Ο Ιπποκράτης, ο μεγαλύτερος γιατρός της ανθρωπότητας και ουσιαστικός θεμελιωτής της ιατρικής επιστήμης, συνήθιζε να λέει στους μαθητές του: «Ας γίνει η τροφή σας, φάρμακό σας».
Πίστευε δε ότι, εάν ένας γιατρός δεν γνωρίζει τα φυσικά συστατικά από τα οποία είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος, δεν μπορεί να ελέγξει τις πιθανές ελλείψεις σε αυτά, ώστε να συστήσει την κατάλληλη και προπαντός προσωπικά ωφέλιμη διατροφή που θα ενισχύσει τον οργανισμό του και θα τον απαλλάξει από την αδυναμία ή την αρρώστια.
Advertisment
Εδώ ανάγονται και οι πρώτες βασικές αρχές της σύγχρονης ολιστικής διαιτολογίας η οποία συνυπολογίζει την ανάγκη για μια υγιεινή, ανεπεξέργαστη φυσική τροφή, την ίδια την ιδιοσυγκρασία κάθε ανθρώπου όσο και την όποια πιθανή παθολογία που απορρέει από τις τάσεις, τις συνήθειες και την κληρονομικότητά του.
Δημητριακά, η βάση της διατροφής
Μεγάλη σημασία έδινε ο Ιπποκράτης στα δημητριακά τα οποία ήταν η βασική διατροφή κατά τη χρυσή εποχή των ανθρώπων, όπως μας πληροφορεί ο Ησίοδος στο έργο του «Έργα και Ημέραι». Υπήρξαν δε η κύρια τροφή των Πυθαγορείων: «Για το γεύμα τους χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά άρτο και μέλι» (Ιάμβλιχος «Περί Πυθαγορικού Βίου» παρ. 97).
Σιτάρι- απ’ όπου προέρχεται και η λέξη σιτίζομαι- κριθάρι, σίκαλη, βρώμη ή το υπερπολύτιμο κεχρί ήταν τα θεϊκά δώρα της Ολύμπιας θεάς Δήμητρας στον άνθρωπο και του χάριζαν δύναμη μαζί με την πολυπόθητη, ανά τους αιώνες, υγεία. Φυσικά, ο ένζυμος άρτος- ψωμί με προζύμι- των αρχαίων, δεν είχε καμμία σχέση με τα άσπρα και χημικά κατεργασμένα άλευρα που κατά κόρον χρησιμοποιούνται σήμερα, τα οποία μάλιστα θεωρούν πολλάκις ότι αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και δεν προσφέρουν παρά μόνο άμυλο στον οργανισμό, χωρίς καμμία, σχετικά, θρεπτική δύναμη.
Advertisment
Τα ανεπεξέργαστα δημητριακά περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες και πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας : 12%-14% τα δημητριακά, 16% το ρύζι και 18% το κεχρί- το οποίο μας αποδίδει επιπλέον και όλα τα απαραίτητα αμινοξέα- ελάχιστα, αλλά ωφέλιμα λιπίδια, πολλές φυτικές ίνες, ενώ είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Οι σύγχρονες πρωτεϊνικές δίαιτες τα έχουν, δυστυχώς, εξοβελίσει από τα διαιτολόγια των ανθρώπων, θεωρώντας τα παχυντικά χωρίς αυτό να ισχύει.
Τα όσπρια ως υγιεινή τροφή
Άλλη μία σπουδαία και παρεξηγημένη κατηγορία τροφών που ξανακερδίζει το χαμένο έδαφος ανάμεσα στα σύγχρονα διαιτολόγια, είναι τα όσπρια. Φακές, φάβα, φασόλια, ρεβίθια είναι όλα ολοκληρωμένες τροφές, κατά τον Ιπποκράτη, πλούσιες σε φυτικές πρωτεΐνες, σύνθετους και υψηλής ποιότητας υδατάνθρακες, άφθονες ίνες και ελάχιστα, ωφέλιμα λιπαρά.
