Μόλις αποκατασταθεί ο έμφυτος μηχανισμός ρύθμισης του βάρους, θα χάσουμε βάρος αυτομάτως. Η παχυσαρκία οφείλεται σε διαταραχές της πέψης και του μεταβολισμού. Επιπρόσθετα, αποτελεί σύμπτωμα χρόνιας τοξίκωσης. Αν πρώτα δεν αποβληθούν οι συσσωρευμένες τοξίνες, οποιαδήποτε προσπάθεια καταστολής των συμπτωμάτων θα είναι επιβλαβής και απογοητευτική.
Ο οργανισμός φέρει μηχανισμούς αντίστασης ενάντια στην απώλεια βάρους, επειδή η αιφνίδια απώλεια βάρους μπορεί να ελευθερώσει στη ροή αίματος μεγάλη ποσότητα εγκλωβισμένων τοξινών, γεγονός το οποίο μπορεί κάλλιστα να αποβεί μοιραίο (ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια ή καρδιακό επεισόδιο). Ο οργανισμός ποτέ δεν συμπεριφέρεται παράλογα. Η ρύθμιση του βάρους πρέπει να αρχίσει με την εξάλειψη των αιτίων που προκάλεσαν την επιβράδυνση του μεταβολισμού, στην οποία και οφείλεται η αύξηση του βάρους.
Advertisment
Ερευνητές από τη Βοστόνη ανακάλυψαν ότι τα άτομα των οποίων το πάγκρεας εκκρίνει υψηλές ποσότητες ινσουλίνης, δυσκολεύονται περισσότερο να χάσουν βάρος από τα άτομα που παράγουν μικρότερες ποσότητες ινσουλίνης. Ωστόσο, αυτό δεν συσχετίζεται με τα γονίδια, όπως πιστεύουν ορισμένοι γιατροί. Ο λόγος για τον οποίο σε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό οι άνθρωποι του δυτικού ημισφαιρίου είναι υπέρβαροι ή αδυνατούν να χάσουν το περιττό βάρος, δεν οφείλεται σε γενετικές ατέλειες. Είναι γνωστό ότι οι υπέρβαροι εκκρίνουν περισσότερη ινσουλίνη. Το σάκχαρο του αίματος αυξάνεται όταν η ινσουλίνη δεν προσδένεται στους υποδοχείς ινσουλίνης του κυττάρου. Για να διαχειριστεί την αύξηση του σακχάρου του αίματος, το πάγκρεας παράγει περισσότερη ινσουλίνη, προκειμένου να αποβληθεί το περιττό σάκχαρο. Μία μέθοδος αντιμετώπισης αυτής της επικίνδυνης κατάστασης είναι η μετατροπή του σακχάρου σε λίπος. Όσο περισσότερο λίπος συσσωρεύσει ένα άτομο τόσο ελαττώνεται η επιθυμία του για άσκηση και δραστηριοποίηση του σώματος.
Πέρα απ’ όλα τα άλλα, η ινσουλίνη αναστέλλει τη λιπο-διαλυτή ορμόνη μας, την «ευαίσθητη σε ορμόνες» λιπάση. Αυτή η ορμόνη εκκρίνει λίπη στο αίμα, προκειμένου αυτά να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμη ύλη. Αν αυτή η ορμόνη κατασταλεί, ο οργανισμός αδυνατεί να αντλήσει ενέργεια από την καύση του λίπους. Αντί γι’ αυτό, αναγκάζεται να επιστρατεύσει αμινοξέα και σύνθετα σάκχαρα που έχουν αποθηκευτεί στους μυς ως καύσιμη ύλη. Ως αποτέλεσμα, το άτομο αποδυναμώνεται και πεινά συνεχώς, γεγονός που δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο αυξημένης έκκρισης ινσουλίνης και παραγωγής λίπους. Για να σπάσει ο κύκλος, το άτομο θα πρέπει να μεριμνήσει ώστε να εκκρίνει μικρές ποσότητες ινσουλίνης. Χάρη στις μικρές ποσότητες ινσουλίνης, ο οργανισμός θα παράγει μεγάλες ποσότητες λιπάσης και, κατά συνέπεια, θα καίει τα περιττά λίπη. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το βάρος ρυθμίζεται αυτομάτως. Τα επεξεργασμένα, ραφιναρισμένα και μη φυσικά τρόφιμα αυξάνουν τα επίπεδα της ινσουλίνης και εξαντλούν τα ενεργειακά αποθέματα του οργανισμού. Ο κατάλογος που ακολουθεί παραθέτει επιπρόσθετους παράγοντες που συντελούν στην αύξηση του βάρους.
Τα άτομα των οποίων το βάρος αυξάνεται, ενδεχομένως έχουν αποδυναμωθεί από τους εξής παράγοντες:
Advertisment
Τυποποιημένα ανθυγιεινά τρόφιμα (πλέον, αποτελούν τη βάση της διατροφής του ανθρώπου του δυτικού ημισφαιρίου) Υπέρμετρος φόρτος εργασίας Υπερδιέγερση των αισθήσεων Καταπονητικός τρόπος ζωής
Η υπνική στέρηση (ιδίως το δίωρο πριν από τα μεσάνυχτα) διεγείρει την όρεξη Άτακτα ωράρια γευμάτων
Βαριά βραδινά γεύματα και συχνά τσιμπολογήματα Υπερφαγία για να αντισταθμιστεί η πρόσληψη τροφίμων με χαμηλή θερμιδική και διατροφική αξία Διεγερτικά όπως ο καφές, το μαύρο τσάι και ο καπνός Τα εντομοκτόνα και τα λοιπά χημικά κατάλοιπα των τροφίμων τροποποιούν την ορμονική δραστηριότητα, με επακόλουθο την αύξηση του λίπους Τα συστήματα κλιματισμού και θέρμανσης προλαμβάνουν την εφίδρωση και τα ρίγη, με επακόλουθο να μειώνεται η θερμιδική καύση
[arrow_list]
- Τα αντικαταθλιπτικά και αντιδιαβητικά φάρμακα συντελούν στην αύξηση του βάρους
- Πολλά φάρμακα συντελούν στην αύξηση του βάρους, γιατί καταστέλλουν τις πεπτικές λειτουργίες
- Κατανάλωση ανθρακούχων και αθλητικών ροφημάτων (περιέχουν μεγάλες ποσότητες φρουκτόζης από σιρόπι καλαμποκιού και αλάτι)
- Ανεπαρκής πρόσληψη νερού σε καθημερινή βάση
- Αρνητική αντίδραση απέναντι στο στρες
- Κατανάλωση αλκοόλ
- Ψυχικές εντάσεις (επιδρούν αρνητικά στην πέψη)
- Φόβος και συναισθηματικό στρες
- Άλλες αποδυναμωτικές επιρροές[/arrow_list]
Andreas Moritz: Το Πλήρες Βιβλίο της Εναλλακτικής Ιατρικής – Εκδόσεις Διόπτρα
