Πες μου τι συζητάς να σου πω τη μοίρα σου
Το να κάνουμε παράπονα και να μιλάμε συνεχώς για τα προβλήματά μας είναι συνήθεια ίσως και εθισμός. Όπου και να πας όπου και να σταθείς αυτό που ακούς είναι ιστορίες γεμάτες με προβλήματα, παράπονα και μιζέρια. Λες και μια ιστορία χάνει την αξία της αν δεν τα εμπεριέχει όλα αυτά. Αποτέλεσμα… κανένα. Όσο και να μιλάμε για αυτά, σωτηρία δεν έχει. Αντιθέτως πληγωνόμαστε ακόμη περισσότερο.
Advertisment
Δε φτάνει που ζούμε ό,τι ζούμε, τα εξιστορούμε και τα ζούμε για άλλη μια φορά. Άσε που όσο περισσότερο συζητάς για προβλήματα, τόσο περισσότερα τα προσελκύεις. Ο Νόμος της Έλξης βλέπεις. Τώρα ειλικρινά, με το χέρι στην καρδιά, έχει υπάρξει ποτέ στιγμή όπου η συζήτηση για ένα πρόβλημα βοήθησε στο να λυθεί; Κάνοντας παράπονα σε κάποιον φίλο ή γνωστό μας ότι το αφεντικό μας είναι τσιγκούνης και αγενής, τον έκανε να γίνεται γενναιόδωρος και ευγενικός; Μιλώντας για τον καρκίνο, τον πόλεμο ή τη διεφθαρμένη πολιτική, καταφέραμε ποτέ να τα εξαφανίσουμε ως φαινόμενα; Όχι φυσικά.
Διαβάστε επίσης από τη Βίκυ Τσώκου
Advertisment
Απλά αυτό που καταφέρνουμε να κάνουμε είναι να εκνευριζόμαστε περισσότερο ή να γεμίζουμε περισσότερες φοβίες και ανασφάλειες. Επίσης, αν συνεχώς συζητάμε για τα όσα δεν πάνε καλά στη ζωή μας, για όλα τα στραβά της μοίρας μας και για το πόσο κακή και άδικη είναι η ζωή, περισσότερα γεγονότα θα εμφανίζονται στη ζωή μας για να μας επιβεβαιώσουν αυτά που πιστεύουμε. Ώπα, θα μου πεις κοπέλα μου, δε θα λέω αυτό που με βασανίζει, με ενοχλεί και με προβληματίζει; Και βέβαια. Κάποια στιγμή, όχι κάθε στιγμή. Εκεί θέλω να καταλήξω.
Το να συζητάμε θέματα ή να συμμετέχουμε σε θέματα που έχουν μόνο αρνητικό περιεχόμενο έχει γίνει εθισμός. Καθώς η κοινωνία προμοτάρει (και ποντάρει) στην σπουδαιότητα του να συζητάμε τα προβλήματά μας, το να το σταματήσουμε θα μας κάνει να αισθανόμαστε ξεκομμένοι από το πλήθος. Έτσι πολλοί από εμάς φοβούνται ότι θα μας αποδοκιμάσουν ή θα μας απορρίψουν επειδή αρνούμαστε να εμπλακούμε σε συζητήσεις που εμπεριέχουν μόνο παράπονα και προβλήματα. Άσε που μπορεί θεωρήσουν ότι είμαστε αναίσθητοι ή/και ανεύθυνοι.
Ακόμα και αν κάθε μέρα δεχόμαστε προ(σ)κλήσεις για τέτοιου είδους συζητήσεις, ένα πράγμα είναι σίγουρο: όλα τα προβλήματα που έχουμε εμείς και ο κόσμος μας, θα γίνουν ακόμη χειρότερα αν δεν σταματήσουμε να παίζουμε αυτό το παιχνίδι που τελικά μας εξαθλιώνει. Για να έχουμε μια καλύτερη ζωή και έναν καλύτερο κόσμο για όλους χρειάζεται να γίνουμε αισιόδοξοι καθοδηγητές που θα έχουν τη θέληση να ξεκολλήσουν από αυτή τη συνήθεια, να ακολουθήσουν δρόμους που οδηγούν στη χαρά και να δείξουν και στους άλλους ότι και γίνεται και μπορούν, ακόμα και αν οι περισσότεροι έχουν άλλη άποψη.
