Η παρομοίωση

Σαν είδες το πρωινό, μονομιάς απαρνήθηκες το φως. Ήταν σαν να μη ξύπνησες ποτέ.

Η παρομοίωση

Η παρομοίωση

Σαν να μη ξύπνησες ποτέ
Έτσι περνά η ζωή σου
Μοναχά τα φώτα σε συγχύζουν
Μα εσύ δεν ξύπνησες ποτέ

Advertisment

Σαν είδες το πρωινό
Μονομιάς απαρνήθηκες το φως
Ήταν σαν να μη ξύπνησες ποτέ

Διαβάστε ακόμη: Προβάδισμα

Μόλις άνοιξες τα μάτια
Λύγισες στην όψη
Του εχθρού που ελλοχεύει
Σάστισες και ακούμπησες τη γη
Σαν μάνα στοργική σου άφησε πνοή
Μα εσύ δεν ξύπνησες ποτέ

Advertisment

Είχες κύκλους ανοιχτούς
Ματωμένους, γνωστικούς
Τους έθαψες κι αυτούς
Σαν να μη ξύπνησες ποτέ

Δάκρυα ανοιγμένα σα βιβλία παρωχημένα
Κι αν δεν ξύπνησες ποτέ
Μια ρωγμή που ανατέλλει
Στου χρόνου το σπασμό
Αναμένει τον καημό
Σαν να μη ξύπνησες ποτέ.

Άντα Κοσκινά

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης | Μαραθώνιος ποίησης στα Προπύλαια του ΕΚΠΑ
26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Απονεμήθηκαν τα βραβεία
Άνθρωποι και ολογράμματα στην ίδια σκηνή
Ελληνικό Ωδείο Αθηνών: Αποκαθίσταται και θα λειτουργήσει ξανά μετά από 50 ολόκληρα χρόνια

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση