Η περιπέτεια της υγείας της Μαρίας Ασλαμάζη ξεκίνησε σε ηλικία 10 ετών διαγνώστηκε με καρκίνο σάρκωμα, το οποίο αφαιρέθηκε και υποβλήθηκε σε ακτινοθεραπεία. Όμως από την ακτινοθεραπεία προκλήθηκε βλάβη στα αγγεία της κοιλιακής χώρας και έπαθε θρόμβωση με αποτέλεσμα να πάθει βλάβη σε όλο το λεπτό έντερο και τμήμα του παχέος εντέρου. Στα 32 της έπρεπε να κάνει παρεντερική διατροφή κάτι που στην Ελλάδα η εμπειρία είναι μικρή και να παθαίνει μεγάλη ζημιά στο ήπαρ και να αναπτύξει ηπατική ανεπάρκεια και να χρειάζεται άμεσα μεταμόσχευση.
Advertisment
“Στο σύνολο περίμενα πέντε χρόνια, τα πρώτα δύο χρόνια δεν ήταν άσχημα. Ακόμη το ήπαρ μου λειτουργούσε και ήταν καλή η ποιότητα ζωής μου, αλλά όταν άρχισε να δυσλειτουργεί το ήπαρ, τα πράγματα δυσκόλεψαν” όπως αναφέρει η ίδια. Το 2018 υποβλήθηκε στην Αμερική στην σε πολυσπλαχνική μεταμόσχευση (στομάχου, δωδεκαδακτύλου, ήπατος, παγκρέατος και λεπτού εντέρου), η δωρεά ζωής για την Μαρία έγινε από μια γυναίκα που έχασε τη ζωή της μετά από τροχαίο. Η επέμβαση έγινε από τον Αιγύπτιο χειρουργό μεταμοσχεύσεων Kareem Abu-Elmagd, στο Κέντρο Μεταμοσχεύσεων του Cleveland Clinic του Ohio και η διάρκεια του ήταν 16 ώρες. Η νοσηλεία κράτησε πάνω από τρεις μήνες με πολλές διορθωτικές επεμβάσεις και χρειάστηκε να μείνει στην Αμερική πέντε χρόνια. Το κόστος καλύφθηκε από επιχειρηματίες και ιατρούς από Θεσσαλονίκη αλλά και ομογενείς.
Τα νεφροτοξικά φάρμακα που έπαιρνε η Μαρία για να συντηρούνται τα όργανα που μεταμοσχεύτηκαν κατέστειλαν το ανοσοποιητικό της, και ξεκίνησε μια νέα περιπέτεια για την ίδια, ανέπτυσσε νεφρική ανεπάρκεια, η οποία δεν ήταν τελικού σταδίου και γι’ αυτό δεν έκανε αιμοκάθαρση. Ξεκίνησε ένας νέος αγώνας ώστε να βρεθεί ζώντα δότη. Η μητέρα της, είχε διαφορετική ομάδα αίματος και θεώρησαν ότι δεν είναι η κατάλληλη δότρια, με αποτέλεσμα τα πράγματα να χειροτερέψουν και έτσι να εξεταστεί η μητέρα της και έτσι βρέθηκε ότι υπήρχε συμβατότητα σε πολύ καλό βαθμό και έγινε αυτή η δότρια.
Η ίδια, με αφορμή τη Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων, Ιστών και Μεταμοσχεύσεων, έδωσε το δικό της μήνυμα, από την Αμερική, όπου νοσηλεύεται «Η δωρεά οργάνων είναι ένα ανεκτίμητο δώρο, η υπέρτατη πράξη αλληλεγγύης» και παράλληλα ονειρεύεται της επιστροφή της στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2023 να δώσει εξετάσεις και να πάρει τον τίτλο της ειδικότητας της αναισθησιολογία.
Advertisment
«Μετά τον θάνατο, τα όργανα δεν θα χρησιμεύσουν σε τίποτα στον νεκρό, ούτε μέσα στο χώμα που θα τον θάψουν, ούτε εκεί πάνω. Τα όργανα τα χρειαζόμαστε εδώ. Ο αντίκτυπος που έχει μία δωρεά οργάνων είναι τεράστιος, μπορούν να σωθούν εκατομμύρια ζωές. Αν ένα δότης μπορεί να σώσει μέχρι οχτώ άτομα, φανταστείτε πόσο μεγάλοι είναι οι αριθμοί, πόσο θα μπορούσε να αλλάξει η λίστα με τις αναμονές. Είναι δύο – τρία πράγματα που πρέπει να καταλάβουμε, ότι δηλαδή δεν βλάπτουμε τον άνθρωπό μας, δίνοντας τα όργανα του, γιατί αυτός είναι ήδη εγκεφαλικά νεκρός και αυτό είναι κάτι μη αναστρέψιμο, είναι κάτι που δεν αλλάζει, μπορεί όμως να αλλάξει τις ζωές οκτώ ανθρώπων», επισημαίνει.
Δυστυχώς, υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης για τη δωρεά οργάνων και προσθέτει: «Το πρώτο που θα έλεγα στον κόσμο είναι να ενημερωθεί. Καταλαβαίνω ότι -και θα το πω- η Πολιτεία δεν ενημερώνει. Δεν έχουμε την ενημέρωση που θα έπρεπε να έχουμε. Αλλά και ο καθένας μας από μόνος του μπορεί λίγο να το ψάξει, δεν είναι τόσο δύσκολο, έχουμε πρόσβαση σε πάρα πολλές πηγές τώρα. Άρα, η ενημέρωση είναι το πρώτο, για να κατανοήσουμε πόσο ανεκτίμητο είναι αυτό το δώρο, που είναι η υπέρτατη πράξη αλληλεγγύης, δεν υπάρχει κάτι μεγαλύτερο».
