Μια μέρα, στη φάρμα των πουλερικών ξέσπασε μεγάλη αναταραχή. Ο πετεινός αρρώστησε, έχασε τη λαλιά του και έτσι δεν θα μπορούσε να αναγγείλει την ανατολή του ήλιου την επόμενη μέρα. Οι κότες έτρεχαν πέρα δώθε μπερδεμένες ενώ κακάριζαν πανικοβλημένες, γιατί θεωρούσαν ότι αφού ο αρχηγός του κοτετσιού τους δεν θα ήταν σε θέση να λαλήσει το επόμενο πρωί, ο ήλιος δεν θα έβγαινε. Πίστευαν λοιπόν ότι ο πετεινός ήταν αυτός που με το λάλημά του έκανε τον ήλιο να ανέβει στον ουρανό και φοβούνταν ότι θα έμεναν στο σκοτάδι.
Το επόμενο πρωί, η ένταση ήταν φανερή μέσα στο αγρόκτημα. Τελικά, ο άρρωστος πετεινός κατάφερε με μεγάλη προσπάθεια να συρθεί στην κορυφή ενός σωρού κοπριάς και να ανοίξει το ράμφος του, αλλά φωνή δεν βγήκε. Προσπάθησε ξανά και ξανά, όμως δεν τα κατάφερε. Εν τω μεταξύ, ο ήλιος ανατέλλει και οι κότες ξαφνιάζονται βλέποντας ότι αυτό συμβαίνει χωρίς να τον καλέσει ο αφέντης τους!Έτσι, διώχνουν τον πετεινό, αυτόν τον μεγάλο απατεώνα που τις ξεγέλασε.
Advertisment
Το επόμενο πρωί, όταν ο ήλιος ανέτειλε, οι κότες εξακολούθησαν να κοιμούνται αφού δεν υπήρχε ο πετεινός για να τις ξυπνήσει κι έτσι δεν κατάφεραν να δουν το θαύμα της ανατολής.
