Απόσπασμα από το μπεστ σέλερ του Neale Donald Walsch “Συζήτηση με το Θεό για το Θάνατο”, Εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
Όλα καλά και άγια, είναι ωραίο να το λες αυτό στους ανθρώπους, αλλά είναι τόσο χιλιοειπωμένο που φαντάζει πια τώρα σαν ένα ξεθωριασμένο κλισέ και τίποτα περισσότερο. Θέλ(ο να πω ότι η φράση “Οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα σου” απέχει μόνο ένα βήμα από το “Η δύναμη είναι δική σου”.
Advertisment
Κι όμως, βρίσκομαι εδώ για να σον πω πως οτιδήποτε θα χρειαστεί ποτέ να γνωρίζεις το γνωρίζεις ήδη, από τη στιγμή της γέννησης σον. Και μάλιστα, ήρθες εδώ για να το αποδείξεις αυτό.
Αυτές οι δηλώσεις που κάνεις είναι τόσο… πώς να το πω… αποκομμένες από την πραγματική μας εμπειρία! Πώς είναι δυνατόν να πιστέψω ότι όλες οι απαντήσεις “βρίσκονται μέσα μου” και μάλιστα ότι βρίσκονταν εκεί από την ώρα που γεννήθηκα, όταν η εμπειρία μου μου λέει ότι έχω τόσα πολλά να μάθω;
Δεν έχεις τίποτα να μάθεις. Έχεις μόνο να θυμηθείς. Η ζωή είναι μια διαδικασία ανάπτυξης. Η ανάπτυξη είναι η απόδειξη της θεϊκής παρουσίας και έκφρασης. Ολόκληρη η ζωή λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο.
Σκέψου το δέντρο που βρίσκεται έξω από το παράθυρό σου. Δε γνωρίζει τίποτε περισσότερο τώρα που είναι πέντε μέτρα ψηλό και σε σκεπάζει με τη σκιά τον σαν γιγάντια ομπρέλα, από ό,τι γνώριζε όταν ήταν ένα μικροσκοπικό σποράκι. Όλες οι πληροφορίες που χρειαζόταν για να γίνει αυτό που είναι σήμερα περιέχονταν σ’ εκείνο το σποράκι. Δε χρειάστηκε να μάθει τίποτε. Απλώς αναπτύχθηκε. Και για να αναπτυχθεί, χρησιμοποίησε τις πληροφορίες που βρίσκονταν κλεισμένες στην κυτταρική τον μνήμη.
Δε διαφέρεις και τόσο από αυτό το δέντρο.
Δεν έχω ήδη πει ότι “Πριν ακόμη ρωτήσετε θα έχω απαντήσει”;
Advertisment
Ναι, βέβαια, αλλά τότε… ε λοιπόν, θα σε ξαναρωτήσω… τότε, τι νόημα έχει αυτή η συζήτηση; Ποιος ο λόγος να μιλήσεις σε οποιονδήποτε για οτιδήποτε, πολύ περισσότερο δε να προσευχηθείς ή να μιλήσεις στο Θεό;
Ακόμα και το δέντρο έχει ανάγκη τον ήλιο για να δώσει ώθηση στην ανάπτνξή του.
Τα πάντα στη ζωή είναι αλληλοσυνδεόμενα, Δεν υπάρχει καμία όψη ή εξατομίκευση του Όλου που να δρα ανεξάρτητα από κάποια άλλη όψη ή εξατομίκευση. Η ζωή διαρκώς δημιουργεί μέσα από την αλληλεπίδραση. Παράγουμε αποτελέσματα μέσα από την αμοιβαιότητα. Δεν υπό,ρχει άλλος τρόπος που να ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τα παράγουμε.
Οι συνομιλίες σου με τους άλλους, καθώς και όλες οι πληροφορίες που προσλαμβάνεις από τον εξωτερικό κόσμο, είναι σαν τις ακτίνες τον ήλιου. Κάνουν τους σπόρους μέσα σου να αναπτυχθούν.
Υπάρχουν πολλά πράγματα στον εξωτερικό κόσμο που έχουν τη δυνατότητα να σε οδηγήσουν προς την κατεύθυνση της εσωτερικής σου αλήθειας. Όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι τόποι, τα αντικείμενα και τα γεγονότα δεν είναι παρά υπενθυμίσεις” είναι καθοδηγητικές πινακίδες. Ουσιαστικά, αυτός είναι όλος κι όλος ο σκοπός του “εξωτερικού κόσμου “. Ο φυσικός κόσμος έχει σχεδιαστεί για να σου παρέχει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι δυνατόν να Βιώσεις εξωτερικά αυτά που Γνωρίζεις εσωτερικά.
Επομένως, εγώ ωφελούμαι από τον κόσμο που με περιβάλλει και που εμφανίζεται ακριβώς όπως εμφανίζεται.
Όλοι οι άνθρωποι ωφελούνται. Γι’ αυτό έχω πει, όταν κοιτάζεις τον κόσμο γύρω σου και όλα όσα σου έχουν συμβεί, “ούτε να κατακρίνεις ούτε να καταδικάζεις”.
Ας συνεχίσουμε να παίρνουμε ως παράδειγμα το φίλο μας το δέντρο σε αυτό το τμήμα της συζήτησης, για να μας βοηθήσει να φτάσουμε σε μια βαθύτερη κατανόηση.
Ας υποθέσουμε ότι βρίσκεσαι μέσα στο δάσος, έχοντας απομακρυνθεί από το ξέφωτο. Δ εν έχεις βρεθεί άλλη φορά τόσο βαθιά μέσα στο δάσος και καταλαβαίνεις ότι μάλλον θα δυσκολευτείς να ξαναβρείς το ξέφωτο. Έτσι, καθώς προχωράς, βάζεις κάποια σημάδια πάνω στα δέντρα.
Όταν θελήσεις να φύγεις από το δάσος, βλέπεις αυτά τα σημάδια και θυμάσαι ότι εσύ τα έβαλες εκεί, για να μπορέσεις να βρεις το δρόμο σου προς την έξοδο.
Αυτά τα σημάδια υπάρχουν έξω από σένα. Τελικά θα σε οδηγήσουν πίσω στο Σπίτι, αλλά δεν είναι αυτά το “Σπίτι”. Απλώς σου δείχνουν το μονοπάτι, την ατραπό, το δρόμο — και αυτός ο δρόμος σον φαίνεται γνώριμος. Τον αναγνωρίζεις. Δηλαδή τον “ανα-γνωρίζεις”, που σημαίνει ότι τον γνωρίζεις ξανά. Ωστόσο, ο Δ ρόμος δεν είναι ο Προορισμός. Μόνον εσύ μπορείς να πας τον εαυτό σου στον Προορισμό σου.
Οι άλλοι ίσως σε οδηγήσουν σε ένα μονοπάτι, ίσως σου δείξουν το δρόμο, αλλά μόνον εσύ μπορείς να πάρεις τον εαυτό σου και να τον πας στον Προορισμό σου. Μόνον εσύ μπορείς να αποφασίσεις να γυρίσεις στο Σπίτι, μαζί με το Θεό.
Ο εξωτερικός κόσμος είναι η ατραπός. Σκοπός του είναι να σε οδηγήσει πίσω στο Σπίτι. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο σκοπός όλων των γεγονότων που συμβαίνουν στον εξωτερικό κόσμο.
