Όπως όλοι γνωρίζουμε, τα συμβατικά στοματικά διαλύματα είναι γεμάτα με χημικές ουσίες. Η αλόη βέρα προσφέρει καλύτερη λύση αφού μειώνει την πλάκα και την περιοδοντική νόσο χωρίς τις παρενέργειες των χημικών. Τα περισσότερα συμβατικά στοματικά διαλύματα είναι γεμάτα από ανθυγιεινές ουσίες, όπως αλκοόλ, γλυκαντικά και συνθετικά χρώματα.
Για παράδειγμα, στην ετικέτα της μάρκας Scope Outlast® αναφέρονται τα ακόλουθα: Ενεργά συστατικά: χλωριούχο κετυλοπυριδίνιο, βρωμιούχος δομιφαίνη, μετουσιωμένη αλκοόλη. Αδρανή συστατικά: γλυκερίνη, πολυσορβικό 80, νατριούχος σακχαρίνη, βενζοϊκό νάτριο, βενζοϊκό οξύ και τεχνητά χρώματα μπλε 1 και κίτρινο 5.
Advertisment
Ένα από τα χειρότερα συστατικά σε πολλά στοματικά διαλύματα – ιδιαίτερα σε όσα συνταγογραφούν οι οδοντίατροι – είναι η χλωρεξιδίνη. Πρόκειται για ένα αντιβακτηριακό συστατικό που εξολοθρεύει τα βακτήρια στο στόμα, τόσο τα ωφέλιμα όσο και τα βλαβερά. Συνεπώς η χλωρεξιδίνη μπορεί να καταπολεμήσει την πλάκα λόγω των αντιβακτηριακών ιδιοτήτων της.
Δυστυχώς όμως, αυτό το αντιβιοτικό χημικό αφήνει το στόμα εκτεθειμένο σε καινούριες πιθανές επιδρομές βακτηρίων όλων των ειδών. Έχει επίσης διάφορες παρενέργειες. Αυτές περιλαμβάνουν στοματικό εξάνθημα, ερυθρότητα, φουσκάλες, κάψιμο, πρήξιμο και γενικά ερεθισμό. Άλλη ανεπιθύμητη παρενέργεια είναι ο χρωματισμός των δοντιών σε όσους χρησιμοποιούν χλωρεξιδίνη.
Φυσικό αντιβακτηριακό από την αρχαία Αγιουρβέδα
Advertisment
Η αρχαιότερη ιατρική επιστήμη συνεχώς προτείνει μια φυσική επιλογή για τη μείωση της πλάκας: την αλόη βέρα. Αυτό το χυμώδες φυτό διαθέτει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες για το δέρμα ενώ βοηθά στην επούλωση των τραυμάτων και των γαστρεντερικών προβλημάτων. Προσφέρει επίσης πολλά οφέλη ως στοματικό διάλυμα: όχι μόνο βελτιώνει την υγεία του βλεννογόνου αλλά καταπολεμά τα μολυσματικά βακτήρια και ενισχύει τα ωφέλιμα. Αυτά είναι τα πλεονεκτήματα της Φύσης.
Επιστημονικές αποδείξεις
Οι παραπάνω ισχυρισμοί δεν γίνονται τυχαία, αλλά υποστηρίζονται από επιστημονικά στοιχεία. Για παράδειγμα, ερευνητές από την Οδοντιατρική Σχολή KD της Ινδίας και το Τμήμα Οδοντιατρικής Δημόσιας Υγείας μελέτησαν τη χρήση της αλόης βέρα σε κλινικό περιβάλλον.
Οι επιστήμονες μελέτησαν 300 υγιείς ανθρώπους. Τους χώρισαν σε 3 ομάδες και στους 100 από αυτούς χορήγησαν 100% αγνό χυμό αλόης ως στοματικό διάλυμα, σε άλλους 100 στοματικό διάλυμα χλωρεξιδίνης και στους υπόλοιπους 100 αλατούχο διάλυμα (πλασέμπο). Κάθε συμμετέχων έκανε πλύσεις 2 φορές την ημέρα με το αντίστοιχο διάλυμα που τους είχε δοθεί. Όλοι εξετάστηκαν για τον δείκτη φλεγμονής ούλων και τον δείκτη πλάκας πριν και μετά την περίοδο της δοκιμής. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το στοματικό διάλυμα αλόης βέρα μείωσε την πλάκα τόσο αποτελεσματικά όσο και η χλωρεξιδίνη και οι 2 αυτές ομάδες παρουσίασαν σημαντική μείωση της πλάκας σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: «Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης έδειξαν ότι η αλόη βέρα μπορεί να αποδειχτεί αποτελεσματικό στοματικό διάλυμα χάρη στην ικανότητά της να μειώνει την οδοντική πλάκα».
Η αλόη μειώνει την περιοδοντική νόσο
Αυτή δεν είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι η αλόη βελτιώνει την υγεία της στοματικής κοιλότητας, των ούλων και των δοντιών. Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν από την Οδοντιατρική Σχολή Teerthankar Mahaveer και το Ερευνητικό Κέντρο της Ινδίας το 2014 μελετήθηκαν 345 άτομα. Και πάλι οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε 3 ομάδες από 115 άτομα η καθεμιά. Η πρώτη ομάδα έκανε στοματικές πλύσεις 2 φορές την ημέρα για 1 μήνα με κάποιο στοματικό διάλυμα που περιείχε αλόη βέρα. Η δεύτερη ομάδα έκανε πλύσεις 2 φορές την ημέρα για το ίδιο διάστημα με στοματικό διάλυμα χλωρεξιδίνης και η τρίτη ομάδα έκανε χρήση απεσταγμένου νερού.
Οι ερευνητές εξέτασαν όλους τους συμμετέχοντες 15 ημέρες πριν και 30 ημέρες μετά από τη μελέτη. Έγινε τεστ του δείκτη φλεγμονής ούλων και του δείκτη πλάκας. Σημειώθηκε επίσης η παρουσία αιμορραγίας των ούλων κατά τη διάρκεια των εξετάσεων. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η ομάδα που χρησιμοποίησε αλόη βέρα παρουσίασε σημαντική μείωση της πλάκας και της ουλίτιδας σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Η μείωση ήταν ίδια με αυτή της ομάδας που χρησιμοποίησε χλωρεξιδίνη. Ωστόσο, η ομάδα με την αλόη δεν παρουσίασε ορισμένες από τις ανεπιθύμητες παρενέργειες που παρατηρήθηκαν στην ομάδα της χλωρεξιδίνης.
Πηγές:
