Έχετε νιώσει ποτέ ότι είναι περιττό να αλλάξετε κάτι, επειδή οι Σειρήνες προσπαθούν συνεχώς να πείσουν εσάς και όλους τους άλλους πως είστε ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στον εαυτό σας;
Μπορείτε να δείτε αυτήν την «επιβεβαίωση» σε πολλά βιβλία, σεμινάρια, άρθρα, αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα και στη μόδα. Το λέτε στον εαυτό σας – ωστόσο, από ένα σημείο και μετά, νιώθετε ότι δεν είναι σωστό. Νιώθετε ότι κάτι σας λείπει. Κάτι δεν πάει καλά. Τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλετε. Γιατί αισθάνεστε δυστυχία, αφού είστε μια χαρά όπως είστε;
Advertisment
Γιατί να ασχοληθείτε με ένα βιβλίο, ένα σεμινάριο ή οτιδήποτε άλλο που σας λέει ότι είστε τέλειος/α όπως ακριβώς είστε; Αυτές οι φαινομενικά «βαθιές σκέψεις» του «είσαι τέλειος/α» απευθύνονται σε όποια ίχνη ναρκισσισμού έχετε. Αν τις καλλιεργήσετε, θα περάσουν χρόνια και θα βρίσκεστε στο ίδιο σημείο. Σας το εγγυώμαι.
Η προβολή και προώθηση τέτοιων συλλογισμών αντιστρέφει τη βασική αρχή του ότι όλα αλλάζουν. Την οποία αρχή διαπίστωσαν ήδη άνθρωποι πολύ πιο σοφοί από εμάς.
Για να αλλάξετε κάτι, πρέπει πρώτα να αποδεχτείτε ότι υπάρχει πρόβλημα. Το να παραδεχτείτε ότι υπάρχει πρόβλημα είναι το πρώτο βήμα. Είτε στη δουλειά, είτε στις διαπροσωπικές σχέσεις, είτε σε οτιδήποτε άλλο.
Advertisment
Δεν είστε το καλύτερο πράγμα που σας έχει συμβεί ποτέ. Είστε αυτό που είστε σήμερα, σκέτα. Χωνέψτε το. Αν δεν σας αρέσει αυτό που είστε και θα θέλατε να γίνετε κάτι άλλο ή να ανακαλύψετε τι μπορείτε να γίνετε, πρέπει να:
- Αναγνωρίστε ότι υπάρχουν πράγματα που δεν σας αρέσουν όπως είναι
- Αποφασίστε πού θέλετε να πάτε και τι θέλετε να αλλάξετε σε εσάς ή στις εξωτερικές καταστάσεις.
- Αλλάξτε (το).
Σίγουρα αντιλαμβάνεστε τη νοητική παγίδα που στήνεται όταν κάποιος σας λέει ότι είστε τέλειος/α, πως η ζωή σας είναι φανταστική και πως πρέπει να νιώθετε ευγνωμοσύνη. Αλλά, εσείς δεν σκέφτεστε έτσι, έτσι δεν είναι; Πώς λοιπόν θα αναγκάσετε τον εαυτό σας να το αποδεχτεί αυτό;
Το σώμα σας αντιδρά, ακόμη και αν προσπαθείτε να αποδεχτείτε όλα αυτά τα επιπόλαια τσιτάτα. Αμφιταλαντεύεστε. Αντίθετες δυνάμεις συγκρούονται μέσα σας. Η συλλογιστική της αμφιταλάντευσης σάς εξαντλεί. Απορροφά όλη σας την ενέργεια.
Ταυτόχρονα, σας αγκιστρώνει στις ανούσιες ανεβαστικές φράσεις και συνήθως σας κάνει πελάτες αυτών που τις λένε. Εντωμεταξύ, ο χρόνος περνάει γρήγορα. Κάποιες μέρες τέτοιες λέξεις σάς κάνουν να αισθάνεστε καλά, γιατί σας κρύβουν βολικά την πραγματικότητα και σας δείχνουν μια όμορφη, ονειρεμένη εκδοχή της. Μόλις περάσει η επίδραση του «νοητικού και συναισθηματικού χαπιού» που σας κάνει να νιώθετε καλά, επιστρέφετε στα αντικειμενικά δεδομένα και στο «σκοτάδι», που δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που συμβαίνει μέσα σας. Και τότε, πρέπει να το δείτε, να το αποδεχτείτε και να αρχίσετε να το αλλάζετε.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Χρήστου Βασιλόπουλου “Φόβος: αυτός ο ψεύτης” που κυκλοφορεί από την groowise. Δείτε περισσότερα εδώ
