«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου…

Πόσες φορές θα πληρώσεις για να μάθεις πως ό,τι σου είπανε δεν είναι η αλήθεια; Εκεί, στα βάθη της ψυχής σου κρύβεται μια πληγή,

«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου...

Πόσες φορές θα πληρώσεις για να μάθεις πως ό,τι σου είπανε δεν είναι η αλήθεια;

Εκεί, στα βάθη της ψυχής σου κρύβεται μια πληγή, κρύβεται ένα τραύμα.

Advertisment

Μια εντολή εργάζεται μυστικά, σε αποστολή αποξένωσης από τον αληθινό σου εαυτό.

Σου υπαγορεύει υποσυνείδητα “Μην έρχεσαι κοντά” κι εσύ δίχως να το καταλάβεις κάνεις τα πάντα να την βγάλεις ασπροπρόσωπη.

Το κοντά σου λέει μυρίζει κίνδυνο, σε γεμίζει με φόβο για να μην πλησιάσεις.

Advertisment

Τα “όχι” και τα “μη” οπλίζονται κάθε φορά που πας να ανοίξεις καρδιακά.

Βρίσκεις χίλιους δυο τρόπους για να απομακρυνθείς από ότι θέλεις, ότι λαχταράς.

Υπακούς αυτήν την εντολή που σου τρώει τα σωθικά και οργανώνεις τη ζωή σου για να διώξεις ότι αγαπάς και σ’ αγαπά.

Δεν ξέρεις ότι το κάνεις, δεν έχεις επίγνωση, σαν υπνωτισμένος πέφτεις πάνω σε ότι όμορφο έχεις στη ζωή σου και το καταστρέφεις.

Το κοντά δεν είναι για σένα σου λέει. Σε έμαθε να το φοβάσαι.

Το μαζί σε έπεισε να φαντάζει άπιαστο όνειρο.

Λαχταράς να έρθεις κοντά μα δεν ξέρεις να το κάνεις.

Φωνάζεις “έλα κοντά μου” μα ο τρόπος που επιλέγεις αποξενώνει.

Η φωνή σε αποτρέπει από την αλήθεια που έχεις μέσα σου.

Η ψυχή σου πονά, διψά για την αγάπη, διψά για την εγγύτητα.

Πόση ορφάνια νιώθει έτσι διαχωρισμένη.

Πόση πίκρα σταλάζει μέσα της κάθε φορά που βρίσκεις τρόπους να πληγώνεσαι και να πληγώνεις.

Πόσες φορές θα πληρώσεις για να μάθεις πως ότι σου είπανε δεν είναι η αλήθεια;

“Μην έρχεσαι κοντά” σου ψιθυρίζει στο αυτί σου κάθε φορά που θέλεις να κάνεις ένα βήμα στο “Μαζί” και στο “Εμείς”.

“Μην έρχεσαι κοντά” σε διατάζει κάθε φορά που απλώνεις το χέρι σου να αγγίξεις τον απαγορευμένο καρπό της κοντινότητας.

“Μην έρχεσαι κοντά” σου φωνάζει κάθε φορά που ζητάς να γευτείς αληθινά την αγάπη.

Πόσο ακόμα θα πληρώνεις το τίμημα αυτής της εντολής;

Πόσο ακόμα θα θρέφεις αυτή την εντολή και όχι την αληθινή σου ανάγκη;

Μια εντολή που πληγές γεμίζει την ύπαρξή σου και συντηρεί το τραύμα σου.

Μια εντολή που φώλιασε στην ψυχή σου και σου καθόρισε το είναι σου.

Μα είσαι εσύ αυτό που εκείνη σε προστάζει;

Βάλε το χέρι στην πονεμένη σου καρδιά και άκου τι σου λέει.

“Καρδία συντετριμμένην και τεταπεινωμένην, ο Θεός ουκ εξουθενώσει”.

Τώρα που κατάλαβες τι έκανες, τώρα που ένιωσες το γιατί, είναι η ώρα να δώσεις με αγάπη την άδεια στον εαυτό σου και να του πεις:

“Μπορείς να έρχεσαι κοντά και να είσαι ασφαλής!”.

“Μπορείς να έρχεσαι κοντά και να κρατάς στη ζωή σου αυτόν που αγαπάς!”.

“Μπορείς να έρχεσαι κοντά και να απολαμβάνεις, να χαίρεσαι την εγγύτητα!”.

“Μπορείς να έρχεσαι κοντά χωρίς να φοβάσαι!”.

Τώρα είναι η ώρα να θεραπεύσεις τον εαυτό σου.

Ακριβοπληρωμένο το μάθημα που έλαβες με το αίμα της καρδιάς σου.

Καιρός να αποχαιρετίσεις μια εντολή τροχοπέδη στο δρόμο σου προς την Αλήθεια.

Ποτέ ξανά να μην ακούσεις αυτό τον ψίθυρο, ποτέ ξανά αυτή τη φωνή στα αυτιά σου.

Είναι η ώρα να επιτρέψεις στο μέσα σου, ενεργητικά να ακούσεις μια νέα φροντιστική φωνή.

Αυτή την τρυφερή που σταθερά και με ακλόνητη πίστη και αγάπη σου λέει:

“Μπορείς να πάρεις την αγάπη που χρειάζεσαι!”

“Μπορείς να εμπιστεύεσαι και να σε εμπιστεύονται”.

“Μπορείς να μένεις με αυτούς που αγαπάς!

“Μπορείς να εκφράζεις τρυφερότητα!”

“Μπορείς να είσαι κοντά και να νιώθεις καλά”.

“Μπορείς να αγαπάς και να αγαπιέσαι!”

“Μπορείς να έρχεσαι κοντά!”

Μπορείς να επιλέγεις την αγάπη και όχι το φόβο…. να θυμάσαι πως όπου υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει φόβος.

Ως γνωστόν… “Η Αγάπη έξω βάλλει το φόβο”

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Μια “απλή” βόλτα
Πήγαινε με μάτια κλειστά και πνεύμα ανοιχτό και σώπα για μια στιγμή... επιτέλους σώπασε...
Θέλω να γράψω μα με πονάνε οι λέξεις... κι ας μην έχουν ακόμη ειπωθεί
Σχολικός εκφοβισμός: Η δύναμη της εκπαίδευσης και της συλλογικής δράσης για την αντιμετώπισή του

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση