Όταν τα παιδιά του νηπιαγωγείου και της πρώτης δημοτικού συζητούν για τα επαγγέλματα και τις σχέσεις, κάθε φράση που ακούγεται είναι τόσο απολαυστική που σε κάνει να χαμογελάς για μέρες!
Εσύ τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Στο νηπιαγωγείο
Advertisment
– Σταύρος: Εγώ θέλω να οδηγώ αεροπλάνα για να είμαι κοντά στον ουρανό.
– Εγώ: Σου αρέσει να ταξιδεύεις;
– Σταύρος: Όχι, αλλά θέλω εκεί στον ουρανό να βρω ένα αστέρι και να το πάρω για να το χαρίσω στη μαμά μου.
Advertisment
– Εγώ: Είσαι πολύ γλυκός. Η μαμά σου σου ζήτησε να της φέρεις ένα αστέρι;
– Σταύρος: Όχι, αλλά ο μπαμπάς μου λέει ότι όλες οι γυναίκες θέλουν τον ουρανό με τα άστρα!
—–
– Κώστας: Σκέφτομαι να φτιάξω μια βρύση που να τρέχει λεφτά και όποτε μας τελειώνουν να μπορούμε να την ανοίγουμε και να παίρνουμε μερικά. (Σκέφτεται λίγο): Βέβαια, άμα το μάθουν οι άνθρωποι θα έρχονται όλοι να τους φτιάχνω βρύσες και θα κουράζομαι! Άσε καλύτερα. Μάλλον θα γίνω νοικοκυρευτής και θα κάθομαι στο σπίτι μαζί με τη μαμά μου!
—–
– Χαράλαμπος: Μου αρέσουν πολύ τα ζώα και θέλω να γίνω ζωογιατρός.
– Εγώ: Δηλαδή κτηνίατρος.
– Χαράλαμπος: Όχι κυρία γιατρός για κτηνία, γιατρός για ζώα. Αλλά βασικά δεν θέλω να τους κάνω ενέσεις και τέτοια. Θέλω να τους μάθω να μιλάνε, όπως οι παπαγάλοι!
—–
– Δήμητρα: Εγώ θέλω να πηγαίνω στην εξοχή και να μαζεύω λουλούδια για να τα δίνω στα λουλουδοπωλεία. Θα είμαι λουλουδομαζεύτρια!
Στην πρώτη δημοτικού
– Θανάσης: Κυρία, είδα στην τηλεόραση ότι ο πιο ψηλός άνθρωπος του κόσμου είναι 2 και 50. Και εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω ψηλός γιατί πίνω πολύ γάλα.
– Αντώνης: Πριν γίνεις ψηλός πρέπει να σκεφτείς τι επάγγελμα θέλεις να κάνεις γιατί μπορεί το πολύ ύψος να μην είναι καλό! Αν θέλεις να γίνεις διορθωτής αμαξιών και είσαι πολύ ψηλός, δεν θα χωράς να μπεις κάτω από το αμάξι για να το φτιάξεις!
—–
– Πέτρος: Αφού η Ελλάδα δεν έχει πολλά λεφτά γιατί δεν φτιάχνει δικά της;
– Εγώ: Δεν είναι τόσο εύκολο, γιατί μόνο κάποιες τράπεζες μπορούν να φτιάχνουν λεφτά.
– Πέτρος: Καλά, δεν μπορούμε και εμείς να μάθουμε να φτιάχνουμε λεφτά;
– Εγώ: Δεν γίνεται γιατί οι τράπεζες έχουν ειδικά μηχανήματα για να φτιάχνουν λεφτά.
– Πέτρος: Καλά, εγώ όταν θα μεγαλώσω θα γίνω φτιάχτης λεφτών και θα φτιάχνω όσα λεφτά θέλω!
—–
– Ανδρέας: Εγώ όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω δάσκαλος για μεγάλους.
– Εγώ: Και τι μαθήματα θέλεις να τους διδάσκεις;
– Ανδρέας: Θα τους βάζω να μαθαίνουν ποδοσφαιράκι, κρυφτό, μπαλονομαχίες, να κάνουν διαγωνισμό φτυσίματος και τέτοια. Θα τους αρέσει πολύ γιατί θα μάθουν χρήσιμα πράγματα για να τα κάνουν στην ελεύθερη ώρα τους!
Προβλήματα σχέσεων
Στην πρώτη δημοτικού
– Αλέξης: Αχ, κυρία, δεν αντέχω άλλο! Στα διαλείμματα έρχονται όλο κορίτσια για να μου μιλήσουν και θέλουν να με φιλάνε κιόλας. Τι να κάνω; Εγώ φταίω που είμαι τόσο γλυκούλης;
—–
– Ηλίας: Κυρία, νομίζω ότι η Νατάσα με αγαπάει, αλλά εγώ δεν την αγαπάω.
– Εγώ: Και πώς το κατάλαβες ότι σε αγαπάει;
– Ηλίας: Αφού στα διαλείμματα έρχεται όλο δίπλα μου για να παίξουμε και θέλει να μου δίνει το φαγητό της.
– Εγώ: Και εσύ τι κάνεις;
– Ηλίας: Εγώ δεν θέλω να της δίνω το φαγητό μου. Άμα της το δίνω πώς θα γίνω ψηλός και δυνατός για να παντρευτώ τη Φωτεινή που είναι γειτόνισσά μου και πάει τετάρτη τάξη;
—–
– Μάρκος: Δεν αγαπάω κανένα κορίτσι. Είναι βαρετά τα κορίτσια. Όλο συζητάνε και ανταλλάζουν αυτοκόλλητα. Αυτά δεν είναι σημαντικά πράγματα.
– Εγώ: Εσείς τα αγόρια τι σημαντικό πράγμα κάνετε;
– Μάρκος: Παίζουμε ποδόσφαιρο, κρυφτό, κολλάμε τσίχλες στα θρανία. Α, σβήνουμε και ξύνουμε σε όλα τα διαλείμματα για να μαζεύουμε σβησίματα και ξυσίματα και μετά να τα πουλάμε!
—–
– Δέσποινα: Εγώ όταν μεγαλώσω θέλω να παντρευτώ τον Απόστολο, αλλά δεν ξέρω αν αυτός θέλει. Αν δεν θέλει, δεν θα παντρευτώ κανέναν άλλον.
– Εγώ: Μπορεί όταν μεγαλώσεις να σου αρέσει κάποιος άλλος και να θέλεις να παντρευτείς εκείνον.
– Δέσποινα: Όχι κυρία, εγώ για πάντα θα αγαπώ τον Απόστολο. Δεν το ξέρετε ότι η πρώτη αγάπη κρατάει για πάντα; Το λέει και στη διαφήμιση: «Η πρώτη σου αγάπη είναι παντοτινή!»
Έρικα Α.
