Η έδρα δύο φαρμακευτικών εταιρειών γιγάντων- η Ελβετία-τάσσεται υπέρ της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής νομιμοποιώντας την αποζημίωση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων σε εθνική κλίμακα.
Η πιο εμπεριστατωμένη εκτίμηση που έγινε ποτέ από οποιοδήποτε κυβερνητικό σώμα σχετικά με την Ομοιοπαθητική Ιατρική κατέληξε ότι όχι μόνο είναι αποτελεσματική αλλά είναι πολύ περισσότερο αποδοτική σε θέματα διαχείρησης πόρων από την συμβατική Ιατρική . Κατ’ακρίβεια- σύμφωνα με τη μελέτη πάντα- είναι τόσο αποτελεσματική ώστε οι ασθενείς θα έπρεπε να αποζημιώνονται για τα ομοιοπαθητικά φάρμακα τους από το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Ελβετίας.
Advertisment
Αφήνοντας μια παράδοση χρόνων ουδετερότητας πάνω σε πολλά ζητήματα η Ελβετική κυβέρνηση διενήργησε μια λεπτομερή έρευνα για την Ομοιοπαθητική και άλλες εναλλακτικές θεραπείες ανταποκρινόμενη στην ευρέως διαδομένη χρησιμοποίηση τους τόσο από τους γιατρούς όσο και από τους ασθενείς.
Αξιοσημείωτα σχεδόν τα δύο τρίτα όλων των γιατρών στην Ελβετία εκτιμούν την εναλλακτική ιατρική, περίπου 40% τη χρησιμοποιούν και 85% της χώρας θέλει το εθνικό σύστημα υγείας της χώρας να περιλαμβάνει και αυτές τις θεραπείες.
Η μελέτη ακολουθεί την απόφαση του 1998 της Ελβετικής κυβέρνησης να επεκτείνει το εθνικό ασφαλιστικό σύστημα και να συμπεριλάβει έναν αριθμό εναλλακτικών θεραπειών όπως η Ομοιοπαθητική, η παραδοσιακή Κινέζικη ιατρική τα φυτοθεραπευτικά και ανθρωποσοφικά φάρμακα. Παρόλα αυτά η αποζημίωση ήταν προσωρινή αφού εκκρεμούσε το αποτέλεσμα της εκτεταμμένης ανετεθειμένης από την κυβέρνηση έρευνας σχετικά με τις διάφορες θεραπείες.
Advertisment
Αξιολόγηση των αποτελεσμάτων
Στον οργανισμό Swiss Network for Technology Health Assesment που δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση το 1999 έπεσε το φορτίο να καθορίσει ποιές επενδύσεις στην υγεία έπιαναν τόπο. Η αναφορά- βιβλίο- με τίτλο ‘ η Ομοιοπαθητική στην Υγειονομική Περίθαλψη: αποτελεσματικότητα, καταλληλότητα, ασφάλεια, κόστος’ που εκδόθηκε από τους Gudrum Bornhoft και Peter F. Matthiessen από το Πανεπιστήμιο του Witten/Herdecke στη Γερμανία και το PanMedion Foundation στη Ζυρίχη επανεξέτασε διεξοδικά όλες τις σημαντικές αποδείξεις για την Ομοιοπαθητική τις προερχόμενες από τις σημαντικές προκλινικές μελέτες ( ανθρώπινες κυτταρικές σειρές, μελέτες σε φυτά και ζώα και βιοχημικά ευρήματα) και τις δοκιμές σε ανθρώπους ( τυχαιοποιημένες διπλές τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο, συστηματικές ανασκοπήσεις, μετα αναλύσεις και επιδημιολογικές μελέτες).
Η μεθοδολογία της αναφοράς είχε χρησιμοποιηθεί από το National Institute of Health Research του Ηνωμένου Βασιλείου ως μέσο αξιολόγησης της πραγματικής αποτελεσματικότητας, ασφάλειας και σχέσης κόστους αποτελεσματικότητας των διαθέσιμων προσφερόμενων θεραπειών από το Εθνικό Σύστημα Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου.
Οι Ελβετοί επιστήμονες είχαν δύο βασικά κριτήρια για να κρίνουν την ποιότητα μιας μελέτης : εσωτερική εγκυρότητα ( απηχεί την ποιότητα του σχεδιασμού της μελέτης και την εκτέλεση του) και εξωτερική εγκυρότητα ( με πόση ακρίβεια οι μελέτες αντικατοπτρίζουν την χρήση της Ομοιοπαθητικής στην πραγματική ζωή).
