Να ζεις απόλυτα, δυναμικά, μεθυσμένα, χωρίς κανένα κράτημα. Να ζεις κάθε εμπειρία τόσο εξαντλητικά, ώστε να μη μένει τίποτα, έτσι που όλο σου το είναι να πεθαίνει από εξάντληση. Να ζεις με τόση υπερένταση ώστε όλο σου το είναι να πεθαίνει από υπερένταση έπειτα από κάθε εμπειρία. Αυτή είναι η πλήρης ζωή.
Να αγαπάς συντριπτικά, με πάθος, με τρυφερότητα, χωρίς φόβο, χωρίς ενδοιασμούς κι επιφυλάξεις. Να χύνεις το αίμα σου, να θυσιάζεις τα πάντα, όχι με κάποιο κίνητρο, όχι για να κερδίσεις κάτι, αλλά επειδή δε θα μπορούσες ποτέ να προσφέρεις κάτι λιγότερο.
Advertisment
Να ζεις φέρνοντας την ύπαρξή σου ολοκληρωτικά στο τώρα. Η στιγμή γίνεται αιωνιότητα, όταν η συνειδητότητα συγκεντρωθεί στο παρόν, περιλαμβάνοντας το χώρο, τη γη, τον ουρανό, τα αστέρια, το Άπειρο. Αυτή η συμμετοχή του σύμπαντος, του Άπειρου, σε κάθε στιγμή φέρνει μια αίσθηση ευδαιμονίας. Αυτή είναι η άχρονη ζωή. Ζεις τα πάντα, το σύνολο, μέσα στην κάθε στιγμή, απόλυτα. Είναι η αιωνιότητα, η ενότητα, η αθανασία.
Advertisment
