Αν και υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τρόποι να ηρεμήσουμε τον εαυτό μας όταν νιώθουμε άγχος, έναν και μόνο τρόπο έχω βρει εγώ που λειτουργεί μαγικά κάθε φορά: η παρατήρηση και ενασχόληση με άλλα είδη ζώων.
Ένα πρωινό πρόσφατα βγήκα στη φύση να περπατήσω. Ήταν από τις λίγες φορές που αφέθηκα στην ομορφιά της και απήλαυσα το κελάηδισμα των πουλιών. Ενώ η ανθρωπότητα ήταν απασχολημένη ανησυχώντας για το μέλλον – η παρατήρηση της φύσης με επανέφερε με ασφάλεια και γαλήνη στο παρόν. Τι ανακούφιση!
Advertisment
Μετά το δείπνο το βράδυ, κάθισα στον καναπέ με το κινητό στο χέρι μου και δύο από τους σκύλους μας αμέσως πήδηξαν πάνω μου και απαιτούσαν την προσοχή μου. Όταν δεν την έλαβαν, επειδή ήμουν ήδη απασχολημένη με το να χαζεύω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επέλεξαν να παίξουν μεταξύ τους μένοντας όμως δίπλα μου.
Έχασα την υπομονή μου επειδή με έσπρωχναν ταυτόχρονα και προσπαθούσα να απομακρυνθώ ενοχλημένη. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι ήμουν απασχολημένη προσπαθώντας να ανακουφίσω το στρεσαρισμένο νου μου με περισσότερες πληροφορίες;
Φυσικά, δεν κατάφερα να ανακουφιστώ από τα social media. Το σώμα μου ήταν ακίνητο, αλλά ήμουν σε εγρήγορση καθώς προσπαθούσα να συγκεντρωθώ σε κάθε λεπτομέρεια που διάβαζα. Οι σκύλοι μου δεν τα παρατούσαν και δυσκολευόμουν όλο και περισσότερο, οπότε αναγκάστηκα να στρέψω την προσοχή μου σε εκείνους. Σκέφτηκα: «Ορίστε, κερδίσατε». Αλλά φυσικά εγώ ήμουν που είχα κερδίσει.
Advertisment
Όταν άφησα κάτω το κινητό μου και άρχισα να παίζει μαζί τους, όλα ηρέμησαν μέσα μου. Η αναπνοή μου επιβραδύνθηκε, ένιωθα την καρδιά μου πιο ανάλαφρη, το σώμα μου χαλάρωσε και στο νου μου επικρατούσε ησυχία.
Δεν πιστεύω ότι τα άλλα ζώα δεν προβλέπουν, δεν στρεσάρονται και δεν πενθούν. Το αντίθετο μάλιστα, θεωρώ ότι τα άγρια ζώα ή όσα βρίσκονται γενικά στη φύση αναμένουν και βιώνουν το πένθος. Αλλά ίσως όχι στο βαθμό που το κάνουμε εμείς. Εμείς είμαστε ειδικοί στο να προδιαγράφουμε τέτοιες καταστάσεις και να γεμίζουμε τη ζωή μας άγχος που οι ίδιοι δημιουργούμε στο μυαλό μας.
Είτε ζούμε με ζώα είτε όχι, είτε περιβαλλόμαστε από άγρια ζωή ή ζούμε στην πόλη, τα άλλα ζώα βρίσκονται παντού γύρω μας. Υπάρχουν περιστέρια και γάτες και σκύλοι και σπουργίτια στην καρδιά των μεγαλύτερων πόλεων. Αν αναζητήσουμε τα ζώα, θα δούμε ότι συνεχίζουν τη ζωή τους, αναζητώντας φαγητό, φτιάχνοντας φωλιές, κελαηδώντας, παίζοντας και χαλαρώνοντας, ανεχόμενα το ένα το άλλο.
Εκείνο το πρωί που έκανα μια βόλτα στη φύση, διαπίστωσα κάτι σημαντικό. Τα διάφορα είδη πουλιών συμβίωναν, ακόμα και τα κελαηδίσματά τους έδειχναν ότι σέβονταν το ένα το άλλο. Σίγουρα νέα είδη έρχονταν και έφευγαν συνεχώς, αλλά δεν υπήρχε σημάδι διαφωνίας ή καυγά.
Αν τα μέλη διαφορετικών ειδών καταφέρνουν να συμβιώνουν αρμονικά, είναι σίγουρο ότι μπορούν και τα μέλη του ίδιου είδους, σωστά; Τότε οι άνθρωποι, με την εκπληκτική μας ικανότητα για αλτρουισμό, μπορούμε να μάθουμε να ζούμε αρμονικά ο ένας με τον άλλο.
Άλλωστε, έχουμε γίνει καλύτεροι σε αυτό με τον καιρό, οπότε γιατί σταματήσαμε να προσπαθούμε να μάθουμε πώς να ζούμε και να εργαζόμαστε μαζί βρίσκοντας τις καλύτερες λύσεις για ένα λαμπρότερο και ειρηνικότερο μέλλον;
Βρισκόμαστε στο μέσο μιας ιδιαίτερα ψυχοπιεστικής κατάστασης που μας φέρνει όλους στα όριά μας. Άλλος ένας λόγος που χρειάζεται να στραφούμε στα ζώα. Στρεφόμενοι σε αυτά θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε πραγματικά στο εδώ και τώρα, να ξεκουράσουμε την καρδιά μας, να γαληνέψουμε τον ταραγμένο μας νου και να προσφέρουμε λύσεις σοφές στα προβλήματα που μας ταλανίζουν.
Τα ζώα διαθέτουν μια βαθιά σοφία από την οποία εμείς τείνουμε να απομακρυνόμαστε. Όμως τα κατοικίδια και τα άγρια ζώα είναι εδώ ακόμα και έχουν τη δύναμη να μας την υπενθυμίζουν κάθε φορά που στρέφουμε την προσοχή μας σε εκείνα. Δεν είναι τυχαίο που τόσες και τόσες έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επαφή με τα ζώα είναι θεραπευτική.
Το ίδιο μπορούμε να αντιληφθούμε όταν δούμε πόσα θεραπευτικά προγράμματα χρησιμοποιούν την ιδιαίτερη σύνδεση που δημιουργείται ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και ένα εξημερωμένο ζώο, ειδικά ανάμεσα σε αυτόν και στον σκύλο που ζει εδώ και τόσους αιώνες δίπλα μας, άγρυπνος φρουρός και ο καλύτερός μας φίλος.
Γι’ αυτό βρείτε κι εσείς μια γάτα να φροντίσετε, έναν σκύλο να τρέξετε μαζί ή ένα άγριο ζώο να παρατηρήσετε και να θαυμάσετε, σκεφτείτε κάτι που θα μπορούσατε να προσφέρετε στα άλλα είδη. Θα ανακαλύψετε πόσο βαθιά επουλωτικό και ανακουφιστικό είναι.
Zoe Weil
Πηγή: www.psychologytoday.com/intl/blog/becoming-solutionary/202011/feeling-anxious-turn-animals
