Ένα παραμύθι της Εύης Παλαιοκρασσά
Είναι δύο ομπρελίτσες η μία για τον ήλιο η άλλη για την βροχή.
Advertisment
‘Ομως η μία ανοίγει το καλοκαίρι και η άλλη τον χειμώνα.
Θέλουν πολύ να συναντηθούν αλλά οι εποχές τις κρατάνε μακριά.
Νίωθουν μοναξιά….δεν έχουν παρέα….απλά ελπίζουν……
Advertisment
Μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα η ομπρέλα της βροχής αποφάσισε να πάει να πει μια καλημέρα στην ομπρέλα του ήλιου.
Μα ήταν τόσο όμορφα εκεί που ξεχάστηκε και δεν ήθελε να φύγει. Οι δύο ομπρελίτσες ένιωσαν ξαφνικά ότι δεν μπορούν να ζήσουν η μία χωρίς την άλλη, και αποφάσισαν να κάνουν μαζί ένα ταξίδι.
Πέταξαν ψηλά στον ουρανό, ταξίδεψαν σε μέρη εξωτικά, μύρισαν λουλούδια, είδαν ηλιοβασιλέματα, είδαν θάλασσες, λίμνες, ποτάμια και ουράνια τόξα.
Ζούσαν τόσα μάζι…………
Δεν ήθελαν να χωρίσουν ΠΟΤΕ και ήθελαν αυτή η ΑΓΑΠΗ, να τους ταξιδεύει για ΠΑΝΤΑ.
Και ο καιρός περνούσε… οι εποχές άλλαζαν και η μια ομπρελίτσα ένιωσε κουρασμένη…της έλειπε ο χειμώνας της, η μοναξιά της, αλλά και η ελευθερία της. Ξαφνικά οι λέξεις ΠΑΝΤΑ και ΠΟΤΕ ήταν πολύ «βαριές αποσκευές».
‘Ενιωσε φοβισμένη, δεν ήξερε τι να κάνει όλη αυτή την Αγάπη….που να την πάει…αλλά και πως να την αφήσει….
Και ένα βράδυ με το φθινοπωρινό πρωτοβρόχι είπε:
-«φεύγω αγαπημένη μου καλοκαίρινη ομπρέλα….γυρίζω πίσω…σ’ αυτόν που ξέρω καλά…τον χειμώνα μου. Πριν φύγω όμως θέλω να σ’ ευχαριστήσω για όλα όσα μου έμαθες, για όλα όσα έζησα, και είναι όλα αυτά που θα κρατάω για πάντα μέσα στη καρδιά μου»
-«φεύγεις; Μα γιατί; Εσύ ήσουν που έλεγες το «ΠΑΝΤΑ» το «ΜΑΖΙ», που με γέμισες όνειρα, με έκανες να σ’ αγαπήσω…… Πως μπορείς να μου τα παίρνεις όλα αυτά και να μ’ αφήνεις μόνη;»
-«μα ακόμα σ’ αγαπάω, απλά θέλω να σ’ αγαπάω από μακριά. Δεν σ’ αφήνω μόνη, έχεις παρέα τα όνειρά σου, τις αναμνήσεις και όλα όσα ζήσαμε, θα σε συντροφεύουν»
-«Δεν θα έχω εσένα……»
-«Θα μ’ έχεις στα ονειρά σου, θα έρχομαι κάθε βράδυ»
-«Μα εγώ σε θέλω δίπλα μου, θέλω να συνεχίσουμε μαζί αυτό το ταξίδι»
«Καλή μου Ομπρελίτσα του Ήλιου. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να το καταλάβεις τώρα. Επίσης ξέρω ότι μια μέρα θα σε ξαναβρώ και τότε αυτό το ταξίδι θα το κάνουμε μαζί ως το τέλος»
-«…..και τότε γιατί φεύγεις….;»
-«Για να γυρίσω καλύτερη, για να μπορέσω να σε πάω μια τεράστια βόλτα δίχως τέλος»
-«….τότε μην αργήσεις….δεν θέλω να αργήσεις»
-«δεν το ξέρω….δεν υπόσχομαι….»
-«θα σε περιμένω…..»
«θα μου λέιψεις…»
-«Σ’ αγαπώ!»
«Θα σε ξαναβρώ…..»
-«Σ’ αγαπώ!»
«Θα σε ψάξω…»
-«Σ’ αγαπάω!»
«Θα σ’ αγαπήσω ξανά απ’ την αρχή!»
……………..και έφυγαν, η κάθε μία πήγε στην εποχή της. Η μία στο καλοκάιρι της και η άλλη στον χειμώνα της….
Ηταν τόσο μόνες…αλλά και τόσο «μαζί»………γιατί αυτά που ζήσαν θα τις ένωναν για ΠΑΝΤΑ.
Όλοι κρατάμε από μία ομπρέλα…….όταν κάτω απ’ αυτή βρίσκονται δύο, η ομπρέλα ειναι μαγική και το ταξίδι ατελείωτο. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από μια καλή παρέα για την τεράστια βόλτα με ήλιο ή με βροχή…….!!!
Ένα λουλούδι για την ημέρα της αγάπης, ένα βιβλίο για πάντα!
Οι ομπρελίτσες της Ευης Παλαιοκρασσά, εμπνευσμένες από την διαχρονικότητα της αγάπης, κυκλοφορούν από την Ελληνοεκδοτική, σε εικονογράφηση της Μαριάννας Φραγκούλη.
