Σύμφωνα με μια μελέτη, η αντιμετώπιση άλλων, μη ιατρικών αναγκών πριν από κάποια χειρουργική επέμβαση είναι σημαντική στην ενίσχυση της ανάρρωσης και στη μείωση του κόστους υγειονομικής περίθαλψης.
Το πόσο καλά μπορούν οι ασθενείς να αναρρώσουν ύστερα από κάποια χειρουργική επέμβαση για καρκίνο μπορεί να επηρεαστεί περισσότερο από άλλους παράγοντες παρά από την κατάσταση της υγείας τους αλλά και την ίδια την επέμβαση. Μια μελέτη της Κλινικής Μάγιο, έδειξε ότι οι οικογενειακές διαμάχες και άλλα μη-ιατρικά προβλήματα ενδέχεται να αυξήσουν τον κίνδυνο επιπλοκών. Η αντιμετώπιση τέτοιου είδους προβλημάτων πριν από μια εγχείριση μειώνει το άγχος των ασθενών, επιταχύνει την ανάρρωσή τους και μειώνει το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης. Η μελέτη αφορούσε κυρίως ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου και διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν κακή ποιότητα ζωής διέτρεχαν σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο να αντιμετωπίσουν σοβαρές μετεγχειρητικές επιπλοκές.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 11/9/2014 στο περιοδικό «Journal of Gastrointestinal Surgery».
Advertisment
Η Juliane Bingener, επικεφαλής της μελέτης και χειρούργος γαστρεντερολόγος στην Κλινική Μάγιο στο Ρότσεστερ δήλωσε τα εξής: «Γνωρίζουμε ότι η ποιότητα ζωής είναι κάτι πολύ σύνθετο, αλλά πλέον μπορούμε να τη μετρήσουμε και να τη ρυθμίσουμε σχεδόν όπως και την αρτηριακή πίεση. Μπορούμε να πούμε ότι κάτι είναι καλό ή εντός των φυσιολογικών ορίων ενώ κάτι άλλο όχι και ίσως πρέπει να το διορθώσουμε».
Η δρ Bingener συνεχίζει λέγοντας ότι η ποιότητα της ζωής, όπως έχει μετρηθεί στη μελέτη, περιλαμβάνει κάτι περισσότερο από την ευτυχία και τη σωματική κατάσταση του ανθρώπου. Περιλαμβάνει επίσης τις οικονομικές, πνευματικές, συναισθηματικές, νοητικές και κοινωνικές πτυχές της ζωής του καθώς και το κατά πόσο ικανοποιούνται οι ανάγκες του.
Οι ερευνητές μελέτησαν 431 ασθενείς που είχαν χειρουργηθεί για καρκίνο του παχέος εντέρου και διαπίστωσαν ότι πριν από την επέμβαση το 13% είχε χαμηλή ποιότητα ζωής με βαθμολογία μικρότερη του 50 σε μια αξιολόγηση της συνολικής ποιότητας ζωής με μια κλίμακα μέχρι το 100.
Advertisment
Σχεδόν τριπλάσιοι ασθενείς με χαμηλή ποιότητα ζωής που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση εμφάνισαν σοβαρές επιπλοκές μετεγχειρητικά, σε σύγκριση με τα άτομα με φυσιολογική ή καλή ποιότητα ζωής. Οι ασθενείς με μετεγχειρητικές επιπλοκές παρέμειναν κατά μέσο όρο 3,5 ημέρες παραπάνω στο νοσοκομείο.
«Το ερώτημα που μας απασχολεί αυτή τη στιγμή είναι το αν, σε περίπτωση που διαπιστώσουμε ότι πριν από το χειρουργείο κάποιος διαθέτει χαμηλή ποιότητα ζωής, πρέπει να επέμβουμε για να τον βοηθήσουμε να αντιμετωπίσει καλύτερα τη νέα στρεσογόνο κατάσταση που πρόκειται να ακολουθήσει έτσι ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένος», λέει η δρ Bingener.
Η πρόληψη των επιπλοκών με τη Συμπεριφοριστική Θεραπεία ή άλλη μέθοδο είναι πιθανό να κοστίσει πολύ λιγότερο σε σχέση με την παραμονή στη ΜΕΘ εξαιτίας μιας λοίμωξης ύστερα από κάποια μείζονα χειρουργική επέμβαση.
Το στρες αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών με αποτέλεσμα να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο λοίμωξης. Επίσης, ο τρόπος που ένας ασθενής βλέπει τη ζωή μπορεί να επηρεάσει την προσπάθειά του να ανακάμψει.
Η δρ Bingener τονίζει τα εξής: «Έχετε κάνει μια χειρουργική επέμβαση, είστε ξαπλωμένοι και πονάτε κι αναρωτιέστε γιατί πρέπει να σηκωθείτε και να περπατήσετε. Γιατί πρέπει να κάνετε ασκήσεις βαθιάς αναπνοής ενώ δεν έχετε καμία όρεξη; Η αλήθεια είναι ότι έχετε περισσότερες πιθανότητες να πάθετε πνευμονία σε σχέση με κάποιον που θεωρεί ότι πρέπει να σηκωθεί γιατί αξίζει να ζει και γιατί η ποιότητα της ζωής του είναι καλή και θέλει να επανέλθει γρήγορα.
Η συγκεκριμένη μελέτη αποτελεί μέρος συνεχών ερευνών από την Κλινική Μάγιο για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των παραγόντων εκείνων που μπορούν να επηρεάσουν την ανάρρωση του ασθενούς από μια χειρουργική επέμβαση κατά του καρκίνου, κι έχει σκοπό να συμβάλει στη βελτίωση των αποτελεσμάτων της επέμβασης. Παλαιότερα, οι γιατροί ενδιαφέρονταν απλώς για το αν οι ασθενείς θα επιζούσαν από τον καρκίνο επειδή η επιβίωση ήταν πιο δύσκολη υπόθεση. Στις μέρες μας, υπάρχει πλέον αυξημένη συνειδητοποίηση της επιρροής του μυαλού στην υγεία του σώματος.
«Γνωρίζουμε καλά ότι ο ασθενής δεν είναι απλώς ένα σώμα που πάσχει από κάποια αρρώστια: πίσω από αυτό υπάρχει μια ολόκληρη προσωπικότητα και όλα παίζουν τον δικό τους ρόλο», λέει η δρ Bingener. «Τώρα που η επιβίωση είναι δυνατή, θέλουμε να επιτύχουμε με τρόπο που να ενισχύει τη διάρκεια ζωής των ασθενών όσο το δυνατόν περισσότερο. Πιστεύουμε επίσης ότι αυτός είναι ίσως και ο πιο οικονομικός τρόπος για την υλοποίηση αυτής της ιδέας».
