Περίπου το 2% των ενηλίκων σε παγκόσμιο επίπεδο αντιμετωπίζει προβλήματα με τη μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα, μια πιο σοβαρή μορφή της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος. Αυτή η κατάσταση χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση υπερβολικών ποσοτήτων λίπους στο ήπαρ, προκαλώντας φλεγμονή και ουλώσεις. Αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση του ήπατος και να αυξήσει τον κίνδυνο για άλλες σοβαρές ασθένειες, όπως καρδιοπάθειες.
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει φάρμακο για τη θεραπεία της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας, αλλά υπάρχουν διάφοροι τρόποι για τη διαχείρισή της ώστε να προλαμβάνεται η επιδείνωσή της. Καθώς το πρόβλημα προκαλείται από το υπερβολικό λίπος στο ήπαρ, η βασική συνιστώμενη θεραπεία είναι η απώλεια βάρους.
Advertisment
Ωστόσο, η μόνη προσπάθεια απώλειας βάρους δεν είναι συνήθως αρκετή για να επιφέρει σημαντική βελτίωση στην κατάσταση του ήπατος, μειώνοντας τα επίπεδα λίπους και τις φλεγμονές.
Σύμφωνα με ένα άρθρο του Δημήτρη Κουτουκίδη, ερευνητή διαιτολόγου από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δημοσιευμένο στο The Conversation, έρευνες σε ασθενείς με λιπώδη διήθηση του ήπατος δείχνουν ότι η ταχεία απώλεια βάρους μπορεί να είναι αποτελεσματική. Αυτό επιτυγχάνεται με μια δίαιτα βασισμένη κυρίως σε σούπες και ροφήματα, παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2, και φαίνεται να μειώνει τη σοβαρότητα της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας.
Σε μια προσπάθεια να επαληθεύσουν τις θεωρίες τους, ερευνητές παρακολούθησαν 16 άτομα με παχυσαρκία, οι οποίοι είχαν διαγνωστεί με μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα και εμφάνιζαν ήπιες έως σοβαρές ηπατικές βλάβες. Η ομάδα αυτή περιλάμβανε πέντε γυναίκες και έντεκα άνδρες. Στην αρχή της μελέτης, καταγράφηκαν δεδομένα όπως το βάρος, η αρτηριακή πίεση, και διενεργήθηκαν αιματολογικές εξετάσεις και άλλες διαγνωστικές διαδικασίες για να αξιολογηθεί η κατάσταση του ήπατος τους.
Advertisment
Οι συμμετέχοντες ακολούθησαν ένα 12-εβδομαδιαίο πρόγραμμα απώλειας βάρους με βάση μια διατροφή αποτελούμενη από ειδικές σούπες, ροφήματα και μπάρες, προσλαμβάνοντας περίπου 880 θερμίδες την ημέρα, πλούσιες σε βιταμίνες και μέταλλα. Μετά τις αρχικές 12 εβδομάδες, άρχισαν να επανεντάσσουν σταδιακά συνήθη τρόφιμα στη διατροφή τους υπό την καθοδήγηση διαιτολόγου, για συνολική διάρκεια 24 εβδομάδων.
Οι αρχικές εξετάσεις επαναλήφθηκαν στο τέλος των 12 και 24 εβδομάδων, μαζί με μία επιπλέον αιματολογική εξέταση την τέταρτη εβδομάδα. Από τους συμμετέχοντες, 14 ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα, χάνοντας κατά μέσο όρο το 15% του σωματικού τους βάρους.
Η μελέτη κατέδειξε ότι η γρήγορη απώλεια βάρους ήταν ασφαλής, με την πιο συχνή παρενέργεια να είναι η δυσκοιλιότητα, η οποία ήταν προσωρινή και ήπια. Επιπρόσθετα, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση του ηπατικού λίπους και βελτίωση στους δείκτες ηπατικής φλεγμονής και ουλών.
Η ταχεία απώλεια βάρους αποδείχθηκε σχεδόν τόσο αποτελεσματική όσο η βαριατρική χειρουργική και πιο επιδραστική από τις συμβατικές φαρμακευτικές αγωγές. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η διατήρηση του μεγαλύτερου μέρους της απώλειας βάρους θα μπορούσε να αντιστρέψει την πορεία της ηπατικής νόσου.
Παρατηρήθηκε επίσης σημαντική βελτίωση στη συστολική αρτηριακή πίεση και στην αιμοσφαιρίνη A1C σε συμμετέχοντες με υπέρταση και διαβήτη τύπου 2, ενδεικτικό της πιθανής χρησιμότητας του προγράμματος για τη μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων. Εν κατακλείδι, η μελέτη αυτή υποδηλώνει το δυναμικό της εφαρμογής αυτού του προγράμματος σε ασθενείς με πιο σοβαρές μορφές ηπατικής νόσου, όπως η κίρρωση.
