Πρόσφατα ταξίδεψα με το αεροπλάνο. Πριν επιβιβαστούμε έβρεχε πολύ, ευτυχώς όμως δεν είχε αέρα και θα φεύγαμε κανονικά.
Απογειωθήκαμε, διασχίσαμε τα σύννεφα και αυτό ήταν. Λιακάδα. Και τότε το ξαναθυμήθηκα. Το είχαμε μάθει στο δημοτικό. Όταν στον ουρανό έχει σύννεφα, δεν σημαίνει ότι ο ήλιος δεν είναι εκεί. Δεν εξαφανίζεται. Εμείς δεν τον βλέπουμε, αλλά είναι εκεί ψηλά και πάνω από τα σύννεφα έχει απέραντη λιακάδα.
Advertisment
Το ίδιο συμβαίνει αρκετές φορές και στις ζωές μας. Ζούμε στη συννεφιά και προσαρμόζουμε την καθημερινότητα μας σε αυτό τον καιρό. Και ναι, καλά κάνουμε και ανταποκρινόμαστε στα δεδομενα μας. Κρατάμε ομπρέλα για να μην βραχούμε, φοράμε αδιάβροχο, αλλά τι γίνεται όταν ξεχνάμε να τα βγάλουμε;
Είναι φορές που πολλοί από εμάς ζούμε μόνο στη συννεφιά που αντιστοιχεί σε ό,τι προβλήματα αντιμετωπίζει καθένας μας. Και όταν έχουμε κάνει τόσο κόπο να ανταπεξέλθουμε, μετά δεν αλλάζουμε. Σηκώνουμε το κεφάλι και βλέπουμε πάλι συννεφιά. Και όχι μόνο δεν θυμόμαστε ότι ο ήλιος είναι εκεί ψηλά, αλλά για μας ούτε που υπάρχει ήλιος.
Τι σημαίνει όμως ο ήλιος;
Advertisment
Για τον καθένα κάτι διαφορετικό και ας διαλέξει ο καθένας αυτό που του ταιριάζει.
– να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να πάμε πιο πάνω (και όχι πιο κατω)
– να δείξουμε εμπιστοσύνη σε αυτό που ξέρουμε ότι υπάρχει, παρόλο που δεν το βλέπουμε και να πορευτούμε πρός τα εκεί.
– να εμπιστευθούμε τις δυνάμεις και τον εαυτό μας, να διώξουμε τα σύννεφα και να επιτρέψουμε στη ζωή μας να έρθει το φώς.
-να φύγουμε από την αγωνία της καθημερινότητας και του τώρα και να επιτρέψουμε στην ψυχή μας να ησυχάσει, απλά και μόνο γνωρίζοντας ότι στο τέλος υπάρχει φώς που μόλις διώξουμε τα σύννεφα θα το δούμε.
(ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί)
Ο,τι και να διαλέξει ο καθένας είναι σημαντικό να θυμόμαστε και να συνειδητοποιήσουμε, ότι μπορεί στον φυσικό ουρανό τα σύννεφα να έρχονται και να φεύγουν και να μετακινούνται με τον αέρα, στη ζωή μας όμως, για να δούμε το φως, χρειάζεται εμείς να μετακινηθούμε πιο ψηλά. Να διαλέξουμε το κατάλληλο μέσο, να απελευθερωθούμε από ο,τι βαρύ μας κρατά κάτω από τα σύννεφα και να ελαφρύνουμε. Περιμένοντας να φύγουν από μόνα τους, θα βλέπουμε πάντα συννεφιά. Και είναι κρίμα γιατί είναι τόσο ωραία η λιακάδα εκεί ψηλά….
Χρυσούλα Ζερβού.
Αγαπώ το γράψιμο και για αυτό σε κάθε ευκαιρία δημοσιεύω όχι μόνο γνώσεις, αλλά και σκέψεις, εμπειρίες και συναισθήματα που θα μπορούσαν να αγγίξουν και να μιλήσουν στην καρδιά άλλων ανθρώπων.
Είμαι παντρεμένη και έχω δυο αγόρια που με τις ατάκες και τις ζαβολιές τους ομορφαίνουν την ζωή μου!
- Πόσο αντέχεις να αντέχεις; - 13 Μαρτίου 2017
- Δεσμεύομαι… να μην δεσμεύομαι. Δέσμευση αποδέσμευσης - 10 Ιουλίου 2016
- Ευχαριστώ τα παιδιά μου - 11 Μαΐου 2016
