Γράφει η Ελένη Οικονομοπούλου
Όπως διαβάζουμε στη σελίδα Mousa.gr, στα 55 ονόματα αρχαίων, κυρίως φιλοσόφων και ποιητών: Μόνο 12 απεβίωσαν κάτω των 70 ετών, 12 απεβίωσαν από 90-100 ετών και *31 απεβίωσαν μεταξύ 70-90 ετών.
Advertisment
Αυτό δείχνει ότι οι ισχυρισμοί περί αύξησης του προσδόκιμου ζωής σήμερα σε σχέση με το παρελθόν δεν ισχύουν παρ’ όλες τις ανέσεις, φάρμακα και ιατρικές «επιδόσεις» κι αυτό προφανώς οφείλεται στις διατροφικές συνήθειες, καθώς οι φιλόσοφοι συνήθως ήταν χορτοφάγοι.
1. ΘΑΛΗΣ 640-546 π.χ. 94 ετών
2. ΣΟΛΩΝ 640-560 π.χ. 80 .»
Advertisment
3. ΠΙΤΤΑΚΟΣ 650-560 π.χ. 90 .»
4. ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ 625-587 π.χ. 38 .»
5. ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ 470-370 π.χ. 100 .»
6. ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ 342-271 π.χ. 71 .»
7. ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ 560-450 π.χ. 90 .»
8. ΖΗΝΩΝ 490-430 π.χ. 60 .»
9. ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ 444-366 π.χ. 78 .»
10. ΔΙΟΓΕΝΗΣ 400-325 π.χ. 75 .»
11. ΑΡΙΣΤΙΠΟΣ 435-355 π.χ. 80 .»
12. ΘΕΟΔΩΡΟΣ 340-250 π.χ. 90 .»
13. ΕΥΔΟΞΟΣ 555-506 π.χ. 51 .»
14. ΕΠΙΧΑΡΜΟΣ 530-440 π.χ. 90 .»
15. ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ 450-380 π.χ. 70 .»
16. ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ 540-475 π.χ. 65 .»
17. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 384-322 π.χ. 62 .»
18. ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ 272-285 π.χ. 97 .»
19. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 350-283 π.χ. 67 .»
20. ΠΛΑΤΩΝ 429-345 π.χ. 84 .»
21. ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ 400-314π.χ. 86 .»
22. ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ 315-241 π.χ. 74 .»
23. ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ 215-121 π.χ. 94 .»
24. ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ 611-546 π.χ. 65 .»
25. ΑΝΑΞΙΜΕΝΗΣ 585-525 π.χ. 60 .»
26. ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ ΚΛΑΖ/ΕΥΣ 500-428 π.χ. 72 .»
27. ΠΥΡΡΩΝ 360-270 π.χ. 90 .»
28. ΤΙΜΩΝ 320-230 π.χ. 90 .»
29. ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ 120- μετά το 180 μ.Χ.
30. ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ 480-410 π.χ. 70 .»
31. ΖΗΝΩΝ 336-264 π.χ. 72 .»
32. ΚΛΕΑΝΘΗΣ 331-250 π.χ. 81 .»
33. ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ 280-206 π.χ. 74 .»
34. ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ 50—120 μ.Χ. 70 .»
35. ΣΩΚΡΑΤΗΣ 470-399 π.χ. 89 .»
36. ΑΙΣΧΥΝΗΣ 389-314 π.χ. 75 .»
37. ΞΕΝΟΦΩΝ 430-354 π.χ. 76 .»
38. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ 45-120 μ.Χ. 80 .»
39. ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ 540-468 π.χ. 72 .»
40. ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ 287-212 π.χ. 75 .»
41. ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ 384-322 π.χ. 62 .»
42. ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ 275-194 π.χ. 81 .»
43. ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ 525-460 π.χ. 65 .»
44. ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ 460-396 π.χ. 64 .»
45. ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ 460-377 π.χ. 83 .»
46. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ 436-338 π.χ. 98 .»
47. ΠΟΛΥΒΙΟΣ 200-120 π.χ. 80 .»
48. ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ 170-250 μ.χ. 80 .»
49. ΑΙΣΧΥΛΟΣ 525-456 π.χ. 79 .»
50. ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ 445-385 π.χ. 60 .»
51. ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ 480-406 π.χ. 84 .»
52. ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ 324-291 π.χ. 33 .»
53. ΠΙΝΔΑΡΟΣ 520-438 π.χ. 82 .»
54. ΣΑΠΦΩ 630-570 π.χ. 60 .»
55. ΣΟΦΟΚΛΗΣ 496-406 π.χ. 96 .»
Και από το περιοδικό : «ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ» διαβάζουμε κάποιες από τις διατροφικές τους συνήθειες:
Η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση προληπτικής θεραπείας μέσω δύο βασικών φυσιοθεραπευτικών μεθόδων (διατροφή με ωμοφαγία και άσκηση) εμφανίζεται κατά την διάρκεια του Τρωικού Πολέμου, όπου ο σοφός ήρωας και στρατηγός των Αχαιών Παλαμήδης ο Ναυπλιεύς, λόγω του λοιμού που πλησίαζε στο στρατόπεδό του, άλλαξε την διατροφή των στρατιωτών του με αποτέλεσμα την κατάσταση ανοσίας:
«Ο Παλαμήδης ήταν αυτοδίδακτος και, όταν πήγε στον Κένταυρο Χείρωνα, ήταν ήδη σοφός και γνώριζε περισσότερα από εκείνον» (παρ. 708).
Κάποια στιγμή αντιλήφθηκε, ότι κάποια επιδημία λοιμού πλησίαζε τις ακτές της Μικράς Ασίας: «Είπε στον Οδυσσέα: “Εμείς οι Έλληνες πρέπει να φροντίσουμε μόνοι μας τους εαυτούς μας, διότι πρέπει όσοι σκοπεύουν να προφυλαχθούν από επιδημίες να τρέφονται ελαφρά και να γυμνάζονται καθημερινά. Ιατρική βέβαια δεν κατέχω, όμως με την σοφία που διδάχθηκα όλα γίνονται κατανοητά.” Με τα λόγια τούτα εμπόδισε την αγορά κρεάτων και τους είπε να μην χρησιμοποιούν τις στρατιωτικές τροφές. Φρόντισε δε οι στρατιώτες του να τρέφονται με ξηρούς καρπούς, άγρια φρούτα και λαχανικά και όλοι υπάκουσαν, διότι ο,τι έλεγε ο Παλαμήδης το θεωρούσαν θεόσταλτο και με ισχύ χρησμού.
Πράγματι η επιδημία που προέβλεψε παρουσιάσθηκε πρωτίστως στις πόλεις του Ελλησπόντου, καθώς λένε, και μετά ενέσκηψε και στο Ίλιον. Απ’ τους Έλληνες όμως δεν προσέβαλε σχεδόν κανέναν, παρ’ όλο που είχαν το στρατόπεδό τους σε μολυσμένη περιοχή.» (Φιλόστρατος, «Ηρωικά», παρ. 712.)
Βλέπουμε εδώ τις δύο βασικές αρχές της Φυσιοθεραπευτικής, την πρόληψη της επιδημίας του λοιμού και την κατάσταση ανοσίας μέσω της διατροφής με ωμές «ζωντανές» τροφές, πάντοτε σε συνδυασμό με την καθημερινή άσκηση. Ωμοφαγία και άσκηση αποτελούν δύο βασικές φυσικές μεθόδους πρόληψης της Φυσιοθεραπευτικής.»
