22 μέρες είναι λίγες

22 μέρες είναι λίγες

22 μέρες είναι λίγες. 22 μέρες είναι η άδεια που έχεις από τη δουλειά σου κάθε χρόνο. Αλλά είναι λίγες. Όμως κάθε μέρα περιμένεις να έρθουν. Περιμένεις ότι θα σε πάρουν για λίγο μακριά από την καθημερινότητα που σ’ έχει υποδουλώσει. Περιμένεις ότι τότε θα ανασάνεις πιο ελεύθερα και θα χαμογελάσεις ξανά με την καρδιά σου.

Advertisment

343 μέρες τον χρόνο περιμένεις. Γιατί αυτές τις μέρες νιώθεις θλίψη. Νιώθεις ένα κενό. Και αναρωτιέσαι: «Αυτό είναι όλο; Αυτό είναι το νόημα στη ζωή μου; Να πηγαίνω σε μια δουλειά που δεν αντέχω και να γίνομαι ο άνθρωπος που ποτέ δεν ήθελα; Αγχώδης, μίζερος, απαισιόδοξος, γκρινιάρης, χωρίς όνειρα;». Αλήθεια, θυμάσαι τι άνθρωπος ήθελες να γίνεις; Όταν ήσουν 18 και ονειρευόσουν το μέλλον σου, πώς φανταζόσουν τον εαυτό σου; Θυμάσαι;

Ίσως να μη θυμάσαι πια γιατί η ζωή σε παρέσυρε σε δρόμους διαφορετικούς. Στους δρόμους της ανάγκης, του βιοπορισμού, των επιθυμιών που είχαν άλλοι για σένα. Και περπατώντας σ’ αυτούς τους δρόμους έχασες κάτι από αυτό που ήσουν. Έχασες την πίστη στον εαυτό σου. Την πίστη ότι μπορείς να γίνεις αυτό που θέλεις.  Αλλά ο εαυτός σου είναι ακόμα εκεί. Και θυμάται. Και κατά βάθος ακόμα θέλει να γίνει αυτό που ονειρευόσουν. Πάντα θα θέλει. Γιατί είναι προορισμένος για κάτι πολύ πιο σπουδαίο από μια καταναγκαστική καθημερινότητα. Γιατί ήρθε στον κόσμο για να αφήσει το σημαδι του. Και να τον κάνει λίγο πιο όμορφο.

Ο εαυτός σου ακόμα πιστεύει σε σένα και σ’ αυτό που μπορείς να καταφέρεις και να γίνεις. Ακόμα πιστεύει στο όνειρό σου. Γιατί ξέρει ότι το όνειρο που είχες είναι προορισμένο για σένα. Το διάλεξες και το έφτιαξες μέσα σου επειδή ήξερες ότι μπορείς να το φτιάξεις πραγματικά. Απλά, το ξέχασες για λίγο. Δεν πειράζει. Ήρθε η ώρα να το ξαναθυμηθείς. Ήρθε η ώρα να το κάνεις πραγματικότητα. Και μόλις αρχίσεις να το χτίζεις, θα αρχίσεις να γίνεσαι ο άνθρωπος που πάντα ήθελες. Αυτός που ήδη υπάρχει μέσα σου.

Γι΄αυτό, λοιπόν, πάρε τον εαυτό σου από το χέρι και άφησε τον να σου θυμήσει ξανά αυτό που είσαι. Γιατί ήρθε η στιγμή να σταματήσεις να στερείς από τον κόσμο αυτό που είσαι και αυτό που ήρθες να του προσφέρεις. Γιατί ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος, μόνο αν εσύ γίνεις το καλύτερο που μπορείς.

Έρικα Α.