Όσο δύσκολο είναι να είσαι μαζί με έναν νάρκισσο, άλλο τόσο δύσκολο είναι να μείνεις μακριά του

Όσο δύσκολο είναι να είσαι μαζί με έναν νάρκισσο άλλο τόσο δύσκολο είναι να μείνεις μακριά του. Έχει πάντα τον τρόπο να σε κρατάει

Νατάσα Μυλωνά

Όσο δύσκολο είναι να είσαι μαζί με έναν νάρκισσο άλλο τόσο δύσκολο είναι να μείνεις μακριά του. Έχει πάντα τον τρόπο να σε κρατάει δεμένο με το παρελθόν.

Να τρυπώνει στο μυαλό σου, πάνω που εσύ άρχιζες να τον βγάζεις, να σε κάνει να επιστρέφεις, τη στιγμή που εσύ είχες αρχίσεις να φεύγεις και τελικά να σε κάνει να πονάς, την ώρα που εσύ έβλεπες τις πληγές να σβήνουν. Και όλα αυτά, τα καταφέρνει, χωρίς να είναι ουσιαστικά παρών. Τα καταφέρνει με εκείνο τον ιδιαίτερο, δικό του τρόπο, εκείνον που χρησιμοποιούσε και όταν βρισκόταν κοντά σου. Έναν τρόπο τόσο μοναδικό και τοξικό που σε κάνει, όπως και τότε, να χάνεις τον εαυτό σου, να αμφιβάλλεις, για τα σίγουρα, να αμφισβητείς τις μνήμες σου και να τα βάζεις, για άλλη μια φορά με τον εαυτό σου, ενώ δε φταις.

Advertisment

Δυστυχώς, ο νάρκισσος δεν μπορεί να αγαπήσει, δεν ξέρει να αγαπήσει, κάτι άλλο πέρα από τον εαυτό του. Μπορεί να ξαναγυρίσει ναι, αλλά θα το κάνει, όταν τα πράγματα στη ζωή, για εκείνον δεν θα πηγαίνουν καλά, γιατί θα θέλει τον στηρίξεις, όπως έκανες πάντα και μετά θα σε απομακρύνει ξανά, όπως έκανε πάντα.

Ευτυχώς, όμως η αλήθεια δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, όταν είναι γραμμένη.

Αποχαιρέτισε τον τοξικό άνθρωπο της ζωής σου, με ένα γράμμα. Πες αντίο σε εκείνον και σε όσα έζησες και θα δεις να φανερώνονται, εκείνα που πραγματικά θέλεις να ζήσεις.

Advertisment

Να είναι όλα εκεί, γραμμένα στο χαρτί, με όλα τα συναισθήματα και τις μνήμες, να είναι ακόμα ζωντανές. Σε ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα που εκείνος δεν θα λάβει ποτέ, ίσως γιατί δεν θα καταλάβαινε… όπως ποτέ δεν κατάλαβε, ίσως γιατί ο πραγματικός παραλήπτης είσαι εσύ.

Ένα γράμμα που δεν μπορεί να το «μολύνει», γιατί δεν ξέρει πως υπάρχει.

Ένα γράμμα, χωρίς γυρισμό, γιατί κατά βάθος το ξέρεις πως τα ταξίδια, με επιστροφή… τα πληρώνεις πάντα πιο ακριβά…

Ένα γράμμα λυτρωτικό που όταν η μοναξιά, αρχίσει και πάλι να σου μιλά, δεν θα την ακούσεις, κάνοντας το ίδιος λάθος, γιατί θα υπάρχει αυτό το γράμμα να σου θυμίσει την αλήθεια, μέσα από όσα η ψυχή σου, σου είχε πει, τότε, να γράψεις.

Γιατί το υποσυνείδητο πάντα θυμάται καλύτερα, όσα το συνειδητό έχει ζήσει.

Νατάσα Μυλωνά

About
Latest Posts

Νατάσα Μυλωνά

Η Νατάσα Μυλωνά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη.Έχει μεταπτυχιακό στη Διοίκηση και Οργάνωση Εκπαιδευτικών Μονάδων και έχει συμμετάσχει στο Πρόγραμμα Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού και Θετικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Γράφει από την ηλικία που θυμάται τον εαυτό της, λέγοντας χαρακτηριστικά, πως κάθε φορά, με ένα μοναδικό τρόπο, οι λέξεις από το μυαλό κυλούν στο χέρι και από εκεί στο χαρτί, τη στιγμή που είναι να ανταμωθούν με εκείνους που πρέπει.

Latest posts by Νατάσα Μυλωνά (see all)