«Και όσοι δεν μπορούσαν να ακούσουν τη μουσική, θεωρούσαν τρελούς όσους έβλεπαν να χορεύουν» | Νίτσε

Πόσες στιγμές έχασες, για να αρέσεις, για να είσαι αποδεκτός;

«Και όσοι δεν μπορούσαν να ακούσουν τη μουσική, θεωρούσαν τρελούς όσους έβλεπαν να χορεύουν» | Νίτσε

«Και όσοι δεν μπορούσαν να ακούσουν τη μουσική θεωρούσαν τρελούς όσους έβλεπαν να χορεύουν…» | Νίτσε

Πόσες φορές φοβήθηκες να ‘χορέψεις’ στον ρυθμό που εσύ ήθελες με τον φόβο μην σε πουν οι γύρω σου τρελό;

Advertisment

Πόσες φορές έθαψες κάποιο όνειρό σου γιατί δεν ταίριαζε με τα κοινωνικά πρέπει με τα οποία έχεις μεγαλώσει;

Πόσες φορές χρειάστηκε να ντυθείς με τις γνώμες και τις απόψεις των άλλων;

Πόσες στιγμές έχασες, για να αρέσεις, για να είσαι αποδεκτός;

Advertisment

Έχουμε γαλουχηθεί με την νοοτροπία «τι θα πει η γειτονιά». Σκοτώνουμε, λεπτά, ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια με το φόβο «τι θα πει η γειτονιά». Ζούμε για να αρέσουμε στους άλλους και ξεχνάμε αν τελικά αρέσουμε στον εαυτό μας. Υπάρχουμε μέσα στην ανασφάλεια, στην ντροπή και το φόβο. Υπάρχουμε μέσα από την προσπάθεια μας να είμαστε αποδεκτοί. Φοβόμαστε να είμαστε ο εαυτός μας, και καταλήγουμε να υπάρχουμε χωρίς να ζούμε.

Δεν βρισκόμαστε εδώ για να αποτελέσουμε παράδειγμα για τους άλλους (αν τα καταφέρουμε, χωρίς να γίνει αυτοσκοπός μας είναι κάτι μαγικό), ούτε για να ταιριάξουμε ή να αρέσουμε σε όλους.

Βρισκόμαστε εδώ για να είμαστε παράδειγμα για τον εαυτό μας, για να είμαστε διαφορετικοί, για να αρέσουμε σε εμάς. Βρισκόμαστε εδώ για να γινόμαστε κάθε μέρα όλο και πιο πολύ ο εαυτός μας, για να γινόμαστε κάθε μέρα όλο και πιο πολύ ελεύθεροι. Ήρθαμε σε αυτό τον κόσμο για να είμαστε ελεύθεροι και καταλήξαμε σκλάβοι των απόψεων, των πρέπει και των καθωσπρεπισμών

Ήρθε η ώρα να πετάξουμε από πάνω μας το μανδύα του καλού παιδιού και να ζήσουμε τη ζωή που επιθυμούμε χωρίς πρέπει και υποδείξεις. Να απαλλαγούμε από τις γνώμες των άλλων, που ελάχιστη σημασία έχουν, αν το καλοσκεφτούμε, στη ζωή μας. Να μην κρίνουμε και να μην απασχολεί η κριτική.

Να ζήσουμε για τον εαυτό μας σεβόμενοι πάντα τα όρια και τα δικαιώματα των γύρω μας, να εκπληρώσουμε το σκοπό μας και το κυριότερο όλων να είμαστε ελεύθεροι. Ελεύθεροι ψυχικά και πνευματικά.

Ήρθε η ώρα να απαγκιστρωθούμε από τις απόψεις των άλλων
Ήρθε η ώρα να κάνουμε λίγη ησυχία και να ακούσουμε το μέσα μας
Ήρθε η ώρα να δώσουμε χώρο στα θέλω μας
Ήρθε η ώρα να ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ

Δήμητρα Χρόνη

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Αλεξιθυμία | Πώς είναι να ζεις όταν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τα συναισθήματά σου;
Αφαντασία και υπερφαντασία: Δύο παράξενα φαινόμενα που επηρεάζουν έως και το 9% του πληθυσμού
Η βιολογία της θλίψης: Γιατί είναι τόσο σημαντικό να εκφράζουμε τα αρνητικά συναισθήματα
Τι έχει πραγματικά αξία στη ζωή;

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση