Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού μπορούν να επηρεάσουν κάθε όργανο και σημείο αυτού του συστήματος, από την ουρήθρα, την κύστη, τους νεφρούς μέχρι και τον ουρητήρα. Η λοίμωξη της ουροδόχου κύστης (ουρολοίμωξη) είναι ο πιο συχνός τύπος. Σχεδόν οι μισές γυναίκες θα εμφανίσουν ουρολοίμωξη μία φορά στη ζωή τους.
Και από όσους την εμφανίσουν, ένα 25% θα την ξαναεμφανίσει σίγουρα αργότερα στη ζωή του. Οι γυναίκες είναι πιθανότερο να αναπτύξουν ουρολοίμωξη σε σύγκριση με τους άνδρες λόγω της διαφορετικής ανατομίας – η γυναικεία ουρήθρα είναι μικρότερη από εκείνη των ανδρών, που σημαίνει ότι βακτήρια μπορούν να φτάσουν στην κύστη πιο εύκολα.
Advertisment
Επίσης, η είσοδος της ουρήθρας είναι πιο κοντά στον πρωκτό στις γυναίκες και εκείνη η περιοχή φιλοξενεί πολλά βακτήρια. Αυτά τα βακτήρια είναι που συνήθως σχετίζονται με την ουρολοίμωξη. Οι λοιμώξεις της ουροδόχου που αντιμετωπίζονται άμεσα δεν προκαλούν συνήθως σοβαρές επιπλοκές και η λύση είναι τα αντιβιοτικά.
Αν δεν αντιμετωπιστούν όμως, μπορούν να προκαλέσουν λοιμώξεις στους νεφρούς. Τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης περιλαμβάνουν αίσθηση καύσου κατά τη διάρκεια της ούρησης και συχνή επιθυμία για ούρηση, ακόμα κι αν δεν χρειάζεται.
Κατανάλωση νερού και ουρολοίμωξη
Μια νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας εξέτασε τη σχέση νερού και ουρολοίμωξης. Πριν από την έρευνα, οι συμμετέχοντες ανέφεραν τη συνήθη ημερήσια κατανάλωση υγρών. Υπολογίστηκε κατά μέσο όρο στα 1.5 λίτρα την ημέρα. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες χώρισαν τους εθελοντές σε δύο ομάδες: ζήτησαν από τη μία να καταναλώσουν επιπλέον 1.5 λίτρα την ημέρα και στην άλλη ομάδα να μην καταναλώσουν καθόλου επιπλέον υγρά.
Advertisment
Η έρευνα συνεχίστηκε για 12 μήνες και αποκάλυψε κάποια νέα ευρήματα. Για παράδειγμα, στην πρώτη ομάδα, οι επιστήμονες βρήκαν ότι το 93% παρουσίαζε δύο (ή λιγότερα) επεισόδια ουρολοίμωξης, ενώ το 88% της ομάδας ελέγχου εμφάνισε τρία ή περισσότερα.
Συνολικά, οι περιπτώσεις ουρολοίμωξης στην ομάδα του νερού ήταν περίπου οι μισές σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Επιπροσθέτως, αν υπήρχε υποτροπή σε ουρολοίμωξη, οι συμμετέχοντες της ομάδας νερού παρουσίαζαν μεγαλύτερο χρονικό κενό ανάμεσα σε λοιμώξεις σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.
Η συνολική χρονική περίοδος ανάμεσα στην ουρολοίμωξη ήταν περίπου 85.2 μέρες για την ομάδα ελέγχου σε σύγκριση με τις 142.9 ημέρες για όσους ανήκαν στην ομάδα νερού. Συνολικά, όσοι ανήκαν στην ομάδα ελέγχου είχαν τις μισές πιθανότητες να εμφανίσουν ουρολοίμωξη σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Και πρόκειται για σημαντική διαφορά.
Εδώ και αρκετά χρόνια γνωρίζαμε ότι η κατανάλωση πολύ νερού προλαμβάνει κατά της ουρολοίμωξης και άλλων λοιμώξεων του ουροποιητικού επειδή βοηθά στην απομάκρυνση των βακτηρίων που προσπαθούν να φτάσουν στην κύστη. Αυτή η έρευνα επιβεβαιώνει ακριβώς αυτό και υποδεικνύει πόσο σημαντικό είναι οι γυναίκες να αυξήσουν την ποσότητα νερού που καταναλώνουν μέσα στη μέρα.
Πηγές:
https://www.niddk.nih.gov/health-information/urologic-diseases/bladder-infection-uti-in-adults/definition-facts
https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/fullarticle/2705079
https://www.niddk.nih.gov/health-information/urologic-diseases/bladder-infection-uti-in-adults/definition-facts