Η αξιολόγηση της εξωτερικής εγκυρότητας είναι εξαιρετικά σημαντική αφού η έρευνα για την Ομοιοπαθητική συνήθως γίνεται από γιατρούς και επιστήμονες με μικρή κατανόηση του πως θα έπρεπε να χρησιμοποιείται ή ποιές θεραπείες δουλεύουν καλύτερα για ποιούς ασθενείς.
Πολλές μελέτες υψηλού προφίλ κιόλας που υποτίθεται ότι απομυθοποιούν θεραπείες όπως η Ομοιοπαθητική έχουν κατ’ουσίαν προδιαγεγραμμένη την αποτυχία επειδή οι ερευνητές κατ’ουσίαν δεν ξέρουν τι κάνουν. Συχνά οι ερευνητές χρησιμοποιούν το λάθος ομοιοπαθητικό φάρμακο ή το χρησιμοποιούν ανάρμοστα. Κάποιες ομοιοπαθητικές μελέτες έχουν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο για διαφορετικές περιπτώσεις ενώ είναι ευρέως γνωστό ότι διαφορετικές καταστάσεις απαιτούν εξατομικευμένη και διαφοροποιημένη θεραπεία.
Αφού αξιολόγησε όλα τα διαθέσιμα στοιχεία η Ελβετική ομάδα κατέληξε ότι οι υψηλής ποιότητας διερευνήσεις των προκλινικών βασικών μελετών απέδειξαν ότι υψηλής δυναμοποίησης ομοιοπαθητικά φάρμακα επάγουν ρυθμιστικές και συγκεκριμένες αλλαγές σε κύτταρα ή ζώντες οργανισμούς.
Από τις συστηματικές ανασκοπήσεις της ανθρώπινης έρευνας-λέει η αναφορά – 20 από τις 22 διέκριναν τουλάχιστον ένα ρεύμα πρός την ομοιοπαθητική και 5 έδειξαν ξεκάθαρες αποδείξεις ομοιοπαθητικής θεραπείας.
Η αναφορά βρήκε ειδικά ισχυρές αποδείξεις για την εφαρμογή της ομοιοπαθητικής θεραπείας στις λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού ή στις αλλεργικές αντιδράσεις: για τις μελέτες που έδειξαν ένα συνολικό θετικό αποτέλεσμα υπέρ της Ομοιοπαθητικής οι 6 από κάθε 7 έδειξαν τουλάχιστον ισοδυναμία προς τις θεραπευτικές συμβατικές παρεμβάσεις και από τις 16μελέτες που ενέπλεκαν εικονικό φάρμακο οι μισές έδειξαν σημαντικά αποτελέσματα με την Ομοιοπαθητική.
Πιθανά το πιο σημαντικό όλων είναι το γεγονός ότι η αναφορά κατέληξε στο ότι η αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής ‘ μπορεί να υποστηριχθεί από κλινικές αποδείξεις’ και ‘ θεωρείται ασφαλής’.
Οι Bornhoft και Matthiessen κατέληξαν ότι ‘ υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις για την κλινική αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής και για την ασφάλεια και την οικονομική υπεροχή συγκρινόμενη με τη συμβατική θεραπεία.
Αξιολόγηση αποτελεσματικότητας κόστους
Η Ελβετική κυβέρνηση επιπρόσθετα εξέτασε εαν η ομοιοπαθητική θεραπεία έκανε οικονομία ή ήταν πιο δαπανηρή μελετώντας στοιχεία από Ελβετούς ασφαλιστές υγείας συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για συμβουλευτική, φάρμακα, φυσιοθεραπείες και εργαστηριακές αναλύσεις.
Όπως προέκυψε οι γιατροί που ειδικεύονται στην Ομοιοπαθητική κοστίζουν τουλάχιστον 15% λιγότερο στο σύστημα Υγείας από ότι οι συμβατικοί γιατροί αν και οι ασθενείς που ακολουθούν ομοιοπαθητική θεραπεία συνήθως είχαν πιο χρόνια προβλήματα και μεγαλύτερα θέματα υγείας τα οποία συνήθως αντιστοιχούν με μεγαλύτερα ποσά αποζημείωσης από τις ασφάλειες.
Όταν θεραπείες για συγκεκριμένα προβλήματα συγκρίθηκαν ξανά η Ομοιοπαθητική αποδείχτηκε πιο οικονόμα: τα παιδιά με λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού είχαν λιγότερες υποτροπές της ασθένειας και χρειάστηκαν λιγότερα αντιβιοτικά από όσα έπαιρναν συμβατικά φάρμακα.