Πολλές βιταμίνες (ακόμη και Β12), ιχνοστοιχεία και μεταλλικά άλατα που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός, βρίσκονται μέσα στα όσπρια που εάν συνδυαστούν ιδανικά με κάποιο δημητριακό (ρύζι ολικής, καλαμπόκι, ψωμί ολικής), γίνονται ένα σπουδαίο και ολοκληρωμένο γεύμα με τη πρωτεΐνη τους πλέον, εύκολα απορροφήσιμη από τον οργανισμό.
Δίκαια λοιπόν κατατάσσονται στις θεραπευτικές τροφές, αφού μειώνουν τη χοληστερίνη στο αίμα και θεωρούνται ότι πιθανότατα προστατεύουν από τον καρκίνο και τις καρδιακές παθήσεις, ενώ ωφελούν σημαντικά το κυκλοφορικό. Επιπλέον δε, μειώνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και δείχνουν να επιβραδύνουν τη γήρανση.
Τέλος, οι ξηροί καρποί που σήμερα αδικαιολόγητα απουσιάζουν από τη διατροφή μας, επειδή δήθεν παχαίνουν (κάτι που ισχύει μεν, αλλά σε περίπτωση κατανάλωσης μεγάλων ποσοτήτων τους, μόνο), είναι ίσως η πιο παρεξηγημένη τροφή από όλες τις φυτικές τροφές. Σημειώστε ότι στην «Πολιτεία» του ο Πλάτων θεωρεί τα καρύδια και τα αμύγδαλα ως βάση τροφής των πολιτών της ιδανικής πολιτείας και ειδικά των φιλοσόφων.
Εκτός από πρωτεΐνες-υδατάνθρακες υψηλής ποιότητος και όλες σχεδόν τις απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα, οι ξηροί καρποί περιέχουν ακόμη τα ωφέλιμα αντιγηραντικά λιπίδια Ω-3 και Ω-6. Τα αμύγδαλα, που πιθανότατα είναι οι πιο ωφέλιμοι καρποί, περιέχουν 50% περισσότερο ασβέστιο από όλα τα είδη γαλακτοκομικών προϊόντων και 200% περισσότερο σίδηρο από ό,τι τα κρεατικά. Είναι επίσης πλούσια σε ψευδάργυρο, σελήνιο και κάλλιο.
Το αμυγδαλόγαλα είναι ένα νόστιμο και πολύ θρεπτικό όσο και εύπεπτο φυτικό γάλα, που περιέχει 50% περισσότερο ασβέστιο από τα ζωικά γάλατα και καθόλου τοξίνες. Το ίδιο ισχύει και με τα καρύδια, φουντούκια, αλλά και τα διάφορα φιστίκια (όπως:κάσιους, βραζιλιάνικα, Αιγίνης, αφρικάνικα). Οι ξηροί καρποί όμως, για να μας ωφελήσουν στο μέγιστο, πρέπει να τρώγονται αποκλειστικά ωμοί μαζί με φρούτα φρέσκα ή ξερά, με σαλάτα ή με δημητριακά (μούσλι).
«Οι τροφές πρέπει να παρασκευάζονται με σουσάμι, με σπόρους και άλλους παρόμοιους καρπούς. Αν και αυτές οι τροφές είναι λιπαρές, δεν πειράζει, διότι μπορεί κανείς να χορτάσει τρώγοντας λίγο». («Περί Διαίτης Υγιεινής» παρ. 4.)
Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε εδώ στο ταχίνι ολικής αλέσεως και στο παστέλι, που αποτελούσαν από την αρχαιότητα βασική τροφή των Ελλήνων και Ρωμαίων πολεμιστών, των αθλητών και των Ολυμπιονικών. Το ταχίνι ολικής με μέλι αλειμμένο σε ψωμί ολικής με λίγες σταφίδες και κανέλλα, αποτελούν ένα τέλειο και νόστιμο πρωινό γεύμα.
Το διαβάσαμε στο pharmacydiscount.gr