Μήπως ήρθε η στιγμή αντί να μας δένουν ο πόνος, η μιζέρια και τα προβλήματα, να μας δένουν η αγάπη και η χαρά; Μήπως ξεκινώντας να κάνουμε το πρώτο βήμα θα βοηθήσουμε και τους άλλους να κάνουν το ίδιο; Αν κάνουμε μεταδοτική τη χαρά, το κέφι και το γέλιο όπως έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα να κάνουμε τη μιζέρια και την κλάψα, η επιτυχία θα είναι εγγυημένη. Μόλις ξεκινήσουμε να επικεντρωνόμαστε στα θετικά πράγματα στη ζωή μας τα προσωπικά μας προβλήματα θα αρχίσουν να συρρικνώνονται.
Αν αρχίσουμε να επικεντρωνόμαστε στα όμορφα και στα θετικά στοιχεία του κόσμου και του όμορφου πλανήτη μας, τότε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σε παγκόσμιο και κοινωνικό επίπεδο θα συρρικνωθούν. Κάνοντας την επιλογή να μιλάμε κυρίως για όμορφα πράγματα, θα αφήσουμε στα παιδιά μας ως κληρονομιά έναν καλύτερο και θετικό κόσμο. Φυσικά, θα έρθουν και οι στιγμές όπου θα χρειαστεί να κάνουμε, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, κάποιες συζητήσεις όχι και τόσο θετικές.
Το θέμα όμως είναι να μη μας απορροφήσουν και μας ακινητοποιήσουν ώστε να ξεχάσουμε ότι και η χαρά είναι δικαίωμά μας. Στην τελική αν θέλουμε να αναλωθούμε σε αρνητικές συζητήσεις ας το κάνουμε αν πιστεύουμε ότι έχουμε τον έλεγχο και τη δύναμη να αλλάξουμε κάτι. Αν όχι, τότε γιατί να σπαταλάμε την ενέργειά μας σε κάτι που δεν είναι χρήσιμο για την πορεία μας; Τα ευχάριστα νέα, οι ευχάριστες συζητήσεις και το γέλιο σίγουρα είναι πιο χρήσιμα.
Οπότε τι πιστεύεις; Είναι εύκολο ο άνθρωπος να σταματήσει να μιλάει ΜΟΝΟ για προβλήματα, να κάνει ΜΟΝΟ παράπονα και ΜΟΝΟ να μιζεριάζει; Μάλλον, πιστεύεις πως εσύ μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο σου και τη ζωή σου απλά και μόνο κάνοντας την επιλογή της μη συμμετοχής σε αρνητικές συζητήσεις.
Τροφή για σκέψη: Αν και ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να σκορπίσει και να διαδώσει θετική ενέργεια και θετικά μηνύματα, τελικά από μόνο του δεν είναι μια αφήγηση που εμπεριέχει κάποιον αρνητισμό; Χμμμμ, τι σου κάνει η συνήθεια…
Δείτε περισσότερα για το βιωματικό σεμινάριο που οργανώνει η Βίκυ Τσώκου με τίτλο: «The Self-Healing System»
- Τίποτα από όσα βιώνουμε δεν πάει χαμένο - 20 Σεπτεμβρίου 2019
- Σχέσεις: Κάθε πρόκληση ένα μάθημα και δώρο; - 22 Μαΐου 2019
- Για όλα φταίνε οι άλλοι… - 6 Μαρτίου 2019
