Σ’ ένα μικρό μπαρ στο Mindelo, ο παραγωγός José da Silva ακούει μια γυναίκα με βαθιά αισθαντική φωνή να τραγουδάει για μερικά ποτά και φιλοδωρήματα. Η τραγουδίστρια περνώντας γύρω από τα στριμωγμένα τραπέζια κάποια στιγμή φτάνει και στο δικό του. Ο παραγωγός την καλεί να καθίσει μαζί του. Ύστερα από αρκετή ώρα συνομιλίας την πείθει να τον ακολουθήσει στο Παρίσι, όπου φτιάχνουν το 1988 το πρώτο της άλμπουμ. Παρά τα σαράντα επτά της χρόνια, που για τη δισκογραφική εταιρεία μπορούσαν να θεωρηθούν κάλλιστα μειονέκτημα, η CesáriaÉvora κάνει διεθνή καριέρα. Mε τη γλυκιά και μελαγχολική χροιά της, η οποία πήγαζε μέσα από την ένδεια της παιδικής της ηλικίας, κατάφερε να κερδίσει μία περίοπτη θέση στις καρδιές των ανθρώπων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Η γνωστότερη εκπρόσωπος της morna, της εθνικής μουσικής τουCape Verde, όταν έφυγε από τη ζωή το 2011 (κάπνιζε και έπινε πολύ) άφησε πίσω της αρκετά ακυκλοφόρητα τραγούδια που γράφτηκαν για κείνη στο διάστημα 1997-2005, γιατί είχε πάντα τη συνήθεια να ηχογραφεί παραπάνω τραγούδια από όσα έμπαιναν σε κάθε δισκογραφική της δουλειά, ώστε να μπορεί να κάνει τη σωστή επιλογή. Αυτά που έμεναν εκτός δεν σήμαινε πως δεν ήταν εξίσου καλά με τα υπόλοιπα, αλλά η Évora πίστευε ότι έπρεπε να υπάρχει στο σύνολο των αρμονιών και των στίχων ροή και ομοιογένεια.
Advertisment
Έτσι, ο Da Silva αποφάσισε να τα κυκλοφορήσει στις 12 Μαρτίου 2013 με τον τίτλο Μãe Carinhosa, δίνοντας στο κοινό της ξυπόλυτης ντίβας (την αποκαλούσαν έτσι επειδή συνήθιζε να τραγουδάει στις συναυλίες της χωρίς παπούτσια, διαμαρτυρόμενη για τον τρόπο ζωής στο Πράσινο Ακρωτήρι) ένα καινούργιο άλμπουμ. Το όνομα της έκδοσης είναι παρμένο από την ίδια την τραγουδίστρια, η οποία αποκαλούσε έτσι τη μητέρα της καθώς της είχε μεγάλη αδυναμία και μιλούσε πολύ συχνά γι’ αυτήν στον παραγωγό της. Μια μητέρα που αναγκάστηκε να μεγαλώσει μόνη της έξι παιδιά – η Cesária ήταν μόλις επτά χρονών όταν πέθανε ο πατέρας της και στα δέκα της μπήκε στο ορφανοτροφείο, αφού στο σπίτι της δεν υπήρχαν ούτε τα απαραίτητα.
Advertisment
Δεκατρία τραγούδια επιλεγμένα με τη μέθοδο Cesária, με τον τρόπο δηλαδή που θα τα διάλεγε η ίδια η ερμηνεύτρια, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο παραγωγός, σύμφωνα με τον ρυθμό, το ύφος και τους δημιουργούς. Μελωδίες και στίχοι, όλα ποτισμένα από μελαγχολική διάθεση και τρυφερότητα, συντροφεύουν γλυκά τον ακροατή πλημμυρίζοντάς τον με εικόνες και συναισθήματα.
Οι μουσικές μοιράζονται μεταξύ της morna, που για πολλούς συγκρίνεται με το fado της Πορτογαλίας και τα blues του αμερικανικού Nότου, φέρνοντας μέσα στους ήχους της τη θλίψη για την ανέχεια του λαού του Πράσινου Ακρωτηρίου, και τωνcoladera, των εύθυμων τραγουδιών με την έντονη και γρήγορη ρυθμική αγωγή, που φέρνουν χαρά και ξέδομα στους ανθρώπους. Ξεχωρίζουν τα «Sentimento», «Dos palavras», «Tchon da Franca», «Essencia d’vida». Η ερμηνεία της Évora όπως πάντα άμεση και ανεπιτήδευτη, με τη δική της ξεχωριστή φόρμα που την έκανε παγκόσμια γνωστή και αγαπητή. To μελαγχολικό βελούδο της φωνής της, το σήμα κατατεθέν της, δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
Ο Da Silva έχει δημιουργήσει μια ιδιαίτερα προσεγμένη και καλαίσθητη έκδοση, τιμώντας την τραγουδίστρια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με την οποία συνεργάστηκε 23 ολόκληρα χρόνια, προτιμώντας να δώσει στο κοινό της νέο υλικό το οποίο δεν είχε κυκλοφορήσει επίσημα από το να παρουσιάσει ένα best of, όπως θα μπορούσε να φτιάξει με ευκολία (παρέμεινε στο πλευρό της ερμηνεύτριας ως την τελευταία της στιγμή).
Η βασίλισσα της morna μέχρι και το τέλος της ζωής της εξακολουθούσε να μένει στο Mindelo. Η πόρτα του σπιτιού της δεν έκλεισε ποτέ, ούτε τη μέρα προτού κλείσει τα μάτια της ερμητικά. Ήταν πάντα ανοιχτή για όλους, φίλους και θαυμαστές.
της Πέρσας Σούκα
___________
Πηγή: https://diastixo.gr/