Επιπρόσθετα η εφαρμογή της Ομοιοπαθητικής οδήγησε σε λιγότερη εξάρτηση από τα φάρμακα. Σε περισσότερους από 500 ασθενείς με ρευματική νόσο σχεδόν το ένα τρίτο κατάφερε να σταματήσει τη συμβατική θεραπευτική αγωγή και το άλλο ένα τρίτο μείωση τη χρήση των φαρμάκων.
Η ομοιοπαθητική θεραπεία για γονιμότητα στις γυναίκες πρόσφερε τη μεγαλύτερη οικονομία συγκρινόμενη με τις συμβατικές θεραπείες. Επίσης οικονομία έγινε και στους λογαριασμούς των νοσοκομείων: οι γυναίκες ασθενείς που τις κούραραν ομοιοπαθητικοί γιατροί είχαν 6 φορές μικρότερη πιθανότητα να εμφανιστούν στο νοσοκομείο από ότι εκείνες που τις κουράριζαν συμβατικοί γιατροί. Επίσης υπήρχαν και έμμεσα οικονομικά οφέλη όπως λιγότερες μέρες αναρρωτικής άδειας από τους ασθενείς που εφάρμοζαν ομοιοπαθητική θεραπεία.
Επιπλέον οι εφαρμόζοντες την ομοιοπαθητική θεραπεία ανέφεραν λιγότερες παρενέργειες και καλύτερες σχέσεις γιατρού-ασθενούς. Συγκρίνοντας την ικανοποίηση του ασθενούς σε ομοιοπαθητικές-συμβατικές θεραπείες σε περισσότερους από 3000 (τρεις χιλιάδες) συμμετέχοντες στη μελέτη σημαντικό ποσοστό ασθενών 53% που ακολουθούσε ομοιοπαθητική θεραπεία ανέφερε ότι ήταν ‘εντελώς ικανοποιημένο’ συγκρινόμενο με 43% από όσους ακολουθούσε συμβατικές θεραπείες ( BMC Complement Altern Med, 2008; 8:52).
Οι Εναλλακτικές Θεραπείες ως επικρατούσα τάση.
Οι Ελβετοί πρωτοπορούν και δείχνουν το δρόμο στην ενσωμάτωση των εναλλακτικών θεραπειών στην επικρατούσα υγειονομική περίθαλψη. Ακολουθώντας ένα εθνικό δημοψήφισμα του 2009 στο οποίο τα 2/3 της πλειοψηφίας ψήφισαν για την ενσωμάτωση της συμπληρωματικής και εναλλακτικής Ιατρικής στο Ελβετικό Σύστημα Υγείας ο Ελβετός Υπουργός Υγείας ενέκρινε την πληρωμή των φαρμάκων για πέντε από τις πιο δημοφιλείς εναλλακτικές θεραπείες: Oμοιοπαθητική, φυτοθεραπεία, παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, ανθρωποσοφικά φάρμακα και τη νευρική θεραπεία που βασίζεται στην ιδέα ότι το τραύμα δημιουργεί διαταραχές στην ηλεκτροχημική λειτουργία των ιστών.
Ίσως η πιο αξιοσημείωτη πλευρά όλων αυτών δεν είναι απλά το γεγονός ότι ως αποτέλεσμα της αναφοράς αυτής η ομοιοπαθητική έχει κατοχυρωθεί στο Ελβετικό Σύνταγμα και τα φάρμακα της αποζημιώνονται σε αυτούς που τα χρειάζονται από κρατικά χρήματα αλλά ότι αυτό το γεγονός συμβαίνει στη χώρα που την έδρα τους έχουν δύο κολοσσοί της φαρμακοβιομηχανίας. Έχει επίσης συμβεί ακριβώς τη στιγμή που οι πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης (των οποίων η Ελβετία συμμετέχει) οι οποίες χρηματοδοτούνται από τη φαρμακοβιομηχανία απαγορεύουν ή έχουν δραματικά περιορίσει την διαθεσιμότητα των συμπληρωμάτων διατροφής και αρκετών εναλλακτικών θεραπειών παρόλη την μακρά και επιτυχημένη παρουσία τους στο χώρο της Υγείας.
Για να παραφράσουμε τον Μαρκ Τουέιν οι Ελβετοί στέλνουν ένα ξεκάθαρο και σθεναρό μήνυμα στους γίγαντες της φαρμακοβιομηχανίας στις διαρκείς προσπάθειες τους να δυσφημίσουν την εναλλακτική ιατρική ότι οι αναφορές του θανάτου της είναι υπερβολικές και ανυπόστατες.
