Ο μόνος δρόμος είναι η επιτυχία
Γράφει η Παναγιώτα Καπράλου – Κοινωνιολόγος
Advertisment
Το τελευταίο διάστημα της ζωής μου, ήταν για μένα πολύ δύσκολο. Η μία αποτυχία διαδεχόταν την άλλη. Ένιωθα πως δεν υπήρχε ούτε ένα κομμάτι έδαφος για να σταθώ. Κανένας τομέας της ζωής μου δεν πήγαινε καλά. Μία σκέψη με κατέκλυσε: “Έχω αποτύχει”. Όταν έφτασα, λοιπόν, λίγο πριν τα όρια της απελπισίας συνειδητοποίησα πως αυτές οι συνεχείς αποτυχίες, η μία μετά την άλλη ήταν σχεδόν κωμικές.
Αφού γέλασα κάμποσο με αυτή τη σκέψη, συνειδητοποίησα έπειτα πως είναι φυσικό να υπάρχουν διαστήματα στη ζωή που απλώς όλα πάνε στραβά. Και αυτό είναι εντάξει. Δεν έρχεται το τέλος του κόσμου, ούτε σημαίνει πως η ζωή απο εδώ και πέρα θα είναι έτσι. Αντιθέτως, μάλιστα, αυτές οι περίοδοι για τον καθένα μας είναι συνήθως το έναυσμα για μια σημαντική και απαραίτητη αλλαγή. Είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε πως, ίσως, ο τρόπος αντίληψής μας για τα πράγματα χρειάζεται αναθεώρηση. Βέβαια, είναι εξαιρετικά δύσκολο τη στιγμή που βιώνουμε μια αποτυχία να είμαστε τόσο συνειδητοί ώστε να νιώθουμε ευγνώμονες για αυτό το δώρο που επιφυλάσσει τη βέβαιη εξέλιξη μας.
Για αρχή μπορούμε να πάρουμε μια ψυχική απόσταση από όσα συμβαίνουν και να προσπαθήσουμε όσο γίνεται να μην είμαστε αυστηροί κριτές του εαυτόυ μας. Είναι εντάξει να κάνουμε λάθη, αρκεί με αγάπη προς τον εαυτό να έχουμε τη διάθεση να τα δούμε σε όλη τους τη διάσταση και να προσπαθήσουμε να μην τα επαναλάβουμε. Το να τα γλιτώσουμε εξ’ αρχής είναι μάλλον αδύνατο. Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό να αποδεχθούμε πως η ζωή έχει δυσκολίες και αυτό ισχύει για όλους. Όλοι θα περάσουμε διαστήματα που θα νιώθουμε ότι όλα πάνε λάθος, ότι οι άνθρωποι μας προδίδουν, ότι δεν καταφέρνουμε αυτά που ονειρευτήκαμε, ότι εμείς απογοητέυσαμε κάποιον.
Advertisment
Όλα τα παραπάνω κι ακόμα περισσότερα θα έρθουν και θα παρέλθουν, θα κάνουν τον κύκλο τους, θα μας διδάξουν και θα μας βοηθήσουν να χαράξουμε ένα νέο, καλύτερο μονοπάτι ζωής. Ας αποδεχθούμε πως οι δυσκολίες είναι ενδογενές στοιχείο της ζωής, θα έρθουν, θα φύγουν κι εμείς θα είμαστε εκεί πιο δυνατοί και λίγο σοφότεροι. Ας έχουμε κατα νου, ακόμα, πως οι σκέψεις του σήμερα θα γίνουν οι εμπειρίες του άυριο.
Ας υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας ακόμα και τις γκρίζες μέρες ότι ο μόνος δρόμος που υπάρχει στ’ αλήθεια είναι ο δρόμος της επιτυχίας. Λάθη θα γίνουν ενα σωρό, αναβολές, ματαιώσεις, μα όλα αυτά είναι μέρος της διαδικασίας. Δε μας απομακρύνουν από το δρόμο μας όπως, ίσως, να νιώθουμε τη στιγμή που συμβαίνουν. Το να αισθανόμαστε ηττημένοι είναι κι αυτό μέρος της διαδρομής. Άλλωστε η πιο σκοτεινή ώρα έρχεται λίγο πριν την αυγή.
