Τα παιδιά που εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης έχουν περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν προβλήματα ανάπτυξης στην εφηβεία τους. Μελέτη από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε περιοχές με τοξικό αέρα είναι πιθανότερο να δυσκολεύονται στην ορθογραφία, στην κατανόηση γραπτού λόγου και στα μαθηματικά. Αυτό ξεκινά από τη μήτρα και τα επηρεάζει αργότερα στη ζωή τους μέσα από τα χρόνια της σχολικής εκπαίδευσης.
200 παιδιά από τις πολυπολιτισμικές, εργατικές γειτονιές του Βόρειου Μανχάταν και του Μπρονξ της Νέας Υόρκης συμμετείχαν σε μια έρευνα παρατήρησης για πάνω από μια δεκαετία ώστε οι ερευνητές να κατανοήσουν την απαρατήρητη επίδραση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην εκπαίδευσή τους.
Advertisment
Η διαδικασία αυτή ξεκινά πριν καν γεννηθεί το παιδί
Το κύριο μέλημα της ομάδας επικεντρώθηκε στην έκθεση του εμβρύου σε χημικές ουσίες που ονομάζονται πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες (ΠΑΥ). Οι ΠΑΥ είναι το νέφος που απελευθερώνεται από τον άνθρακα, το πετρέλαιο, τη βενζίνη και άλλους παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Τα έμβρυα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε εξωτερικές επιδράσεις αυτή την περίοδο και η μελέτη δείχνει ότι αυτό περιλαμβάνει την κακή ποιότητα του αέρα.
Οι μετρήσεις των επιπέδων ΠΑΥ έγιναν σε κάθε παιδί κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου. Τα ίδια αυτά παιδιά εξετάστηκαν στη συνέχεια δύο φορές: μία φορά στον ανασταλτικό έλεγχο (αναχαίτιση) σε ηλικία 10 ετών και άλλη μία φορά σε βασικές ακαδημαϊκές δεξιότητες σε ηλικία 13 ετών. Εκείνα που εκτέθηκαν στον τοξικό αέρα από τη μήτρα δυσκολεύτηκαν να ολοκληρώσουν τα τεστ και στα δύο στάδια.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι το 93% των παιδιών κάτω των 15 ετών στον κόσμο (1,8 δισεκατομμύρια παιδιά) αναπνέουν αέρα που είναι τόσο μολυσμένος που θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία και την ανάπτυξή τους.
Advertisment
Τι είναι ο ανασταλτικός έλεγχος;
Ο ανασταλτικός έλεγχος είναι η διαδικασία κατά την οποία παρακάμπτουμε έναν παλιό τρόπο μάθησης για να ενσωματώσουμε νέες πληροφορίες στις δεξιότητές μας. Μαθαίνουμε έναν νέο τρόπο να ολοκληρώνουμε τον πολλαπλασιασμό ή να αρθρώνουμε ένα φωνήεν, για παράδειγμα.
Οι νέοι που μεγαλώνουν σε περιβάλλοντα με υψηλές ποσότητες ΠΑΥ τείνουν να αναπτύσσουν φτωχότερο ανασταλτικό έλεγχο. «Τα παιδιά με φτωχό ανασταλτικό έλεγχο είναι λιγότερο ικανά να παρακάμψουν μια συνηθισμένη αντίδραση υπέρ μιας πιο ασυνήθιστης – όπως η φυσική αντίδραση να πούμε “πάνω” όταν ένα βέλος δείχνει προς τα πάνω ή “πάμε” όταν ένα φανάρι είναι πράσινο- και αντί γι’ αυτό να πούμε “κάτω” ή “στοπ”», λέει η καθηγήτρια Amy Margolis, από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Υγείας των Παιδιών του Κολούμπια (CCCEH).
Η υψηλότερη έκθεση σε προγεννητικούς ΠΑΥ συσχετίστηκε επίσης σημαντικά με φτωχότερη κατανόηση γραμμάτων και αριθμών αργότερα, στην ηλικία των 13 ετών. Τα σχολεία που ασχολούνται με τις ακαδημαϊκές δυσκολίες εκατομμυρίων παιδιών μπορεί κάλλιστα να κυνηγούν το λάθος πρόβλημα για τον λόγο αυτό.
Οι κακές επιδόσεις στη γλώσσα και τα μαθηματικά συχνά αποδίδονται στην έλλειψη κατανόησης του περιεχομένου και όχι στις κρίσιμες – αλλά ελάχιστα γνωστές – αναπτυξιακές δεξιότητες που πρέπει να βελτιώσουμε από νωρίς στη σχολική εκπαίδευση.
«Θέτοντας σε κίνδυνο τον ανασταλτικό έλεγχο της παιδικής ηλικίας, η προγεννητική έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να αλλάξει τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίζονται οι μετέπειτα ακαδημαϊκές δεξιότητες», εξηγεί η καθηγήτρια Margolis.
Πηγή:
www.euronews.com/green/2021/07/21/toxic-air-is-making-children-struggle-at-school-from-the-moment-they-are-born
