Η θάλασσα και ο Ουρανός | Θα καταφέρουν να αγγίξουν ο ένας τον άλλον; Ή θα χαθούν προσπαθώντας;

Ποιος από τους δύο έχει το μεγαλύτερο πάθος;

Κυριακή Ονησιφόρου

Να ναι ερωτευμένοι λες; Ποιος από τους δύο έχει το μεγαλύτερο πάθος;
Ο ουρανός; Που αλλάζει χρώματα για να την εντυπωσιάσει;
Ή η θάλασσα; Που σπρώχνει τα νερά της για να την ακούσει;

Η Θάλασσα

Advertisment

Την ημέρα είναι τόσο φωτεινή που ψάχνεις να βρεις που ακριβώς τελειώνει, και που ακριβώς την αγγίζει ο ουρανός.

Αγωνίζεται καθημερινά να δείξει το μεγαλείο της.

Κάποτε τσακίζοντας τα πάντα στο διάβα της, άλλοτε μένοντας εντελώς ακίνητη για ώρες. Ελπίζοντας ότι θα την δει…θα την νιώσει.

Advertisment

Θα πάρει ένα μικρό ίχνος από την απέραντη προσμονή που νιώθει για να τον συναντήσει. Που σκορπάει τον εαυτό της χιλιόμετρα βαθιά λες και θα τον φτάσει ποτέ.

Και με φόρα σηκώνει κάθε φορά τα κύματα της, το σώμα της, μπας και καταφέρει να τον αγγίξει, έστω και μόνο μία στιγμή.

Τόσο πολύ ανάγκη έχει που είναι λες και υπάρχει εξαιτίας του.

Και χαίρεται τόσο που βλέπει τα πουλιά να την ακουμπάνε…γιατί έχουν ακουμπήσει πρώτα αυτόν.

Ο Ουρανός

Που εμφανίζει τον ήλιο σιγά σιγά, μήπως και καταλάθος την ξυπνήσει.

Προσπαθεί τόσο να της δείξει την δύναμη του, που κάποτε άθελα του την ταράζει.

Και όταν ντρέπεται, σκεπάζεται από σύννεφα για να μην τον βλέπει.

Μην δει την αδυναμία που του προκαλεί και την χάσει.

Πόσο χαίρεται που την βλέπει καθημερινά. Που έστω και από μακριά μπορεί να την θαυμάσει.
Και αυτή πότε λες να καταλάβει ότι η βροχή του είναι κλάμα…γιατί δεν καταφέρνει να ενωθεί μαζί της.

Που ο μόνος τρόπος να της φωνάξει για να τον ακούσει είναι με έναν κεραυνό…και ο μόνος τρόπος να της τραβήξει την προσοχή είναι με μία αστραπή.

Και όταν νυχτώνει, της βγάζει το φεγγάρι για να μην φοβηθεί το σκοτάδι.

Αγωνίζεται ασταμάτητα να την κρατήσει στο φως, λες και το σκοτάδι θα τους καταβροχθίσει.

Και δεν φοβάται για τον ίδιο. Για αυτήν τρέμει.

Μήπως και ξημερώσει μία μέρα και δεν την βρει εκεί…ύστερα ποιο νόημα θα έχει να αγκαλιάζει την γη, εάν αυτή δεν είναι μέσα;

Θα τα καταφέρουν ποτέ λες; Να αγγίξουν ο ένας τον άλλον;
Ή θα χαθούν προσπαθώντας;

About
Latest Posts

Κυριακή Ονησιφόρου

Πρώτα ανταμώνω το χάος που μετέπειτα το σβήνει η γαλήνη. Οι σκέψεις μου, μία ροή από θαλασσόλυκους που όλο θέλουν να φωνάξουν, αλλά δεν έχουν κάπου να ακουστούν πάρα μόνο στην ηχώ που δημιουργείται στο μυαλό μου. Έτσι είμαι εγώ. Πέρασα την φαντασία και την ορμή μου στο μάρκετινγκ όπου και ασχολούμαι από τότε που αποφοίτησα από τον κλάδο Δημοσίων Σχέσεων, Διαφήμιση και Μάρκετινγκ και είμαι πλέον σε θέση να λέω αυτά που νιώθω, και πόσο μάλλον επιτέλους να τα γράφω. Το καλύτερο όμως είναι πως δεν είμαι μόνη. Θέλω να φτάσω τους ανθρώπους που συμμερίζονται τις σκέψεις μου, θέλω να τους δίνω ελπίδα καθώς ότι κι αν ζούμε, όσο διαφορετικοί και να είμαστε, κάτι μας συνδέει, και αυτό το κάτι τείνω να πιστεύω πως είναι μαγικό!

Latest posts by Κυριακή Ονησιφόρου (see all)