Το βασικό συμπέρασμα που εξάγουμε από τη μελέτη της υγείας και της θεραπευτικής τέχνης, είναι ότι ο φυσικός τρόπος ζωής συντελεί στην πρόληψη της νόσησης. Η νόσηση εμφανίζεται όποτε απομακρυνόμαστε από τον φυσικό τρόπο ζωής. Εκδηλώνεται όταν ο οργανισμός προσπαθεί να εξουδετερώσει και να αποβάλει τις ουσίες που έχουν συσ¬σωρευτεί και εγκλωβιστεί σε αυτόν. Η αποκατάσταση της υγείας προϋποθέτει στήριξη των προσπαθειών για αποτο¬ξίνωση του οργανισμού. Μετά την αποτοξίνωση, η υγιεινή διατροφή και ένα φυσικό πρόγραμμα φροντίδας της υγείας προλαμβάνουν την επανασυσσώρευση των τοξινών.
Η νόσηση είναι μια κρίση τοξίκωσης. Αντικατοπτρίζει τις προσπάθειες του οργανισμού να ανακτήσει την ομοιόσταση του. Η ίαση και η κρίση τοξίκωσης επέρχονται όταν οι τοξίνες που συσσωρεύτηκαν στον οργανισμό φτάσουν σε ένα βαθμό συγκέντρωσης. Αποκαλώ αυτό το φαινόμενο «ανοχή». Οι τοξίνες, είτε παράγονται στο εσωτερικό του οργανισμού είτε προέρχονται από εξωτερικές πηγές, έχουν τοξική επίδραση στα όργανα, τα συστήματα, τους ιστούς, τα κύτταρα και τις υποκυτταρικές μονάδες του οργανισμού.
Advertisment
Οι τοξίνες μπορεί να προέρχονται από χημικά πρόσθετα των τροφίμων, περι-βαλλοντικούς ρυπογόνους παράγοντες, εγκλωβισμένα από¬βλητα του μεταβολισμού και τοξικές ουσίες που παράγονται από τα βακτήρια του εντέρου τα οποία αποδομούν την άπε¬πτη τροφή. Όταν ο οργανισμός φτάσει σε σημείο κορεσμού, εκδηλώνει πόνο ή δυσφορία. Κατόπιν, τα απεκκριτικά όργα¬να (δέρμα, αναπνευστικό σύστημα, ήπαρ, παχύ έντερο, νε¬φρά, λεμφικό και ανοσοποιητικό σύστημα) διεγείρονται και μπαίνουν σε κατάσταση αυτοάμυνας. Καθώς ο οργανισμός προσπαθεί να αποβάλει τις τοξίνες, το ήπαρ, οι πνεύμονες, το παχύ έντερο, το δέρμα και οι λεμφαδένες μπορεί να περι¬έλθουν σε προσωρινή συμφόρηση.
Η ανοσοαπόκριση μπορεί να περιλαμβάνει την επιστράτευση των ανοσοκυττάρων και των αντισωμάτων που συντελούν στη μείωση της τοξίκωσης κάτω από το όριο της ανοχής. (Δείτε εικόνα 1.) Σε αυτή την αντιδραστική φάση της κρίσης τοξίκωσης, εν γένει αισθα¬νόμαστε αδύναμοι, γιατί ο οργανισμός επιστρατεύει όλα του τα ενεργειακά αποθέματα προκειμένου να αποβάλει τις τοξίνες. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, η σωματική δύναμη, η καλή όρεξη και η ευδιαθεσία επιστρέφουν αρκετές ημέρες μετά από αυτή τη θεραπευτική αντίδραση. Αυτό μπορεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι ανακτήσαμε την υγεία μας, ενώ σε πολλές περιστάσεις υποδηλώνει ότι απλώς περάσαμε τη φάση των συμπτωμάτων της κρίσης τοξίκωσης.
Αν δεν εξαλειφθούν οι παράγοντες που προκαλούν εγκλωβισμό των τοξινών, ο οργανισμός μας θα συσσωρεύσει ξανά τοξίνες, με επακόλουθο μια νέα κρίση τοξίκωσης. Επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα επιδεινώνεται με κάθε νέα κρίση, με την πάροδο του χρόνου μειώνονται οι πιθανότητες πλήρους ανάκτησης της υγείας και της ζωτικότητας. Και η συνέπεια των επαναλαμβανόμενων κύκλων τοξίκωσης είναι μια χρόνια πάθηση.
