Ντράπηκε ο Ήλιος και ξημέρωσε νύχτα

Τρέχει το έγκλημα ξοπίσω από τον θύτη, να λιώσουν μαζί με το θύμα ό,τι άλλο απέμεινε.

Ντράπηκε ο Ήλιος και ξημέρωσε νύχτα

Τρέχει το έγκλημα ξοπίσω από τον θύτη
να λιώσουν
μαζί με το θύμα ό,τι άλλο απέμεινε.

Καταπίνεις δάκρυα με στάχτες.

Advertisment

Η καυτή ανάσα μιας πύρινης γλώσσας που φτύνει φωτιά
σου ψιθυρίζει πως δεν έχεις πια που να κρυφτείς
να ξαποστάσεις
χάθηκε ο δρόμος για το καταφύγιο
στέρεψε η πηγή που δροσιζόσουν.

Στις αυλές που γλείφονται από φλόγες
το έγκλημα αγκαλιάζει τον θύτη και το θύμα,
κουλουριάζονται.

Όταν θυμήθηκαν ότι είναι άνθρωποι
που κουβαλούσαν τις καύτρες μέσα τους
δεν υπήρχε πια γυρισμός

Advertisment

είχε καεί και η τελευταία ουρά.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου...
Οι "αόρατοι άνθρωποι" που ζουν ανάμεσά μας, δεν είναι απλά νούμερα… είναι άνθρωποι
Ο άνισος εχθρός... ένα αφιέρωμα για όσους έφυγαν νωρίς
Όταν το τραύμα γίνεται θαύμα!

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση