Της Άννας Ιωαννίδου
Γι’ αυτό τον αγαπάω το γραπτό λόγο. Γιατί είναι ΚΑΙ πράξη ΚΑΙ λόγια μαζί. Συνδυασμός μοναδικός, που άμα πετύχει, γράφει και γράφεται στην Ιστορία. Γράφω, άρα πράττω. Κι άμα γράφω και καλά, σημαίνει πως πράττω και καλά. Κι αν το σκεφτείς κι αλλιώς, όλα τα σημαντικά της ζωής, επιβάλλεται να γράφονται. Και να υπογράφονται. Από γάμους, διαζύγια, πτυχία, εξετάσεις, συμβόλαια επαγγελματικά, μέχρι πιστοποιητικά γέννησης, πιστοποιητικά θανάτου, ραβασάκια μεταξύ καψουρεμένων και γράμματα μεταξύ ερωτευμένων.
Advertisment
Και τα ποιήματα, τα γεμάτα θεωρίες ζωής, είναι συναισθήματα έντονα που έπρεπε να βρουν χώρο και υπόσταση σε κάτι βιβλία, σε λίγες κόλλες χαρτί, σε μερικά τετράδια, σε έναν υπολογιστή. Όπου κι αν είναι, σημασία έχει πως είναι γραμμένα. Σημασία έχει, πως κάποιος, κάποτε, αν το θελήσει, μπορεί να ανατρέξει, μπορεί να πάρει κάτι απ’ αυτά.
Κι οι περιουσίες, αν αναλογιστεί κανείς, κι εκείνες, με το γραπτό το λόγο μεταβιβάζονται. Είτε πρόκειται για σπίτια, μονοκατοικίες, διαμερίσματα κι επαύλεις είτε πρόκειται για συναισθήματα, εμπειρίες, για ανθρώπους, για στιγμές.
Λένε, πως οι πράξεις είναι ανώτερες από τα λόγια. Πολύ ορθά το λένε. Τα λόγια τα προφορικά, είναι λόγια του αέρα. Εφήμερες δηλώσεις, που κανείς δεν πρέπει να παίρνει τοις μετρητοίς. Εξατμίζονται με το πρώτο φύσημα του ανέμου. Ξεχνιούνται, παρερμηνεύονται, παραφράζονται, μεταφράζονται λανθασμένα, μεταφέρονται λανθασμένα. Γίνονται η μασκότ σε ένα σπασμένο τηλέφωνο, που κανείς σώφρων άνθρωπος δε θα ήθελε να παίξει.
Advertisment
Όταν ο λόγος όμως γράφεται, την ίδια εκείνη στιγμή γίνεται πράξη. Πράξη που καταγράφεται. Αποτυπώνεται, κατατίθεται, παίρνει υπόσταση. Αποκτά διάρκεια. Αποκτά αιωνιότητα.
Τα λόγια τα γραπτά, ειδικά άμα είναι από τη Ψυχή βγαλμένα, είναι καταθέσεις απίστευτες. Από κείνες που δε χωράνε σε κανένα θησαυροφυλάκιο και σε καμία τράπεζα. Γιατί εν αρχή ην ο λόγος. Και γιατί για ένα scripta manent, ζούμε εμείς οι ερωτευμένοι με το λόγο. Για μια κουβέντα που γράφτηκε κι έμεινε στην Ιστορία.
- Αγχώδης Κατάθλιψη: «Κακή Ζαριά / μόνη στέκει πια η έβδομη πλευρά» - 17 Απριλίου 2020
- Μη φοβηθείς να κοιτάξεις στον καθρέφτη. Εκεί μόνο θα βρεις εσένα - 31 Δεκεμβρίου 2019
- Σε αυτή τη στροφή δε θα σε περιμένει… - 27 Νοεμβρίου 2019
