Το φαγητό και η στεναχώρια είναι παλιοί φίλοι. Πολλοί από εμάς στρεφόμαστε στο φαγητό για παρηγοριά ή προσφέρουμε φαγητό στα παιδιά μας όταν είναι στεναχωρημένα. Αυτή η ιδέα του comfort food είναι παντού γύρω μας. Τα βιβλία, τα περιοδικά, οι κινηματογραφικές ταινίες συνεχώς αναφέρουν την ανάγκη μας για το «φαγητό της παρηγοριάς». Μάλιστα, μας προτείνουν και συγκεκριμένες συνταγές.
Δεν υπάρχει τίποτα κακό με το comfort food σε περιστάσεις όπου χρειαζόμαστε λίγη επιπλέον φροντίδα, όπως στο θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, στην απώλεια εργασίας, στην ανάρρωση από ένα τραύμα, ή απλά στο ότι έχουμε μια άσχημη μέρα. Αλλά όταν λέμε «σε περιστάσεις», εννοούμε σε σπάνια γεγονότα, σε μέρες και περιόδους που δεν εμφανίζονται συχνά στη ζωή μας.
Advertisment
Όταν καταναλώνουμε καθημερινά comfort food, κάνουμε στην ουσία μια κακή διατροφή. Το σώμα μας δεν είναι προγραμματισμένο να καταναλώνει βαριές, επεξεργασμένες τροφές. Και όταν στρεφόμαστε κάθε μέρα στο «φαγητό της παρηγοριάς», σύντομα θα αρχίσουμε να έχουμε συμπτώματα και να νιώθουμε ακόμα πιο θλιμμένοι.
Μπορεί να νιώθουμε όμορφα όταν καταναλώνουμε comfort food, αλλά μετά από 1-2 ώρες αρχίζουμε να νιώθουμε άσχημα. Μπορείτε να σκεφτείτε τις φορές που νιώσατε έτσι ή που το παιδί σας παραπονέθηκε;
Πώς σταματάμε τον κύκλο της χρήσης φαγητού για παρηγοριά (είτε σε εμάς, είτε στα παιδιά μας); Ένας τρόπος είναι να κάνουμε μία συνειδητή παύση, πριν αρπάξουμε την πρώτη επιλογή που θα βρούμε μπροστά μας, ώστε να κατανοήσουμε τα συναισθήματά μας (ή του παιδιού μας).
Advertisment
Σκεφτείτε, γιατί πονάτε; Είναι επειδή κάποιος σας πλήγωσε; Νιώθετε μοναξιά ή παραμέληση; Τι είναι αυτό που χρειάζεται παρηγοριά; Ύστερα, προσπαθήστε να βρείτε έναν άλλο τρόπο να παρέχετε στον εαυτό σας ανακούφιση. Μήπως θα βοηθούσε περισσότερο μια αγκαλιά; Ή μια χαρούμενη ταινία; Μήπως χρειάζεστε λίγο καθαρό αέρα; Και τι θα βοηθούσε στην ανακούφιση από τη μοναξιά, την κούραση ή το στρες;
Βρίσκοντας νέους τρόπους να ανακουφιστείτε, προσφέρετε ένα δώρο στον εαυτό σας. Καθώς βρίσκουμε νέους τρόπους να ανακουφιστούμε, όπως μια μεγάλη βόλτα ή έναν καφέ με έναν παλιό φίλο, ο εγκέφαλός μας θα συνδέσει τον νέο τρόπο παρηγοριάς και θα μας ανταμείψει μειώνοντας το στρες.
Δεν χρειάζεται να βρούμε «μεγάλα» πράγματα για να ανακουφιστούμε. Θα μπορούσαμε ίσως να προσφέρουμε στο παιδί μας ένα αντικείμενο, για να του υπενθυμίζει την αγάπη και τη στήριξή μας. θα μπορούσαμε ίσως να ακούσουμε ένα τραγούδι που μας ανεβάζει τη διάθεση.
JoAnn Stevelos, διατροφολόγος
