Σε μια εξέταση γλώσσας πριν μερικά χρόνια, μου ζητήθηκε να αναπτύξω ένα ενδιαφέρον θέμα: «Η τεχνολογία ήρθε να γεμίσει τη ζωή μας για να την κάνει πιο άδεια». Υπήρχαν αμέτρητα εγχειρήματα που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, τόσο υπέρ όσο και κατά αυτού του ισχυρισμού. Γιατί η πραγματικότητα είναι πως η τεχνολογία μας βοηθάει, αλλά ταυτόχρονα μας απομακρύνει από όλα τα μικρά που έχουν σημασία και συχνά τα προσπερνάμε…
Αλήθεια πόσο διαφορετικό θα ήταν το κείμενο αυτό αν το ξανάγραφα σήμερα;
Advertisment
Σίγουρα η τεχνολογία έχει αναρίθμητα προτερήματα. Και σίγουρα κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη και πιο αποτελεσματική. Όμως, ας αναλογιστούμε για λίγο πόσο πολύ βασιζόμαστε πάνω της, πόσο εξαρτημένοι έχουμε γίνει από αυτήν: όχι μόνο για τα σύνθετα θέματα της καθημερινότητας και της εργασίας μας, αλλά ακόμα και για τις σχέσεις μας, σε κάθε επίπεδο.
Αναζητούμε στο διαδίκτυο λύσεις για τα πάντα: Από το πώς να ράψουμε ένα κουμπί, να επισκευάσουμε το πλυντήριο, να ψωνίσουμε αντικείμενα, να αγοράσουμε ρούχα/παπούτσια/ηλεκτρονικά, μέχρι και να βρούμε το έτερον μας ήμισυ. Την τελευταία δεκαετία ειδικά, η τεχνολογία έχει επεκταθεί σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Αρχίζουμε πια και πιστεύουμε ακράδαντα πως οι απαντήσεις σε οτιδήποτε επιζητούμε βρίσκονται ‘εκεί’ – πίσω από μια οθόνη, μέσα σε ένα σύστημα που δεν βλέπουμε αλλά όλως παραδόξως αυτό γνωρίζει τα πάντα για εμάς, συχνά ακόμα καλύτερα από ό,τι γνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι!
Advertisment
Σήμερα η τεχνολογία εξελίσσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Τόσο γρήγορους που συχνά νιώθουμε πως μας ξεπερνούν. Υπάρχουν προγράμματα και συστήματα που μπορούν σήμερα να κάνουν πράγματα που μέχρι πριν μερικά χρόνια φάνταζαν αδύνατα. Τώρα το ΑΙ – η τεχνητή νοημοσύνη – έχει κατακλύσει κάθε σπιθαμή της σύγχρονης ζωής, σε σημείο που φαντάζει αδύνατο μια ύπαρξη δίχως αυτή. Κάτι που χθες φαινόταν φαντασία, σήμερα είναι καθημερινότητα.
Αδυνατούμε πλέον να κάνουμε οτιδήποτε μόνοι, χωρίς την χρήση τεχνολογίας. Μα και να μπορούσαμε, έχουμε εθιστεί στην ευκολία που μας προσφέρει το ΑΙ, τόσο που μας είναι απλά πιο εύκολο να ζητήσουμε από το ΑΙ να το κάνει για εμάς. Από τα πιο σύνθετα – μεταφράσεις, συγγραφή κείμενων, λύση μαθηματικών εξισώσεων, ιστορική έρευνα – μέχρι τα πιο απλά – να ανάψει το φως, να μας θυμίσει να πιούμε νερό, να μας ξυπνήσει το πρωί ή να μας βοηθήσει να βρούμε τον δρόμο σε μια πόλη.
Είναι λες και χωρίς το ΑΙ δεν ξέρουμε πως να επιβιώνουμε. Κι όταν ξαφνικά κοπεί το ρεύμα ή πέσει το διαδίκτυο για λίγα λεπτά, νιώθουμε ακρωτηριασμένοι, σάμπως και δεν ξέρουμε πως να αναπνεύσουμε μόνοι μας.
Είναι γεγονός ότι το ΑΙ βοηθάει και μας διευκολύνει σε πολλά, μα θα έπρεπε να είναι συμπληρωματικό σε ό,τι κάνουμε κι όχι αντικαταστάτης. Γιατί εκεί ελλοχεύει ο κίνδυνος: Όταν θεωρούμε – και αποδεδειγμένα συχνά βλέπουμε – πως κάνει πράγματα καλύτερα από εμάς. Ας θυμηθούμε απλά, πως και το ΑΙ, ένας άνθρωπος το προγραμμάτισε. Και όσα καλά και να έχει, του λείπει ένα βασικό χαρακτηριστικό: το συναίσθημα, και δη η ενσυναίσθηση. (Ναι, θα πείτε και σε πολλούς ανθρώπους απουσιάζει αυτό, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα προς συζήτηση).
Προς το παρόν, αυτό που κάνει τον άνθρωπο ισχυρό είναι η δυνατότητα που έχει να αισθάνεται, να συναισθάνεται, να σκέφτεται και να βιώνει κάθε εμπειρία της ζωής. Τα αισθήματα είναι το πιο δυνατό μας όπλο – αρκεί να γνωρίζουμε πώς να τα διαχειριζόμαστε, πώς να αντλούμε ενέργεια από αυτά και να τα κάνουμε δύναμη για εμάς και για τους γύρω μας. Και όσο για την τεχνητή νοημοσύνη; Ας αρκεστούμε στο να είναι απλώς ένα εργαλείο στα χέρια μας, και όχι ο καθοδηγητής μας στην πραγματική ζωή.
- Τελικά η τεχνολογία ήρθε να γεμίσει τη ζωή μας για να την κάνει πιο άδεια; - 4 Φεβρουαρίου 2025
- Αν δεν είναι πρόβλημα υγείας, είναι απλά προβληματισμός… - 28 Αυγούστου 2024
- Η εξέλιξη φοράει παπούτσια παλιά - 21 Ιανουαρίου 2024