Advertisment
Εκατοντάδες χρόνια πριν, οι χρόνιες παθήσεις σπάνιζαν. Στις αρχές του 20ού αιώνα, μόλις 10 στα 100 άτομα υπέφεραν από κάποια χρόνια πάθηση. Σήμερα, οι χρόνιες παθήσεις αποτελούν το 90 τοις εκατό όλων των προβλημά¬των υγείας. Τόσο ο γενικός πληθυσμός όσο και οι γιατροί, πιστεύουν ότι η καταπολέμηση των συμπτωμάτων μιας πάθησης είναι ορθή και ταυτόχρονα ευεργετική πρακτική. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι προβλέπουν φαρμακοθεραπεία και χειρουργικές επεμβάσεις. Παρότι αυτά τα μέσα παρακάμπτουν την ανάγκη εξακρίβωσης και φροντίδας της πηγής των συμπτωμάτων (που απλώς είναι ενδείξεις τοξίκωσης) με τρόπο πολύ εξυπηρετικό για τον ασθενή, τελικά καταστέλλουν τα ζωτικά όργανα και συστήματα του οργανισμού. Και επειδή ο οργανισμός στερείται την ευκαιρία να αποβάλει τις εγκλωβισμένες τοξίνες, η επόμενη κρίση τοξίκωσης θα έχει είτε μεγαλύτερη διάρκεια είτε μεγαλύτερη σφοδρότητα.
[quote_box author=”” profession=””]Οι τοξίνες σταδιακά φτάνουν σε σημείο κορεσμού, και τότε προκαλούν συμπτώματα δυσφορίας – δηλαδή μια κρίση τοξίκωσης. Μετά την κορύ¬φωση της κρίσης, τα συμπτώματα υποχωρούν και το άτομο αρχίζει να ανα¬κτά την υγεία και ζωτικότητα του.[/quote_box]
Αυτό προκαλεί περαιτέρω αποδιοργάνωση του ανοσοποιητικού συστήματος και καθιστά το άτομο ευάλωτο σε πολλές σοβαρές οξείες και χρόνιες παθήσεις. Ο διαπρεπής γιατρός Ηενρυ Lindlahr έκανε την ακόλουθη εύστοχη παρατήρηση: «Οι περισσότερες χρόνιες παθήσεις οφείλονται σε καταστολή των οξειών παθήσεων μέσω τοξικών φαρμάκων».
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάνει τη συλλογική «συμφωνία» που προβλέπει ότι όταν ένα άτομο αναρρώνει μετά τη λήψη κάποιου φαρμάκου, η βελτίωση του οφείλεται «προφανώς» στο φάρμακο που έλαβε. Ωστόσο, αυτό το συμπέρασμα είναι εσφαλμένο. Η ίαση λαμβάνει χώρα πάντα μέσα στο σώμα και καθορίζεται από το σώμα. Αν για κάποιο λόγο το σώμα αδυνατεί να αυτοθεραπευτεί, ακόμα και τα πιο δραστικά φάρμακα δεν θα μπορέσουν να επιτύχουν αυτό στο οποίο απέτυχε ο κλονισμένος θεραπευτικός μηχανισμός του σώματος.
Η νόσηση εκδηλώνεται όταν η θεραπευτική απόκριση του οργανισμού αποδυναμώνεται ή καταστέλλεται. Ο οργανισμός έχει πάντα την τάση να ανακτά τις ισορροπίες του, και αυτή είναι η δύναμη που κρύβεται πίσω από τη θεραπεία οποιασδήποτε σοβαρής πάθησης. Σε ορισμένες περιστάσεις, η πεποίθηση ότι μια αγωγή ή ένα σκεύασμα (πλασέμπο) θα αποβεί αποτελεσματικό, αρκεί για να επαναφέρει τις ισορροπίες του οργανισμού. Και εσφαλμένα, αυτή η δράση καταλογίζεται στην αγωγή που ακολουθήθηκε, αντί στις ενέργειες της εμπιστοσύνης και της επιμονής που αφυπνίστηκαν στον ασθενή.
Η τάση του οργανισμού να ανακτά πάντα τις ισορροπίες του υπονομεύεται σε μεγάλο βαθμό από τις επιρροές που εξαντλούν τα ενεργειακά του αποθέματα. Για παράδειγμα, ένας μανιώδης καπνιστής που πάσχει από αρτηριοσκλήρυνση και έχει αδύναμο μυοκάρδιο εξαιτίας της μόνιμης έκθεσης στο μονοξείδιο του άνθρακα και τη νικοτίνη, έχει
ελάχιστες πιθανότητες να θεραπευτεί αν εξακολουθήσει να καπνίζει. Οι χρηματιστές και οι τζογαδόροι έχουν υψηλή επικινδυνότητα για καρδιοπάθεια, επειδή υφίστανται συνεχή σοκ εξαιτίας της ενασχόλησης τους. Πολλοί θεραπεύονται εύκολα μετά την εισαγωγή τους σε νοσοκομείο, επειδή απέχουν από την αγχώδη δουλειά τους. Ωστόσο, είναι λάθος να θεωρήσουμε ότι η βελτίωση της υγείας τους είναι αποτέλεσμα της ιατρικής αγωγής που έλαβαν. Αυτά τα άτομα ανέκτησαν την υγεία τους επειδή απομακρύνθηκαν από τη βασική πηγή στρες.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Andreas Moritz
Το πλήρες Βιβλίο της Εναλλακτικής Ιατρικής Τόμος 2
Εκδόσεις Διόπτρα
