιο δυνατός; Έχεις μάθει να θέτεις όρια; Έχεις γνωρίσει ποιος είσαι όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα;
Η Δύναμη της Συγχώρεσης
Η συγχώρεση δεν είναι για τον άλλον, είναι για εσένα. Συγχωρώντας, απελευθερώνεσαι από το βάρος του παρελθόντος και ανοίγεσαι σε νέες δυνατότητες. Είναι ένα βήμα προς την ευγνωμοσύνη.
Ευγνωμοσύνη και για όσα δεν έχουν συμβεί
Η ευγνωμοσύνη δεν είναι μόνο για τα πράγματα που έχεις ή για τις εμπειρίες που έχεις ζήσει. Είναι επίσης για τα πράγματα που δεν έχουν συμβεί, τις δυσκολίες που έχεις αποφύγει και τις στιγμές που δεν έχεις ζήσει. Κι αν μια δυσκολία που πέρασες σε βοηθήσει να αποφύγεις άλλες μελλοντικές, τότε, και πάλι αξίζει την ευγνωμοσύνη σου.
Στο τέλος της ημέρας, η δυσκολία είναι ένας δάσκαλος με σκληρά, αλλά πολύτιμα μαθήματα. Και η ευγνωμοσύνη είναι το πτυχίο που λέει πως “έχεις πάρει το μάθημα”. Εξάλλου, η ευγνωμοσύνη φέρνει ευτυχία!
- Η Ιστορία του Λεωνίδα και της Μαρίας: Ένα Μάθημα Προσφοράς και Αποτυχημένου Μάρκετινγκ - 5 Ιουλίου 2024
- Σε μια ζωή γεμάτη προκλήσεις, η δύναμη να επιλέγουμε την αντίδρασή μας είναι το πιο πολύτιμο εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας - 8 Ιουνίου 2024
- Caryat: Αυτό είναι το εντυπωσιακό οίκημα που φιλοξένησε τον Elio D’ Anna στην Αθήνα (Φωτογραφίες) - 5 Ιανουαρίου 2024
