Της Αθανασίας Γκριτζάπη Θεολόγος, MSc human resource management, σπουδάζει τα περί ψυχής στο Open University
Κάποιοι μετρούν τη ζωή τους με χρόνια, εγώ τη μετρώ με καλοκαίρια! Αποχαιρέτησα το καλοκαίρι 2015 επεισοδιακά…με ένα λάθος. Ένα λάθος πλήκτρο στον υπολογιστή ήθελε να επιστρέφω 31 Αυγούστου πετώντας από Σαντορίνη…
Advertisment
– Μα πως; το πλάνο 31 Ιουλίου δεν έλεγε; καλά κάνω εγώ και δεν παίρνω τα πλάνα στα σοβαρά! Λαοπλάνα πλάνα, δε σας εμπιστεύομαι! Για να μπορώ, όμως, να επιστρέψω από Σαντορίνη έπρεπε πρώτα να πατήσω το πόδι μου εκεί… έτσι είθισται τουλάχιστον. Και έτσι το ”θέλημα του πλήκτρου” έγινε πράξη και στις 29 Αυγούστου η Σαντορίνη με υποδέχτηκε πουρνό πουρνό.
Η ώρα δεν εξυπηρέτησε τον ρομαντισμό μου μα την τσέπη μου μια και η 6η πρωινή ώρα είναι η πιο οικονομική. Με έπεισα, όμως, ότι τα χρώματα της Αυγής θα με αποζημιώσουν και έτσι ξύπνησα πριν το ξυπνητήρι χοροπηδήσει σαν τρελό. Αναζητώ την αρμονία και δεν αντιστέκομαι στη ροή. Αυτός είναι ο γενικός κανόνας. Ο κόσμος συνήθως αναζητεί τους ειδικούς κανόνες, φαντάζουν πιο ιδιαίτεροι και είναι μοναδικοί…μάλλον!
-”Γεννηθήτω το θέλημα σου” , σκέφτηκα… και πέταξα. Εκεί άρχισε η περιπέτεια! Την στιγμή που έσβηνε η μέρα, με ακολουθούσαν συνεχώς γι΄αρκετή ώρα δύο στρογγυλοί δίσκοι, ένας κυανός και ένας πορφυρός. Συνεχώς μπροστά μου. Μη μπορώντας να ξεφύγω από την παρουσία τους, τους καλόπιασα και Σάββατο βράδυ τους προσκάλεσα σε δείπνο….gourmet παρακαλώ! Για κυρίως πιάτο διάλεξα μοσχαρίσια μάγουλα με μαρμελάδα από μάνγκο και κάρδαμο σε φωλιά από ψημένη παρμεζάνα, συνοδευόμενα από μακαρόν γιαουρτιού αρωματισμένα με πιπερόριζα με άκρως ενδιαφέρον αποτέλεσμα!
Advertisment
Εκείνοι διάλεξαν λαβράκι, αλλά μη με ρωτάτε για τα συνοδευτικά… ήταν αδύνατον να τα συγκρατήσω καθώς τα απήγγειλε η κομψή σερβιτόρα χωρίς να πάρει ανάσα. Θεωρώ ότι δεν ήταν ευγενικό να την διακόψω απλά και μόνο για να έχω να διηγούμαι. Έφαγα όλο το ψωμί για να μπορέσω να υποστηρίξω την επιλογή μου και να μην ακυρώσω το εγχείρημα φεύγοντας πεινασμένη! Σε αυτό το πλάνο, λοιπόν, με αυτή την εξαιρετική θέα και τις ατμοσφαιρικές μουσικές, διαπραγματεύτηκα την αποδέσμευση τους. Ανένδοτοι!
Το αποτέλεσμα ήταν να τους πάρω μαζί μου! Εδώ στο διαμερισμά μου στον Άλιμο, λοιπόν, φιλοξενώ τον Ήλιο και την Σελήνη (του Αυγούστου). Τους έδωσα την ελευθερία να επιστρέψουν σε ένα άλλο σημείο του Αιγαίου όποτε το θελήσουν. Το ελπίζω, δηλαδή, από ευσυνειδησία κινούμενη… για να μη σας τους στερήσω!
Να αγαπάτε τα λάθη σας! Είμαι σίγουρη, ότι πολλές φορές γίνονται η καλύτερη παρέα. Και κάποιες άλλες δεν φεύγουν ποτέ από δίπλα σας.
Καλό σας Φθινόπωρο!
