Πριν γίνουμε κάτι ξένο από αυτό που πραγματικά είμαστε, ας έρθουμε κοντά σε αυτά που πραγματικά βιώνουμε

Yπάρχουν στιγμές που νιώθουμε πως θέλουμε να σταματήσουμε να κάνουμε ότι κάνουμε καθημερινά. Έχουμε την ανάγκη να ξεφύγουμε από την ρουτίνα της καθημερινότητας μας.

Πριν γίνουμε κάτι ξένο από αυτό που πραγματικά είμαστε, ας έρθουμε κοντά σε αυτά που πραγματικά βιώνουμε

Yπάρχουν στιγμές που νιώθουμε πως θέλουμε να σταματήσουμε να κάνουμε ότι κάνουμε καθημερινά. Έχουμε την ανάγκη να ξεφύγουμε από την ρουτίνα της καθημερινότητας μας. Σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή ο εαυτός μας ζητάει ένα διάλειμμα.

Όταν οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας μας δεν μας επιτρέπουν να απολαύσουμε τα μικρά και ευχάριστα πραγματάκια της ζωής, τότε σιγά σιγά ,νιώθουμε να χάνουμε τον εαυτό μας. Ίσως έχουμε να αντιμετωπίσουμε και προβλήματα που μας καταναλώνουν ενέργεια .Δεν έχει σημασία αν είναι σοβαρά ή όχι. Έχει σημασία εμείς πως τα αξιολογούμε.

Advertisment

Είναι τότε η στιγμή που θέλουμε να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας. Άδικα οι φίλοι , ο σύντροφος, προσπαθούν να μας πείσουν να βγούμε έξω βόλτα μαζί τους. Είναι καλό να πάρουμε τον χρόνο μας, να αφεθούμε στη μοναξιά μας, να περιορίσουμε τις υποχρεώσεις που μας αποδυναμώνουν και να κλειστούμε απλά στο καβούκι μας. Δεν είναι κακό. Είναι φυσιολογικό.

Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να μην βιώνει άσχημα συναισθήματα. Όλοι λίγο πολύ έχουμε τις “μαύρες” μας. Λες και η ψυχή μας είναι φτιαγμένη από τα ίδια υλικά που είναι φτιαγμένα τα πάντα γύρω μας. Είναι λες προγραμματισμένη να αλλάζει καταστάσεις. Από την χαρά στην λύπη, σαν την θερμοκρασία του αέρα από την ζέστη στο κρύο.

Η σύνδεση με τα συναισθήματα μας είναι αυτό που πρέπει να επιζητούμε. Η σύνδεση με την χαρά και την λύπη μας, με την κόλαση και τον παράδεισό μας. Πολλοί άνθρωποι λες και φορούν μάσκες χαμογελαστές όταν μέσα τους έχουν τις μαύρες τους. Σαν να πιέζουν τον εαυτό τους να είναι χαρούμενος με το ζόρι. Γελάνε, αλλά ψεύτικα .Πόσο άσχημο είναι ένα ψεύτικο γέλιο, πόσο κρίμα είναι να θάψουμε μέσα μας τον θυμό μας, την ανάγκη μας να μείνουμε μόνοι.

Advertisment

Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε με το να αγκαλιάσουμε τον πραγματικό μας συναισθηματικό εαυτό. Να έρθουμε σε επαφή με το τραύμα μας, να κλάψουμε ,να πάρουμε τον χρόνο μας. Αλλιώς θα ζούμε με μια μάσκα ,αποκομμένοι από τα συναισθήματά μας. Όταν πάρουμε απόσταση από τα συναισθήματά μας, θα βρεθούμε και σε απόσταση συναισθηματική με τους ανθρώπους γύρω μας.

Πριν γίνουμε κάτι ξένο από αυτό που πραγματικά είμαστε, ας έρθουμε κοντά σε αυτά που πραγματικά βιώνουμε. Σε αυτά που πραγματικά αισθανόμαστε. Έτσι και αλλιώς όποια μάσκα και να φορέσουμε, δεν θα μπορέσουμε να κρυφτούμε για πάντα. Ούτε από τους άλλους , αλλά ούτε και από τον εαυτό μας.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Αυτό είναι το «κρυφό εμπόδιο» που σαμποτάρει κάθε απόφαση που παίρνουμε
Ο τρόπος για να έχεις καλές ιδέες είναι να έχεις πολλές ιδέες και να πετάς τις κακές!
Είναι πιο δύσκολο να φύγεις από το να παραμείνεις» | Τι συμβαίνει όταν εγκαταλείπετε έναν νάρκισσο
Πώς να θεραπευτείτε από τοξικά μοτίβα σχέσεων

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση