Της Ειρήνης Μαρίας Σταματοπούλου
«-Υπάρχει φως στο μαύρο; -Υπάρχει εκεί που το πράσινο επιβιώνει στο τσιμέντο.»
Advertisment
Όσο ενημερώνεσαι και αρχίζεις να συνειδητοποιείς τι συμβαίνει γύρω σου, πώς είναι δομημένη η κοινωνία και πως συμπεριφέρονται οι άνθρωποι αναλόγως του «ρόλου» τους, τότε αρχίζει η κατηφόρα. Βλέπεις ότι ο κόσμος δεν είναι όπως τον φαντάστηκες. Δεν είναι τόσο καλός και τόσο ρομαντικός. Βλέπεις ότι ο κόσμος κυνηγάει την εξουσία, το συμφέρον και το χρήμα. Και πονάει να βλέπεις όλα αυτά τα εγκλήματα που γίνονται από την εξουσία για την εξουσία. Πονάει να βλέπεις τους ανθρώπους υποχείρια ετερογενών βουλήσεων.
Όσο πιο πολύ λοιπόν ψάχνεσαι, τόσο πιο πολύ απογοητεύεσαι. Τότε γιατί ψάχνεις; Ποιος είναι ο στόχος των ερευνών σου; Ενημέρωση; Κάλυψη ανάγκης να έχεις για όλα μια άποψη; Ευαισθητοποίηση; Κινητοποίηση; Όποιος και να είναι ο στόχος σου, θα έρθει η στιγμή που θα τα δεις όλα μαύρα. Θα τα δεις μαύρα γιατί όσο ψάχνεσαι τόσο χάνεσαι. Τότε το να σταματήσεις να ψάχνεις θα σου φανεί η ιδανικότερη λύση προκειμένου να μην βαρύνεις άλλο τη σκέψη σου. Τότε όμως καλείσαι να ξεκινήσεις το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού. Ο θησαυρός είναι η ελπίδα και κρύβεται στα πιο απόκρυφα σημεία που δεν θα τα βρεις ποτέ αν εγκαταλείψεις την έρευνα.
Ψάξε το φως στο σκοτάδι και ακολούθησε το. Θα σε οδηγήσει στην ελπίδα. Θα σε οδηγήσει σε μέρη που ενδεχομένως έχεις κοιτάξει αλλά ποτέ δεν έχεις δει. Θα φωτίσει γωνιές που το βράδυ φαντάζουν απλησίαστες. Η ελπίδα μπορεί να είναι σε κάτι στενά σοκάκια της Άνω Πόλης. Μπορεί να είναι σε στενούς δρόμους μιας πόλης-μωσαϊκού. Μπορεί να είναι σε δρόμους που καλύπτονται από μεσαιωνικό φωτισμό.
Advertisment
Σε δρόμους που θα σε οδηγήσουν σε πανέμορφα τοπία. Η ομορφιά τους δεν χωράει σε λέξεις. Όταν τους περπατήσεις θα ακούσεις μια αυθεντική σιωπή. Θα κάνεις εικόνες και θα ταξιδέψεις. Αυτό το ταξίδι θα σου αφήσει κάτι. Αυτό το κάτι θα σου δώσει ελπίδα και δύναμη. Ελπίδα για το καλύτερο που επιζητάς και δύναμη για να παλέψεις να το αποκτήσεις. Η ελπίδα βρίσκεται όπου το πράσινο επιβιώνει στο τσιμέντο!
Ένα σταφύλι, ναι ένα σταφύλι στην Άνω Πόλη, αρκεί για να μαγέψει. Μια απλή κληματαριά είναι! Όμως αυτό το σταφύλι επιβίωσε. Βρήκε οξυγόνο μέσα στο καυσαέριο. Φαντάσου πόσο ήθελε να ζήσει! Και είναι και νόστιμο. Ένα σταφύλι είναι αρκετό να δώσει μαγεία. Μοναδική στιγμή που δεν θέλεις να αγγίξει ο χρόνος. Κουκίδα στον χάρτη των στιγμών σου με ξεχωριστή σημασία. Το σταφύλι στέκεται εκεί και αντιστέκεται. Θέλει να ζήσει. Ψάξε το δικό σου σταφύλι, το κλειδί του θησαυρού.
Να ξέρεις ότι τα ανοιχτά παράθυρα τα κλείνει απότομα ο γέρικος αέρας. Οπότε μην αφήνεις καμία ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Μην εγκαταλείψεις καμιά έρευνα. Οποιαδήποτε έρευνα που επιχειρείς έχει να σου πει κάτι. Είτε στις ανθρώπινες σχέσεις. Είτε στα επαγγελματικά σου αδιέξοδα. Είτε ακόμη και στις υπαρξιακές ανησυχίες σου. Ο μόνος κανόνας που ακολουθεί η ζωή συμπίπτει με αυτόν της φύσης και δεν είναι παρά η υπομονή.
Ευλόγως θα αναρωτηθείς, «πώς αντιστέκεσαι αν υπομένεις»;
Υπομονή ξέρεις δεν σημαίνει πάντοτε και ανοχή. Το σταφύλι υπέμεινε αντιστεκόμενο στις συνθήκες που το ήθελαν νεκρό. Αν το ανεχόταν δεν θα το είχαμε βρει ζωντανό, θα είχε παραδοθεί. Αντίσταση σημαίνει διαρκής αγώνας. Και δεν υπάρχει διάρκεια αν δεν υπάρχει υπομονή.
