Γράφει η συγγραφέας Ρίνα Σερέτη
Πόσες φορές ψιθύρισες κάτι που δεν το άκουσε ο άλλος κι όταν σε παρότρυνε να το επαναλάβεις είπες, άλλη ώρα…
Πόσες ήταν οι φορές που σκέφτηκες να τολμήσεις το όνειρο μα είπες, άλλη ώρα…
Θυμάσαι τότε που σε ρώτησα τι σκέφτεσαι και εσύ απάντησες, άλλη ώρα…
Θυμάμαι και εκείνη την φορά που θα μου αποκάλυπτες μεγάλα μυστικά! Ξεκίνησες με 2-3 λέξεις μα ξανά… άλλη ώρα…
Κι όταν σου έλεγα σ´ αγαπώ και εσύ έμενες και κοιτούσες σωπαίνοντας είμαι σίγουρη πως μέσα σου έλεγες άλλη ώρα…
Πάντα ζούσα την ζωή σα να έχει αυτή τη μια και μοναδική ημέρα, σου άπλωνα το χέρι να με ακολουθήσεις μα εσύ έμενες εκεί ακίνητος περιμένοντας την άλλη ώρα…
Μην φυλάς στιγμές, μην αφήνεις πράξεις που θες μακρυά από την ζωή σου επειδή ζεις στην ψευδαίσθηση πως είσαι παντοτεινός. Η άλλη ώρα δεν υπάρχει, δεν έχει ταυτότητα και δική της χρονική στιγμή!
Η άλλη ώρα μπορεί να μην έρθει ποτέ…
Η άλλη ώρα είναι το τώρα που δεν επανέλαβες, που δεν τόλμησες, που δεν απάντησες, που δεν αποκάλυψες, που δεν είπες σ´ αγαπώ, που δεν ακολούθησες την ημέρα σου σα να είναι αυτή η μία και μοναδική!
